سال ۱۳۶۵ در منطقه ملاثانی یک تیم فوتبال محلات به نام “گُل سرخ” با پیشنهاد یک نوجوان حدود ۱۴ ساله شکل گرفت، تیمی که حضور و غیاب بازیکنانش در یک دفتر ۴۰ برگ انجام می‌شد و کار نوجوانان آن محله برای بازی فوتبال با دو گل کوچک شروع شد. بعدها نیز نام تیم به استقلال ملاثانی تغییر پیدا کرد تا همین تغییر نام، شروع رشد یک تیم فوتبالی در شهر فوتبال‌دوست ملاثانی باشد. این تیم درسال‌های گذشته مسیر رشد و پیشرفت را پله پله طی و در نهایت با عبور از لیگ دو کشور به لیگ یک راه پیدا کرد و اکنون سه فصلی است که حضور در این رقابت‌ها را تجربه می‌کند.

به گزارش ایسنا، استقلال ملاثانی در این سه فصل به دلیل نداشتن اسپانسر با مشکلات فراوانی مواجه بوده است؛ از سفر با اتوبوس به شهرهای دور گرفته تا نداشتن پول برای تسویه با هتل محل اقامت؛ نکته قابل تامل نیز این است استقلال درحالی با بی‌پولی دست و پنجه نرم می‌کند که در فصل جاری لیگ یک، مدعی بوده و از فصل گذشته تاکنون با ثبت رکورد باور نکردنی ۲۸ هفته بدون باخت، به حریفی ترسناک و قابل احترام برای تمام رقبا تبدیل شده است.

استقلال ملاثانی در حالی از بی‌پولی رنج می‌برد که خوزستان استانی غنی بوده و اگر تنها یکی از شرکت‌های موجود در خوزستان از سوی استاندار و نمایندگان استان ملزم به کمک و عمل به مسئولیت اجتماعی خود در قبال مردم باوی و ملاثانی شود و به این تیم فوتبالی که دلخوشی مردم این شهر است کمک کند، استقلال ملاثانی می‌تواند با آسودگی خاطر به دنبال صعود به لیگ برتر و رقم زدن افتخاری دیگر برای فوتبال خوزستان شود.

سرمربی این تیم که بارها از مشکلات تیمش صحبت کرده و با بی‌مهری و بی‌توجهی مسئولان خوزستانی مواجه بوده است از سمت خود استعفا کرد تا به گفته خودش بیش از این شرمنده بازیکنان استقلال ملاثانی نشود، بازیکنانی که حالا برای بردن نان به سفره خانواده‌های خود با مشکل مواجه هستند زیرا دریافتی از باشگاه نداشته‌اند.

با استعفای حامی بزرگ استقلال ملاثانی یعنی ابراهیم اشکش، همان حامی که پول هتل پرداخت می‌کرد و تا قبل از سوت آغاز هر بازی به دنبال حل مشکلات ریز و درشت تیمش بود، به نظر می‌آید مردم خوزستان مجددا باید منتظر رقم خوردن همان اتفاقات تکراری برای تیم‌های ورزشی استان خود باشند. همان اتفاقاتی که استقلال اهواز را به جایی کشاند که اکنون فقط نامی از آن مانده و استقلال خوزستان را در مسیری قرار داد که به لیگ یک سقوط کرد و اکنون چند فصل است برای بازگشت به لیگ برتر تلاش می‌کند. البته به این دو تیم می توان خیلی از رشته‌های دیگر را هم اضافه کرد که خوزستان در تیم‌داری آن‌ها با مشکل مواجه شد و دیگر نامی هم از آن‌ها نیست.

از آن‌جا که استقلال ملاثانی تنها تیم کاملا بومی فوتبال خوزستان و یکی از دلخوشی‌ها جوانان فوتبال‌دوست استان است، اداره‌کل ورزش و جوانان خوزستان باید دین خود را به جوانان ورزش‌دوست و نیز مردم محروم ملاثانی و باوی به عنوان متولی ورزش استان، ادا کند. در این میان نباید از نقش دیگر مسئولان استان به ویژه سه نماینده اهواز، کارون، باوی و حمیدیه یعنی آقایان جویجری، یوسفی و حسینی، گذشت که نوک پیکان بی‌توجهی به ورزش خوزستان در طول سالیان اخیر به سوی آن‌ها نیز است. نمایندگانی که با رای همین جوانان به مجلس راه یافتند تا گره‌ از مشکلات شهرهای محروم از جمله باوی بگشایند و زمینه را برای ظهور و بروز استعدادهای ورزشی فراهم کنند. اما گره که باز نشد هیچ؛ تنها دلخوشی مردم باوی و ملاثانی یعنی استقلال در حال به فنا رفتن است.

انتهای پیام