این رویداد گامی مهم در توسعه حمل‌ونقل هوایی سریع و هوشمند کشور به شمار می‌رود که با حمایت و پیگیری‌های حسین پورفرزانه، معاون وزیر راه و شهرسازی و رئیس سازمان هواپیمایی کشوری، پرواز ایرتاکسی در مسیر کرج – قزوین با یک فروند هواپیمای پایپر متعلق به هواپیمایی اطلس انجام شد.

ایرتاکسی یک سیستم حمل‌ونقل هوایی است که با استفاده از هواپیماهای کوچک و جت‌های تجاری، مسافران را در مسیرهای کوتاه و متوسط جابه‌جا می‌کند. این سرویس با هدف کاهش زمان سفر، افزایش انعطاف‌پذیری و کاهش مشکلات ناشی از ازدحام جاده‌ای و تأخیرهای پروازی طراحی شده است. در بسیاری از کلان‌شهرها، مناطق پرترافیک و نقاطی با زیرساخت‌های جاده‌ای محدود، ایرتاکسی می‌تواند جایگزینی سریع و کارآمد برای روش‌های حمل‌ونقل دیگر باشد.

در ایران، تاکسی هوایی در سال‌های بسیار دور فعالیت داشت، اما به دلیل عدم توسعه زیرساخت‌ها، به مرور زمان به حاشیه رفت. طی سال‌های اخیر، با توجه ویژه به آن شاهد بهبود حمل و نقل هوایی عمومی بودیم که هواپیمایی اطلس از سال ۱۳۹۹ با دریافت مجوز تاکسی هوایی از سازمان هواپیمایی کشوری به‌عنوان نخستین ایرتاکسی خصوصی کشور، فعالیت خود را آغاز کرد و با سرمایه‌گذاری گسترده در زیرساخت‌های حمل‌ونقل هوایی، تاکسی هوایی را در راستای خدمات‌رسانی، به صورت چشمگیری به‌روزرسانی کرد که ایرتاکسی طی چهار سال اخیر در مسیرهای مختلف خدمات ارائه داده است.

این شرکت با بهره‌گیری از ناوگانی متنوع و رعایت استانداردهای بین‌المللی، نقش مهمی در توسعه این صنعت ایفا کرده است. این شرکت با ۱۰ فروند هواپیما جهت تاکسی هوایی با ظرفیت‌های ۲ تا ۳۵ نفر، رویکردی نوآورانه در صنعت هوانوردی کشور ارائه می دهد و با راه‌اندازی مجدد تاکسی هوایی طی سال‌های اخیر با تمرکز بر توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل هوایی تاثیر قابل توجهی داشته است.

با افزایش تقاضا برای سفرهای سریع، خدمات ایرتاکسی امکان انجام سفرهای شخصی و تجاری را با حداکثر سرعت و حداقل تشریفات فراهم می‌کند. مسافران می‌توانند بدون وابستگی به برنامه‌های ثابت شرکت‌های هواپیمایی، مسیرهای موردنظر خود را انتخاب کرده و در کوتاه‌ترین زمان ممکن به مقصد برسند.

از مهم‌ترین مزایای این سیستم می‌توان به کاهش چشمگیر زمان سفر نسبت به روش‌های زمینی و ریلی، انعطاف‌پذیری در برنامه‌ریزی پروازها، کاهش استرس ناشی از تأخیرها و ازدحام فرودگاهی، امکان استفاده از فرودگاه‌های کوچک و محلی و دسترسی آسان به مناطق کم‌برخوردار اشاره کرد.