در عین حال، با توجه به ظرفیت های ایجاد شده در هریک از حلقه های زنجیره ارزش و هدف گذاری تولید ۵۵ میلیون تن فولاد در افق ۱۴۰۴، کمبود سنگ آهن برای واحدهای کنسانتره سازی و کمبود ظرفیت گندله سازی برای واحدهای تولید آهن اسفنجی کاملا قطعی است.

نیما شهبازی، مدیر کنترل طرح ها و پروژه های شرکت سرمایه گذاری توسعه معادن و فلزات گفت: اصلی ترین مصرف کننده سنگ آهن، صنعت فولاد است و می توان گفت تقریبا ۹۸ درصد سنگ آهن استخراج شده در سطح جهان در صنعت فولاد استفاده می‌شود.

وی افزود: استرالیا، برزیل و روسیه بیشترین محتوای آهن در ذخایر را دارا بوده و ایران با داشتن بیش از ۵ میلیارد تن ذخیره زمین شناسی و ۳.۸ میلیارد تن ذخیره قطعی در رتبه ۱۲ جهان قرار دارد.

شهبازی ادامه داد: در سال ۱۴۰۲ در کشور بالغ بر ۹۰ میلیون تن سنگ آهن استخراج شده است که تقریبا مشابه سال گذشته بوده اما برای استفاده حداکثری از ظرفیت خطوط تولید زنجیره فولاد، حدود ۳۰ میلیون تن کسری سنگ آهن داریم.

شهبازی در خصوص اهمیت سرمایه گذاری در زمینه اکتشافات گفت: اصلی ترین راه حل برای حل بحران سنگ آهن، انجام اکتشافات است که نیاز به سرمایه گذاری های کلان و پرریسک دارد و باید با برنامه ریزی اصولی به این موضوع پرداخت. مدیران شرکت های فعال در زنجیره فولاد موظف هستند تا در کوتاه مدت بازدهی مناسبی از عملکرد را به سهامداران و ذینفعان ارائه دهند. البته چه بسا فشارهایی از این جنس باعث می شود نتوانند سرمایه گذاری درست و بلندمدت در زمینه اکتشافات داشته باشند که شرکت‌ها باید این موضوع را مدیریت کنند.

وی ادامه داد: با حمایت دولت در حلقه های اولیه اکتشافات می توانیم شاهد عملیات های موفقی در این خصوص باشیم که ارزش افزوده زیادی به همراه خواهد داشت.

این کارشناس حوزه معدن تصریح کرد: کشور ما در مقایسه با کشورهای معدن خیز از نظر کمیت فعالیت های اکتشافی (متراژ حفاری) وضعیت مطلوبی ندارد، به عنوان مثال استرالیا تنها در سال ۲۰۲۰ حدود ۱۱ میلیون متر حفاری اکتشافی انجام داده است در حالیکه که در ایران طی سال ۱۴۰۲ حدود ۵۵۶ هزار متر حفاری اکتشافی انجام دادیم که رقم بسیار ناچیزی است.

شهبازی اظهار داشت: علاوه بر لزوم سرمایه گذاری در زمینه حفاری اکتشافی که باید به صورت جدی دنبال شود، لازم است فضای مناسبی برای واردات سنگ آهن و توسعه زیرساخت های لازم در این خصوص نیز فراهم شود تا بتوانیم با انجام فرآیندهای تکمیلی، زنجیره را به صورت کامل و متوازن فعال کنیم.

وی یادآور شد: عدم وجود زیرساخت های مناسب ریلی، جاده ای و بنادر جهت واردات سنگ آهن و در مقابل آن جابه جایی و صادرات محصولات تولیدی به کشورهای منطقه از دیگر چالش های اساسی آینده صنعت فولاد ایران خواهد بود. بنابراین اگر می خواهیم صنعت فولاد کشور ماندگار باشد، باید به صورت اصولی به اکتشاف و بهره برداری از معادن و توسعه بخش زیر ساخت پرداخته و از ظرفیت های موجود و واقعی استفاده کنیم.

منبع: اقتصاد آنلاین