به گزارش تجارت گردان ، ابوالقاسم شیرازی در گفت‌وگو با میزان، با اشاره به وضعیت تولید پوشاک و مشکلاتی که پیش روی این صنعت است، گفت: مواد اولیه بیش از حد تصور گران شده و دسترسی به آن نیز سخت است. وی افزود: در حالی که خیلی از مواد اولیه در داخل کشور وجود دارد، ولی متأسفانه دسترسی به آنها نداریم و قیمت‌ها نیز افزایش پیدا کرده است؛ فروشندگان پارچه، پول نقد دریافت می‌کنند ولی سه ماه بعد از آن، جنس را تحویل می‌دهند. رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک با بیان اینکه تولید رشد کرده است، اظهار داشت: تولید معمولاً شش و حداقل سه ماه قبل از تقاضا باید  انجام شود؛ به طوری که تولید کننده در سال گذشته پارچه تهیه کرده و امسال آن را مصرف می‌کند. وی افزود: دستگاه‌های نظارتی پارچه‌های واحدهای تولیدی را قاچاق محسوب می‌کنند در صورتی که تولید کننده، پارچه‌های بازار تهران را خریداری کرده و فاکتور نیز دارد؛ از این جهت تولیدکنندگان قاچاق وارد نمی‌کنند؛ شاید فاکتور رسمی ندارد، ولی فاکتور بازاری در اختیار دارد. باید با قاچاق مبارزه کنند. شیرازی تاکید کرد: همه تولیدکنندگان چندین کارگر تحت پوشش دارند زمانی که پارچه در اختیار تولید کننده قرار نمی‌دهند، خود تولید کننده، پارچه را از بازار تهیه می‌کند و وقتی تولید می‌کند اشتغال ارزش افزوده ایجاد کرده و جنس بازار داخلی را نیز تأمین می‌کند. رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک گفت:  روز یکشنبه جلسه کارگروه پیگیری تشکیل شد و در جلسه اعلام کردیم که ما از دولت درخواستی نداریم، ولی در امر تولید برای ما مانع ایجاد نکند؛ منظور از دولت، مجموعه  است. وی بیان کرد: زمانی که دستگاه‌های نظارتی به کارگاهی می‌روند که پارچه در آنجا موجود است، ولی تولید نمی‌شود در این صورت تولید کننده باید مورد بازخواست قرار گیرد، ولی کارگاهی که فعال است نباید مانع تولید آن شد.
شیرازی اظهار کرد: تولید کاهش پیدا نکرده است و تولیدکننده‌های صنفی، بنگاه کوچک، متوسط و صنعتی انسان‌های با غیرتی هستند که با وجود تمامی مشکلات تولید می‌کنند و حتی با وجود کمبود تقاضا، عرضه خود را متوقف نکرده‌اند بازار دچار رکود است و کسب و کار رونقی ندارد، ولی تولیدکننده چرخه تولید را از حرکت نگه نداشته است. رییس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک گفت: بازار را رونق نمی‌دهند همچنین مواد اولیه تأمین نمی‌کنند از طرفی نقدینگی ایجاد نمی‌کنند و تسهیلاتی به تولیدکننده پرداخت نمی‌شود و اگر تسهیلاتی هم بدهند تولید کننده باید با ۱۴ و ۱۵ درصد بازپرداخت کند و این تحصیلات محسوب نمی‌شود، زیرا قیمت کالا را بالا می‌برد و تولیدکننده با کمترین سرمایه اشتغال و ارزش افزوده ایجاد می‌کند.