امیرحسین مظلومی پور، جوانی اردیبهشتی و دهه هشتادیست که عشق به فوتبال و رشد در عرصه ورزش حرفه‌ای، او را از زادگاهش دور کرده اما اولین گام‌های موفقیت را با حضور در لیگ یک امیدهای کشور، به خوبی برداشته است؛ قدمی که قصد ادامه آن را دارد.
امیرحسین، دررباره چگونگی شروع و ادامه فوتبالش به ایسنا گفت: از ۶ سالگی با حضور در تیم مرصاد جهرم، فوتبال را شروع کردم. مربی این تیم، پدرم بود. از سال آخر نوجوانان به هلال احمرگراش رفتم. سال اول، هم در لیگ برتر بزرگسالان کشور بازی می کردم و هم در لیگ برتر جوانان کشور، در حالیکه ۱۷ سال داشتم. دوسال آنجا حضورداشتم که سال دوم توسط آقای سیروس پورموسوی به تیم ملی دعوت شدم و در دو اردوی تهران و شوش حضورد اشتم، اما متاسفانه به دلیل پارگی همسترینگ در مسابقات لیگ یک کشور، نتوانستم در لیست نهایی تیم ملی جوانان قرار بگیرم.
مظلومی پور افزود: سال آخر جوانان هم که می شود ۲ سال پیش، توسط آقای شهیدزاده به تیم فجر آمدم. رده سنی جوانان بودم اما کارتم برای لیگ یک بزرگسالان کشور هم صادر شد. در تمرینات بزرگسالان زیرنظر آقای مهابادی هم حضور داشتم ولی بازی نکردم. سال گذشته هم به تیم ایمان سبز در لیگ یک جوانان کشور پیوستم که آقای فرزین زارع سرمربی بود. متاسفانه اواسط فصل، رباط صلیبی پاره کردم که اتفاق خیلی بدی بود چون فاصله ای با وارد شدن به سطوح بالای فوتبال کشور نداشتم. حالا بعد از ۱۰ ماه دوران نقاهت، به تازگی به میادین برگشته ام و با نظر آقای رحمان موسایی در تیم امید برق شیراز عضویت دارم.
این بازیکن جوان با تشکر از کسانی که به بازگشت او به میادین کمک کردند، گفت: آقای علی دعایی از مربیان خوب بدنسازی شیراز، خیلی برای بازگشتم به فوتبال زحمت کشیدند. همینطور آقایان شهیدزاده و موسایی خیلی به من کمک کردند و باید از این عزیزان تشکر ویژه ای داشته باشم. همچنین باید از مربیانم در گراش آقایان ابوالحسن غلامی، سیدعلی مجلسی و همچنین مدیرعامل تیم حاج قاسم فرسوده تشکر کنم. آنها باعث شدند تا در تیم هلال احمر خیلی پیشرفت کنم. این عزیزان به من در سن ۱۷ سالگی در لیگ بزرگسالان استان بازی دادند.
مظلومی پور درباره کیفیت فوتبال شهرستان خود گفت: فوتبال جهرم استعدادهای خیلی خوبی دارد اما متاسفانه کسی نیست که از تیم ها حمایت کند تا وارد لیگ شوند و بازیکنان این شهر بیشتر دیده شوند. از بازیکنان قدیمی که سابقه حضوردر سطح اول فوتبال کشور را دارند می توانم از آقایان هادی رمضانی و رحیم خداجو نام ببرم.
بازیکن امید برق شیراز در خصوص وضعیت این تیم در لیگ دسته اول امیدهای کشور گفت: بازی قبلی مان با تیم ایمان سبز مساوی شد که اولین بازی من پس از ۱۰ ماه بود. خیلی به صعود امیدواریم و به نظر من اگر دو بازی از سه بازی باقی مانده را ببریم، صعود خواهیم کرد.
وی هدف بزرگ خود در فوتبال را حضور در لیگ برتر کشور عنوان و اضافه کرد: امیدوارم هر چه زودتر به لیگ برتر برسم. من برای این هدف خیلی زحمت کشیده ام. چندسال است که دور از خانه هستم. حتی وقتی رباط پاره کردم، همینجا کار می کردم. جایی برای خواب نداشتم و آقای شهیدزاده هم به من کار داد و هم جای خواب. آقای موسایی هم خیلی به من کمک کردند. ایشان مرد بزرگ و شریفی هستند که امیدوارم موفق باشند، چون انسان پاکی هستند.
امیرحسین مظلومی پور ضمن تشکر از خانواده اش، خاطرنشان کرد: همه امید پدر و مادرم به من است. یک برادر کوچک هم به نام عرشیا دارم که یکی از استعدادهای ناب فوتبال کشور است. او متولد سال ۸۷ است و می تواند به یک فوتبالیست عالی تبدیل شود. دوست دارم خودم موفق شوم تا بتوانم به او هم کمک کنم. کلا آرزویم این است که به هم نوع هایم کمک کنم تا بتوانند به هدفشان برسند.
انتهای پیام
