به گزارش ایسنا، رفت و آمدهای زیادی در فوتبال بوشهر در فصل اخیر رخ داد و شاهین شهرداری و ایرانجوان بوشهر، دو تیم ریشهدار این استان به دستههای پایینتر سقوط کردند. شاهین در فاصله ۳ هفته مانده به پایان لیگ، سقوطش به دسته دوم مسجل شد و ایرانجوان با یکی از بدترین عملکردهای یک تیم در تاریخ لیگ دسته دو، دسته سومی شد.
افول فوتبال در بوشهر
نام استان بوشهر برای فوتبالیها با نامهایی چون مهدی طارمی، مهدی قایدی، حسین ماهینی، برادران کریمیان و کلی ستاره دیگر مترادف میشود. بازیکنانی که از دل این استان به بالاترین سطح از فوتبال اروپا و آسیا رسیدهاند. استانی که حالا از نظر فوتبالی روز به روز ضعیفتر میشود و در گرمای سوزان جنوب کشور، ستارههایش یکی یکی در حال ناپدید شدن هستند. مهدی کریمیان، سرمربی بوشهری تیم فوتبال شاهین بندعامری که امسال توانست این تیم را به لیگ یک بیاورد، در گفتوگو با ایسنا درباره عملکرد ضعیف بوشهریها در سالهای اخیر گفت: چرخه صعود و سقوط در هر لیگی طبیعی است و به هر حال یک سری تیمها صعود و یک سری دیگر سقوط میکنند. چیزی که در خصوص شاهین و ایرانجوان ناراحت کننده است، عملکرد مسئولانی است که میتوانستند این تیمها را کمک کنند. شاهین و ایرانجوان در بوشهر تنها ماندهاند و رها کردن این دو باشگاه سبب شده تا تزریق فوتبالیستهای مستعد بوشهری به دل فوتبال ایران هم کم شود.
کریمیان اضافه کرد: انگار دلشان نمیخواهد برای این تیمها هزینه کنند. مگر ۲۰، ۳۰ میلیارد تومان در وضعیت فعلی پولی است که سر آن بخواهد امید یک استان کم شود. بوشهر یکی از قطبهای اقتصادی کشور است و یک ششم سرمایه ایران در بوشهر است؛ آن وقت اندازه ۲۰ میلیارد پول برای دو تیمی که امید و انگیزه جوانان بوشهری هستند، پیدا نمیشود؟ شاهین بند عامری هم برای همین استان است؛ فرقش این است که یک بخش خصوصی پیدا شده و حاضر شده هزینه کند تا نیمچه امیدی در دل مردم استان باقی بماند. تیم ما با بودجه پایینی بسته شده و دم این دوستان گرم که حاضر شدند برای رسیدن به هدفشان هزینه کنند. چنین چیزی در خصوص شاهین و ایرانجوان از بین رفته که این خوب نیست. این به معنای مرگ تدریجی فوتبال بوشهر است و تنها راه نجات دست مسئولین استانی است که قبول مسئولیت کردند که این استانف جوانهایش، امید و انگیزهاش را حفظ کنند و آن را سر پا نگه دارند.
شاهین، بیبال و بیستاره
دهه اخیر فوتبال ایران پر بوده از ستارههایی که توسط شاهین و ایرانجوان بوشهر به سطح اول فوتبال ایران معرفی شدهاند. ستارههایی که به تیم ملی رسیدند و پرچم ایران را حتی در سطح اول فوتبال اروپا بالا نگه داشتند. کریمیان در خصوص این موارد و غیبت ستارههای بوشهری در شاهین و ایرانجوان گفت: غیبتی در کار نیست و رسیدگی نکردن به این دو تیم باعث فرار استعدادها شده است. امثال من، حسین ماهینی، مهدی قایدی، مهدی طارمی و کلی بازیکن خوب دیگر از دل همین استانها و همین دو تیم به فوتبال کشور معرفی شدهاند. بوشهر هنوز هم استعدادهایی مثل میلاد صارمی در مس کرمان و میلاد شعبانلو در لیگ یک دارد که به برای دیده شدن و ستاره شدن مجبور شدند استان را ترک کنند. اگر قرار بود بوشهریهای فعلی لیگ برتر و لیگ یک در کنار هم یک تیم شوند، الآن تیمی در سطح لیگ برتر دور هم جمع میشد. بوشهر پر از استعاد و انگیزه است و این بچهها فقط نیاز به دیده شدن دارند.
بیمسئولیتی حتی برای صعود
البته استان بوشهر در لیگ یک بی نماینده نماند و شاهین بندر عامری توانست ۳ هفته زودتر از پایان رقابتهای دسته دوم، صعودش را به لیگ یک جشن بگیرد تا کریمیان فصل بعد را در یک سطح بالاتر مربیگری کند. سرمربی شاهین بندر عامری در خصوص صعود تیمش عنوان کرد: شاهین عامری با بازیکنانی از دل همین استان توانست چنین چیزی را رقم بزند. من فوتبالیست بودم و حالا هم مربی فوتبال هستم. وظیفهام است که بروم گوشه به گوشه شهر را دنبال استعدادها بگردم. در همین زمینهای خاکی بوشهر بازیکنانی را دیدم که همین الآن لیاقت پوشیدن پیراهن تیم ملی را دارند. پرداختن به این جوانان که استعداد خالص هستند، فقط کمی زمان و کمی هزینه میخواهد؛ اتفاقی که در شاهین بندر عامری افتاد و نتیجهاش را هم دیدیدم.
او ادامه: اما نمیدانم متاسفانه مسئولان استانی بوشهر چهکار میکنند. نه تنها یک ریال به ما کمک نکردند حتی موقع صعود و یا حتی بعد از صعود سری هم به بازیکنان و اعضای تیم نزدند. انگار نه انگار که سال بعد، این تیم تنها نماینده استان در لیگ یک است. با چنین رفتاری که من دیدم، عمر شاهین و ایرانجوان خیلی زیاد نیست و فکر نمیکنم اینها بخواهند یا حتی بتوانند تیمداری کنند. به عنوان یک بوشهری، دوست دارم شاهین و ایرانجوان را همیشه در اوج ببینم اما با عملکرد چنین مسئولانی که این دو باشگاه را به حال خود رها کردهاند، بعید میدانم. مقصر اصلی این قضیه هم مسئولان بوشهری هستند و ریشه این تیمهای قدیمی به دست خودمان تیشه خورده است.
انتهای پیام