به گزارش پایگاه خبری تجارت گردان به نقل از وزارت نفت، تالین منصوریان در نشست تخصصی «معرفی فرصت‌ها و چارچوب سرمایه‌گذاری در پروژه‌های فرآورش نفت خام» افزود: رویکرد اتخاذشده برای احداث واحدهای فرآورش نفت خام پیش‎ساخته قابل جابه‌جایی در قالب قراردادهای BOO، رویکرد نوینی است که با در نظر گرفتن تسهیم ریسک و منافع بین کارفرما و سرمایه‌گذار دنبال می‎شود.

وی افزود: این رویکرد، جذابیت‎های زیادی را برای سرمایه‎گذار درنظر گرفته است. شرکت ملی نفت ایران در این قراردادها، فرآورش نفت را به‌عنوان خدمت خریداری و در ازای آن، حق‎العمل‌کاری پرداخت می‎کند.

منصوریان دوره بهره‎برداری برای هر پروژه را حداکثر ۱۰ سال عنوان کرد و گفت: پروژه می‎تواند در قالب دو یا سه فاز هم اجرا شود. مشخص است مالیکت نفت خام و نفت فرآورش شده و هر محصول دیگری در قرارداد متعلق به شرکت ملی نفت ایران و مالیکت تأسیسات فرآورشی در اختیار سرمایه‌گذار است.

منصوریان ابعاد اقتصادی و تجاری این مدل قراردادی و نحوه پرداخت‎ها، جرایم، تضامین و… را نیز تشریح کرد و گفت: تاسیس این واحدهای فرآورشی در مقایسه با مدل‎های قدیمی، با هزینه‎های به مراتب کمتری قابل اجراست و شرکت ملی نفت ایران نیز تمهیداتی به‌کار گرفته تا جذابیت این مدل چارچوب سرمایه‌گذاری برای متقاضیان افزایش یابد، از جمله اینکه تضامین صندوق شکوفایی و نوآوری کنونی و همین‌طور صندوق پژوهش و نوآوری نفت که در شرف راه‎اندازی است، از سوی شرکت ملی نفت ایران مورد قبول واقع می‎شود.

نشست تخصصی فرصت‌ها و چارچوب سرمایه‌گذاری در پروژه‌های فرآورش نفت خام با استفاده از تجهیزات سریع‌الاحداث کارخانه‌ای و در قالب قراردادهای ساخت، بهره‌برداری و مالکیت (B.O.O) صبح امروز در مجموعه کوشک نفت برگزار شد.