تفاوت دقیقاً همین‌جاست. مدیری که زبان رسانه را می‌فهمد، پشت روابط عمومی می‌ایستد و راه سخت اما درست «باج ندادن» را انتخاب می‌کند. بله، هجمه آغاز می‌شود، تیترهای منفی روی خروجی می‌رود، اما در دل همین طوفان، یک نشانه پنهان وجود دارد: تخریب امروز، به معنای سلامت فرداست. چرا؟ چون همه بازیگران حرفه‌ای می‌دانند این رسانه‌ها چگونه کار می‌کنند. وقتی یک سازمان هدف حمله قرار می‌گیرد، بسیاری به‌خوبی می‌دانند که ریشه ماجرا در «امتناع از امتیاز » است، نه در ضعف عملکرد.

اینجاست که معادله برعکس می‌شود: هر چه فشار بیشتر، برند شفاف‌تر. باج‌نیوزها ناخواسته به بزرگ‌ترین شاهد صداقت سازمان بدل می‌شوند. در مقابل، تجربه نشان داده سازمان‌هایی که برای آرامش موقتی تن به باج داده‌اند، نه تنها منابع مالی و حیثیتی را از دست داده‌اند، بلکه برای همیشه در دام همین بازی گرفتار شده‌اند.

تاب‌آوری رسانه‌ای یعنی همین: تحمل هجمه کوتاه‌مدت برای ساختن سرمایه برند در بلندمدت. این تاب‌آوری زمانی ممکن است که مدیریت و روابط عمومی یک صدا باشند.
وقتی مدیرعامل با آگاهی رسانه‌ای پشت روابط عمومی می‌ایستد، معادله به‌کلی تغییر می‌کند، باج‌نیوز می‌بازد و سازمان به الگویی از برندینگ سالم و پایدار بدل می‌شود.

تجربه یک شرکت موفق در این زمینه(پتروشیمی پردیس) نشان داد که ایستادگی در برابر رسانه‌های امتیازطلب، نه‌تنها هزینه‌ای ماندگار ندارد، بلکه به فرصتی برای تثبیت اعتبار بدل می‌شود. در این نمونه، مدیریت و روابط عمومی با هم‌صدایی و شفافیت، موج تخریب را به سکوی اعتماد تبدیل کردند، بدون هیچ معامله‌ای، تنها با اتکا به تاب‌آوری. چنین تجربه‌ای گواه آن است که مقاومت هوشمندانه، در بلندمدت بهترین سرمایه برند خواهد بود.