غلامرضا رفیعی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره اظهارنظر دولت درباره اساسنامه جدید فدراسیون فوتبال مبنی بر اینکه ” با توجه به ماهیت غیردولتی و غیرعمومی فدراسیون فوتبال و نظر به اینکه فدراسیون مزبور، فدراسیون حرفه‌ای است، تهیه و تصویب اساسنامه فدراسیون فوتبال در صلاحیت دولت نیست”، گفت: دولت تنها نظر خود را اعلام و تکلیف خودش را روشن کرده است. مجلس (قوه مقننه) به عنوان قانون‌گذار که وظیفه وضع و تفسیر قوانین را بر عهده دارد باید دید چه نظر و تفسیری درباره این نظر دولت و ماهیت فدراسیون فوتبال دارد.
او با اشاره به معرفی فدراسیون فوتبال به عنوان نهاد غیرعمومی و غیردولتی از سوی هیات دولت، در شرایطی که چنین ماهیتی در قوانین جمهوری اسلامی برای فدراسیون‌ها تعریف نشده و با این شرایط نهادهای نظارتی قادر به بررسی عملکرد ارکان این مجموعه نیستند، گفت: این موضوع نیازمند بررسی حقوقی و تحلیلی است. وقتی می‌گوییم “نهاد غیرعمومی و غیردولتی” چرا از “نهاد خصوصی” استفاده نمی‌کنیم؟ کسانی که چنین نظری درباره ماهیت فدراسیون فوتبال داده‌اند، بگویند این دو چه فرقی با هم دارد؟
این وکیل بین‌المللی ورزش یادآور شد: نقطه مقابل نهادهای غیرعمومی و غیردولتی، نهاد خصوصی است. فکر نمی‌کنم کسی بپذیرد که فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران یک نهاد خصوصی باشد.
رفیعی هم‌چنین درباره بند یک اساسنامه فدراسیون فوتبال که این فدراسیون را “نهادی مستقل، غیرانتفاعی، غیردولتی و دارای شخصیت حقوقی”معرفی می‌کند و در اساسنامه از عمومی یا غیرعمومی بودن این فدراسیون پرهیز شده، گفت: حالا باید بررسی کرد که آیا فدراسیون فوتبال عمومی است یا غیر عمومی؟ به نظرم وقتی می‌گویند فدراسیون فوتبال نهاد غیرانتفاعی و غیردولتی است، یعنی این فدراسیون خصوصی است. وقتی فدراسیون فوتبال خصوصی است، چه نیازی دارد که دولت این ماهیت را تصویب کند؟ بر اساس سیاه‌ای که در اساسنامه نوشته‌اند، چه نیازی است که دولت جمهوری اسلامی ایران، فدراسیون را به عنوان موسسه خصوصی تایید کند؟
وی خاطرنشان کرد: هر زمان که دولت یا حاکمیت درباره فدراسیون و نحوه اداره آن حرف بزنند، می‌گویند در امور فدراسیون دخالت می‌کنید و مدام چوب فیفا را بلند می‌کنند و می‌گویند تعلیق می‌شویم. خودشان می‌گویند فدراسیون فوتبال غیردولتی و غیرانتفاعی است ولی استدعا دارند که دولت این موضوع را تایید کند.
رفیعی با بیان اینکه مگر دولت دستگاه مهر و امضاء است که چیزی را برای هیات دولت ارسال کند که آنان صرفا مدرک و سندی را امضاء کنند، افزود: اگر دولت اساسنامه را بررسی کرد و متوجه شد که برخی از بندها باید اصلاح شود، فدراسیون فوتبال این موضوع را می‌پذیرد؟ یا فقط انتظار دارد دولت اساسنامه را مهر و امضاء کند؟
این وکیل بین‌المللی ورزش با تاکید بر اینکه ماهیت فدراسیون فوتبال از نظر حقوقی “شتر، گاوه، پلنگ” است، گفت: ماهیت این فدراسیون شفاف نیست. چرا نگفته‌اند فدراسیون عمومی است یا غیرعمومی؟ کجای دنیا فدراسیون فوتبال را خصوصی تعریف می‌کنند؟ این فدراسیون برای جمهوری اسلامی ایران است. به نظرم من فدراسیون فوتبال نهاد عمومی – غیردولتی است.
او اقدام دولت در تایید نکردن اساسنامه را اقدامی درست دانست و گفت: وقتی حاکمیت یا هر کسی بخواهد حرف بزند اهالی فدراسیون فوتبال می‌گویند دخالت نکنید، آیا تایید یا عدم تایید اساسنامه از سوی دولت به معنای دخالت نیست؟ آقایان می‌خواهند مهر دولت را بگیرند تا مشکلات خودشان حل شود. می‌خواهد هر وقت دولت می‌گوید چرا قراردادهای بدی را بسته‌اید یا فساد، شرط‌بندی و تبانی وجود دارد، بگویند تو حرف نزن. قوه قضاییه می‌گوید چرا قرارداد ویلموتس به این شکل است، می‌گویند قوه‌قضاییه و دادستان حق دخالت ندارند. اساسنامه فدراسیون فوتبال که آش نیست جلوی دولت بگذارند و بگویند “بخوری پاته، نخوری پاته”. دولت باید بررسی کند و اگر نیازی به اصلاح بود، اعلام کند.
رفیعی درباره تبعات ماهیت غیرانتفاعی، غیردولتی و مستقل برای فدراسیون فوتبال گفت: بررسی این موضوع به مجلس ارتباط دارد. باید ببینیم حالا که فدراسیون فوتبال خصوصی است، چه آثار و تبعات قانونی اعم از بودجه و پولی که در اختیار این فدراسیون قرار می‌گیرد، به دنبال خواهد داشت. اگر نهادی خصوصی و یا به تعبیری غیرعمومی – غیردولتی باشد، دولت یا وزارت ورزش می‌توانند از بودجه عمومی صرف امور این نهاد کنند؟ اینجا مشکل ایجاد می‌شود. باید با قانون‌گذاری این مسئله را حل و فصل کنند.
این حقوقدان تاکید کرد: به عنوان یک حقوقدان، موسسه غیرانتقاعی – غیردولتی به معنی خصوصی است و آقایان آبروداری کرده‌اند و در اساسنامه کلمه غیرعمومی را ننوشته‌اند.
وی اظهار کرد: فقدان آشنایی و تخصص حقوقی در بدنه دولت و وزارت ورزش از قوانین و مقررات بین‌المللی ورزشی سبب شده که بعضی از فدراسیون‌نشینان از این قضیه نهایت استفاده را ببرند و هر زمان که دولت، حاکمیت، مجلس، سازمان بازرسی، دادستان و … خواستند بگویند چرا این کار را کردید و منافع و حیثیت عامه جامعه را به خطر انداختید یا پولی را به اشتباه هزینه کردید، مسئولان فدراسیون نهایت استفاده را ببرند و دولت را بترسانند. واقعا عملا هم اینطوری بوده است. قضیه ویلموتس ضرر مهم و بزرگی بوده و خسارات این پرونده برای عامه مملکت کم نیست. الان طراز مالی فدراسیون منفی و در حال ورشکستگی است. به اعتقاد من در عمل دستگاه‌های نظارتی به یک باره فیتیله رسیدگی به پرونده خاطیان قرارداد با ویلموتس را پایین کشیده‌اند.
رفیعی با بیان اینکه اگر فدراسیون فوتبال نهاد غیرعمومی – غیردولتی است، وزارت ورزش با کدام مجوز قانونی بدهی شستا را تسویه حساب کرده است، اظهار کرد: وقتی نهادی غیرعمومی – غیردولتی است، چه دلیلی دارد که دولت بدهی این نهاد را پرداخت کند؟ وقتی حق رای وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک را از مجمع حذف کرده‌اند، چه انتظاری از جانب دولت دارند؟ آقایان شفاف نیستند. به نظرم در این زمینه بی‌تدبیری رخ داده است.
این حقوقدان ورزشی گفت: من فکر می‌کنم نهاد غیرعمومی و غیردولتی یک روی سکه است و روی دیگر غیرانتفاعی و غیردولتی است که هر دو به معنی نهاد خصوصی است. الان دیوان محاسبات و مجلس باید ورود کنند که وزارت ورزش و سازمان برنامه و بودجه برای چه به این فدراسیون پول می‌دهند؟
انتهای پیام
