به گزارش تجارت گردان به نقل از روابط عمومی بانک ملی ایران، ابوالفضل نجارزاده در این همایش که رئیس و اعضای هیأت مدیره، اعضای هیأت عامل، مدیران امور، روسای ادارات مرکزی، ادارات امور، شعب مستقل و کارشناسان و سرپرستان راهبردی حضور داشتند، درخصوص جایگاه ریسک در مدیریت بانک ملی ایران افزود: امروزه مبحث مدیریت ریسک نه به‌عنوان یک ساختار و واحد سازمانی، بلکه به‌عنوان یک نیاز و وظیفه برای تمامی افراد و واحدها در صنعت بانکداری مطرح است. بنابراین هر یک از افراد و واحدها در فعالیت‌های خود با مخاطراتی متنوع و متفاوت مواجه هستند که عدم مدیریت صحیح این مخاطرات، باعث جلوگیری از دستیابی به اهداف و یا مترتب گردیدن زیان‌های غیرقابل جبرانی خواهد شد و بدین سبب است که در کسب و کارهای امروزی “همه باید یک مدیر ریسک باشند.”

وی تسهیل دستیابی به اهداف استراتژیک سازمان را از مهم‌ترین فواید مدیریت ریسک عنوان و تصریح کرد: ناظران مدیریت ریسک در بانک، اعضای هیأت عامل بانک بوده و انتظار می‌رود توجه ویژه‌ای به این مقوله صورت گیرد.

نجارزاده توجه به ریسک اعتباری در پرونده‌های اعتباری را مورد تأکید قرار داد و ادامه داد: در رسیدگی به پرونده‌های اعتباری می‌بایست به همراه رسیدگی اعتباری، گزارشی از بررسی ریسک پروژه و طرح نیز ارائه گردد.

وی با تأکید بر اینکه در ریسک‌های عملیات بانکی یکی از مباحث مهم و درخور توجه، اعتماد مشتریان به بانک است؛ بیان کرد: اگر ریسک‌های عملیاتی به درستی شناسایی، اندازه‌گیری و مدیریت نشوند و تحت کنترل قرار نگیرند، بی‌اعتمادی و بروز ریسک شهرت را شاهد خواهیم بود.

نجارزاده با بیان اینکه اعتماد مشتریان یکی از مهم‌ترین دارایی‌های بانک ملی ایران است، افزود: بی‌شک نهادینه نمودن این دیدگاه در بانک، مستلزم ایجاد یک فرهنگ ریسک بوده و لازمه فرهنگ‌سازی مناسب، اهتمام ویژه به ارکان اشاعه این فرهنگ نظیر “ایجاد ساختار سیاست‌گذاری و نظارتی مناسب”، “زیرساخت‌های اطلاعاتی و ارتباطی کافی” و “دانش روز مدیریت ریسک” می‌باشد که وجود کامل و توامان این ارکان در شکل مناسب خود، ضامن دستیابی به اهداف مدیریت ریسک سازمانی (ERM) خواهد بود.

بدیهی است که ریسک، بخش جدایی‌ناپذیر هر فرآیند و فعالیتی، به‌ویژه در سازمان‌های مالی است، به‌نحوی که سازمان‌های دارای تفکر استراتژیک، با فاصله گرفتن از رویکرد سنتی “اجتناب از ریسک”، به دنبال “مدیریت ریسک‌ها” در سازمان خود هستند تا با یک رویکرد برنامه‌ریزی شده، تهدیدات مترتبه را به فرصت تبدیل نمایند. به‌عنوان نمونه می‌توان به همه‌گیری بیماری کووید در دنیا اشاره کرد که طی آن، نظام بانکی متوجه شد که عدم مدیریت صحیح این مخاطره می‌تواند تأثیرات جبران‌ناپذیری را به همراه داشته باشد؛ لذا با درک صحیح از ریسک مترتب و برنامه‌ریزی مناسب، ضمن مدیریت آن از طریق توسعه خدمات بانکداری الکترونیک و بهره‌گیری از فناوری‌های نوین، با تطبیق آن با شرایط جدید، آن مخاطره را از جهاتی به فرصت تبدیل نمود و درآمدهای غیرمشاع خود را از محل اخذ کارمزدهای خدمات بانکداری الکترونیک افزایش داد.

نجارزاده با بیان اینکه بحث مدیریت ریسک نباید تنها به ستاد بانک خلاصه شود، اظهار کرد: همکاران بانک نیز باید خود را به دانش روز مدیریت ریسک مجهز نموده و به تقویت فرهنگ مدیریت ریسک در ارکان مختلف توجه ویژه داشته باشند.

وی در پایان تأکید کرد که نیل به اهداف راهبردی بانک، صرفاً زمانی امکانپذیر می‌شود که بانک، ارتباط منطقی بین ریسک‌های مترتب بر خود و بازده آن را ایجاد نماید که رسیدن به این نقطه مطلوب، یا “ناحیه پذیرش بهینه ریسک”، مستلزم وجود چارچوبی یکپارچه و نظام‌مند می‌باشد که دستیابی به آن، مستلزم ایجاد فرهنگ مناسب ریسک از طریق “ایجاد ساختار سیاست‌گذاری و نظارتی مناسب”، “زیرساخت‌های اطلاعاتی و ارتباطی کافی” و “دانش روز مدیریت ریسک” و همچنین “هم‌افزایی در اجرای اصول توصیه شده مدیریت ریسک” می‌باشد.