امیر شمسایی، مربی و پیشکسوت فوتسال ایران در مورد این که چرا مدتی است که کم‌تر در این رشته حضور دارد به ایسنا گفت: ما جز مغضوبان هستیم و تقریبا خودمان را کنار کشیدیم. الان بیش‌تر مشورت می‌دهم. البته در تهران هم تیمی نیست و خارج از تهران مربیگری کردن هم سخت است و نمی‌توانم به شهرستان بروم.
او افزود: نمی‌گویم ما خوبیم ولی درددل ما این است که چرا ما بیرونیم؟ خدا را شکر من به پول احتیاج ندارم اما خیلی از مدیران تشخیص این که چه کسی به درد نمی‌خورد را ندارند شاید آن‌ها مربیانی می‌خواهند که بتوانند در کارشان دخالت کنند و این درد فوتسال ماست.
شمسایی ادامه داد: الان حرف از جوانگرایی می‌شود و برخی در حال کار کردن روی تیم‌های پایه هستند اما فاصله زیادی بین بازیکنان است و برخی در حد و اندازه تیم اصلی نیستند و این نشان می‌دهد که خوب کار نشده است.
وی در مورد وضعیت لیگ امسال خاطرنشان کرد: لیگ در سخت‌ترین شرایط برگزار می‌شود. گیتی‌پسند توانست با دو برد حیاتی مقابل مس و کراپ خود را مدعی نگه دارد. اگر کسی در مسابقات آینده در بار روانی و تجربه بهتر کار کند نتیجه می‌گیرد. الان تجربه حرف اول را می‌زند و خیلی مهم است که مسوولان تیم‌ها و مربیان به لحاظ روانی روی بازیکنان کار کنند.
او در مورد عملکرد برادرش وحید شمسایی در تیم گیتی پسند گفت: در ابتدای فصل یک سری بازیکنانی که همه گفتند همه ایران را برداشته است جذب این تیم شدند اما یکی مصدوم شد، یکی زانو داد ، یکی بی‌انضباطی کرد، یکی قلبش گرفت و تیم خالی از بازیکن شد. وحید خیلی درگیر بود که بازی کند یا نه و با من هم مشورت کرد و قرار بر این شد که در این برهه تنها به این تیم کمک کند و نیامد تا ستاره شود. به خاطر وجودش تیم از لحاظ روحی و شخصیتی بهتر کار می‌کند و حضور او در زمین غیر قابل انکار است.
انتهای پیام