به گزارش روز چهارشنبه ایرنا از وبدا، محمد مهدی ناصحی با بیان این مطلب اظهار داشت: پوشش همگانی سلامت در سال ۲۰۱۰ مصادف با ۱۳۸۹ شمسی در دستور کار سازمان جهانی سلامت قرار گرفته و دارای سه بعد پوشش جمعیت، پوشش هزینه ای و پوشش خدمتی است که بعد چهارم کیفیت هم برآن متصور است.
وی افزود: نقش بیمه سلامت به عنوان یکی از اصلی ترین روشهای تامین مالی نظام سلامت، به طور عمده بر هر سه بعد جمیعتی و خدمتی و علی الخصوص پوشش هزینه ای یا حفاظت مالی موثر است.
مدیرعامل سازمان بیمه سلامت با اشاره به رتبه ۴۸ ایران در بین ۱۱۱ کشور از نظر شاخص کلی پوشش همگانی سلامت در سال جاری میلادی بیان کرد: بنابر پیش بینی سازمان جهانی بهداشت، با همین شاخص ایران در کنار کشورهای بحرین و قطر دارای بالاترین پوشش خدمات سلامت منطقه خواهد بود.
ناصحی  ادامه داد: در بعد پوشش خدمتی و شاخص پوشش همگانی سلامت نیز ایران در رتبه ۴۲ و در بعد پوشش هزینه‌ای امتیاز شاخص پوشش همگانی سلامت رتبه ۸۷ را در بین ۱۱۱ کشور به خود اختصاص داده و این موضوع بیانگر آن است که ایران در بعد حفاظت مالی، در مقایسه با سایر ابعاد پوشش همگانی سلامت، نیاز به توجه بسیار زیاد دارد.
وی همچنین با اشاره به گزارش منتشره در سال ۲۰۱۷ که ایران را از نظر شاخص دسترسی و کیفیت به مراقبت های سلامت با سال ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ مقایسه کرده، از بهبود وضعیت ایران در این شاخص گفت: متاسفانه میزان تغییرات سالانه آن در سالهای بین ۲۰۰۰ تا  ۲۰۱۶ نسبت به قبل با کاهش ۲.۱ درصدی مواجه شد و از آنجایی که این شاخص دسترسی و کیفیت خدمات سلامت را با هم مورد بررسی قرار می دهد ضرورت توجه به  آن از اهمیت زیادی برخوردار است. 
ناصحی با بیان اینکه هدف اصلی ما در حرکت به سوی پوشش همگانی سلامت، تلاش در پوشش حداکثری همه جانبه بوده، خاطر نشان کرد: پوشش هزینه ای یا حفاظت مالی از مردم در برابر هزینه های دریافت خدمات سلامت به عنوان یکی از مهمترین ارکان پوشش همگانی سلامت و یکی از سه اهداف نهایی نظام سلامت ماموریتی است که در کشور برای سازمان بیمه سلامت  تعریف شده است.
مدیرعامل سازمان بیمه سلامت با نام بردن از پوشش جمعیتی به عنوان بعد دیگر پوشش همگانی سلامت گفت: سه گروه جمعیتی عمده شامل بخش رسمی، بخش غیر رسمیِ غیر فقیر، نیازمند و فقرا و نیازمندان است که بخش رسمی متشکل از کارکنان حقوق‌بگیر و خانواده‌های آنها است، ویژگی کلیدی آنها این است که وضع مالیات بر آنها از طریق مالیات بر دستمزد و یا کسر حق بیمه از دستمزد به نسبت آسان است، اما گروه دوم که بخش غیررسمیِ غیرفقیر و نیازمند هستند شامل کارگران غیرحقوق‌بگیر و خانواده‌های آنها است که درآمد آنها از خط آسیب‌پذیری بالاتر است.
ناصحی وضع مالیات بر درآمد و یا کسر حق بیمه این گروه را نسبت به حقوق‌ بگیران دشوارتر دانست و گفت: در نهایت گروه فقرا و نیازمندان که نمی‌توانند از پس پرداخت هزینه‌های مراقبت سلامت برآیند در صورت اجبار پرداخت مخارج هزینه‌های سلامت با ریسک تشدید فقر مواجه می‌شوند. گروه آسیب‌پذیر افرادی هستند که در نزدیک خط فقر قرار دارند اما مخارج مراقبت‌های سلامت می‌تواند آنها را به راحتی به پایین خط فقر بکشاند.