در ادامه صنعتی شدن تولید کشور یکی از بخش‌هایی که به مرور از سنتی به صنعتی تبدیل شد تولید نان بود. تولید نان در کشور ما تا دو دهه گذشته به شکل سنتی بود اما به دلیل مصرف بالای مواد اولیه و دورریز نان مسئولان تلاش کردند تا تولید نان را به سمتی سوق بدهند که سودش بیشتر و دورریز و اتلاف هزینه کمتری داشته باشد. لذا آرام آرام تولید نان‌های حجیم و نیمه حجیم در کشور گسترش یافت و امروز این نان‌ها بخش مهمی از سبد غذایی مردم را تشکیل می‌دهد.

با گسترش ویروس کرونا در دو سال اخیر علاقمندی مردم به استفاده از این گونه نان‌ها روز به روز افزایش یافت و همین مساله باعث شد تا سود کلانی  در تولید این نان‌ها فراهم شود. حمایت های دولت در ارائه آرد، روغن و شکر  با قیمت یارانه‌ای و معافیت‌ های دیگر علاقمندان را به راه‌اندازی تولیدی نان‌های حیجم و نیمه حجیم بیشتر کرد. هر چند در یکی دو سال ا خیر به دلیل کرونا فروش این نان‌ها افزایش پیدا کرده اما متاسفانه شاهد هستیم که تعداد زیادی از این تولیدکنندگان فقط به سوددهی فکر می‌کنند به طور مثال در حالی که اجازه ندارند تا شیرینی و زولیبا بامیه بفروشند در ماه رمضان زولیبا بامیه را فروخته و حتی در برخی از فروشگاه ها زولبیا بامیه را داخل نایلون بصورت فله ای می فروشند   در حالی که فقط شیرینی فروشی ها باید به فروش زولیبا بامیه و شیرینی بپردازند. همچنین افزایش قیمت نان‌های حجیم و نیمه حجیم معضل دیگری شده است .نکته‌ای که نباید از خاطر برود این است که نان مهمترین بخش از امنیت غذایی خانواده‌ها است و شاید خانواده‌ها بتوانند مثلا گوشت قرمز و یا بعضی مواد غذایی دیگر را به دنبال گران شدن حذف کنند اما نان شبیه کالای دیگر نیست که بتوان آن را از سبد خانوار  حذف کرد. وزارت بهداشت باید نظارت خود را بر تولیدکنندگان نان‌های حجیم و غیرحجیم افزایش بدهد و مشخص شود که این فروشندگان به طور مثال زولبیا و بامیه و یا شیرینی‌های خود را چگونه تهیه می کنند زیرا طبق شنیده ها  برخی از فروشگاههای نان از کارگاههای غیر مجاز شیرینی و زولبیا بامیه تهیه می کنند و اقدام به فروش میکنند این در حالی است که طبق گفته بهرمند رئیس اتحادیه قنادان تهران فروشگاههای نان حق فروش شیرینی وندارند

علی بهره‌مند رئیس اتحادیه قنادان تهران در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا گفت: متاسفانه برخی از تولیدکنندگان نان‌های فانتزی آردی را که به صورت یارانه‌ای برای تولید نان می‌گیرند را برای پخت شیرینی مصرف می‌کنند در حالی که صنف قنادان و شیرینی‌فروشان هزینه‌های زیادی را اعم از مالیات و تهیه آرد با قیمت آزاد صرف می‌کند.

وی ادامه داد: وقتی شما با آرد یارانه‌ای شیرینی تولید می‌کنید قطعا قیمت محصول نهایی از شیرینی که توسط واحدهای قنادی و اعضای صنف ما تولید می‌شود پایین‌تر است و این مسئله نه تنها تخلف است بلکه به قنادان نیز ضربه وارد کرده است. ضوابط از سوی اتاق اصناف کاملا مشخص است اما متاسفانه گروهی آن را رعایت نمی‌کنند.

بهره‌مند در پاسخ به این سوال که  چرا برخی شیرینی‌فروشی‌ها و قنادی‌ها متراژشان مثلا کوچک و ۴۰ متر است گفت :  ما براساس ضوابط، مجوزها را صادر می‌کنیم مثلا ما حتی می‌توانیم به یک واحد ۱۸ متری نیز مجوز بدهیم و این مجوزها طبق ضوابط صادر می شود  البته ما تقاضا کردیم که متراژها برای صدور مجوز افزایش پیدا کند اما مخالفت شد زیرا در کمیسیون معتقد بودند که این مسئله در اشتغالزایی تاثیر منفی می‌گذارد ولی خود بنده مخالف این مسئله هستم که یک مغازه ۱۸ متری بتواند مجوز تولید و فروش شیرینی بگیرد. البته مغازه‌های کوچک ۱۸ متری فقط یک نوع محصول آن هم کلوچه تولید می‌کنند.

وی ادامه داد: هیچکدام از قنادان آرد با نرخ یارانه‌ای دریافت نمی‌کنند و آرد را به قیمت آزاد می‌خرند. هر گونی آرد برای ما ۳۰۰ هزار تومان و برای نانوایان ۴۰ هزار تومان قیمت دارد و آنها با همان آرد یارانه‌ای شیرینی که ما با آرد آزاد تهیه می‌کنیم را می‌پزند و در بحث بیمه و مالیات نیز کمتر از ما هزینه پرداخت می‌کنند.

بهره‌مند ادامه داد: برخی از تولیدکنندگان نان حتی آرد خود را به قنادی‌ها و شیرینی‌فروشان می‌فروشند و حتی بعضی از آنها در تولید محصول نهایی از روغن‌های چند بار مصرف استفاده می‌کنند و من حاضرم به چند کارگاه به صورت سرزده برویم و سرکشی کنیم تا این مسئله را از نزدیک شاهد باشیم.

وی ادامه داد: تولیدکنندگان نان به هیچ عنوان مجاز به تولید و عرضه شیرینی و زولبیا و بامیه نیستند. چرا باید همه هزینه‌های تولید شیرینی در کشور اعم از قیمت گران آرد، بیمه و مالیات به پای شیرینی‌فروشان باشد اما سودش را تولیدکنندگان نانهای فانتزی ببرند.