به گزارش تجارت گردان به نقل از مس‌پرس، امروز در کارگاه ساخت مجتمع مس سرچشمه رفسنجان حضور یافتم. فضایی سرشار از انرژی و تلاش، جایی که مهندسان و کارگران با همدلی و تلاش شبانه‌روزی، در صدد حل مشکلی بودند که در صورت بی توجهی، آرام آرام به دغدغه‌ای بزرگ تبدیل می‌شد.

صدای اذان که بلند شد، همه کارگران و مهندسان برای اقامه نماز صف بستند؛ صحنه‌ای که نشان از روحیه معنوی و تلاش برای سربلندی ایران در دل این کارگاه داشت. این پروژه، نماد امید و تلاش برای ساخت آینده‌ای بهتر برای ایران است.

روایت ساخت دستگاه فرز CNC پرتابل در دل کویر، جایی که خورشید با تمام قدرت می‌تابد. مجتمع مس سرچشمه، قلب تپنده تولید مس در ایران است. در دل همین مجموعه، روایتی از تلاش، نوآوری و خودباوری ایرانی رقم خورده است.

روزی روزگاری، یکی از دستگاه‌های عظیم این مجتمع دچار مشکل شد. چرخدنده‌های بزرگی که برای کارکرد این دستگاه حیاتی بودند، آسیب دیده بودند. تعمیر این چرخدنده‌ها با روش‌های سنتی امکان‌پذیر نبود. نیاز به یک ابزار دقیق و پیشرفته‌ای بود که بتواند با ظرافت تمام، سطح آسیب‌دیده را به شکل اولیه آن را بازگرداند.

مهندسان و تکنسین‌های کارگاه با تمام توان به دنبال راه حلی برای این مشکل بودند. آن‌ها شب‌ها تا صبح بر روی طرح‌ها و محاسبات کار می‌کردند. هدفشان ساخت دستگاهی بود که نه تنها مشکل فعلی را حل کند، بلکه بتواند در آینده نیز برای تعمیر سایر قطعات بزرگ مورد استفاده قرار گیرد.

پس از ماه‌ها تلاش شبانه‌روزی، طرحی نوآورانه شکل گرفت. مهندسان جوان ایرانی تصمیم گرفتند دستگاهی بسازند که بتواند بر روی چرخدنده‌های بزرگ نصب شده و با دقت بسیار بالا، عملیات ماشینکاری را انجام دهد. این دستگاه قرار بود یک ابزار جادویی باشد که بتواند با کمک کامپیوتر، سطح آسیب‌دیده را با دقت میلی‌متری تراش دهد.

ساخت این دستگاه، چالشی بزرگ بود. مهندسان مجبور بودند دستگاهی بسازند که بتواند بر روی یک سطح منحنی و بزرگ نصب شود و با دقت بسیار بالا حرکت کند. پس از ماه‌ها تلاش شبانه‌روزی، طرح نهایی دستگاه آماده شد.

ساخت دستگاه نیز به نوبه خود یک ماجراجویی بود. قطعات با دقت بسیار بالا ساخته و مونتاژ شدند. سیستم کنترل عددی کامپیوتری نیز با دقت بر روی دستگاه نصب شد. در نهایت، دستگاه آماده آزمایش شد. ساخت این دستگاه، یک دستاورد بزرگ برای مجتمع مس سرچشمه بود. این دستگاه نه تنها مشکل تعمیرات را حل کرد، بلکه نشان داد که مهندسان ایرانی قادر هستند دستگاه‌های پیشرفته‌ای را طراحی و بسازند.

این دستگاه با دقت حرکتی ۰٫۰۱ میلی‌متر، یک شاهکار مهندسی بود. نشان داد که با استفاده از دانش و فناوری، می‌توان بر مشکلات پیچیده فائق آمد و به خودباوری رسید. این دستاورد، صرفاً یک موفقیت فنی نبود. این موفقیت، نمادی از خودکفایی صنعتی و نوآوری در ایران بود. با ساخت این دستگاه، نه تنها از خروج ارز از کشور جلوگیری شد، بلکه گامی مهم در جهت توسعه فناوری‌های داخلی برداشته شد.

در دل کویر، جایی که بسیاری به دنبال طلا می‌گردند، این مهندسان ایرانی گنجینه‌ای ارزشمند‌تر از طلا یافتند: گنجینه دانش و فناوری. آن‌ها با دست‌های خالی و اراده‌ای پولادین، دستگاهی ساختند که می‌تواند به عنوان الگویی برای سایر صنایع کشور باشد.

در آخرین روزهای ساخت آن دستگاه عظیم و پیچیده که نویدبخش خودکفایی و شکوفایی صنعت مس کشور بود، مهندس کرمی‌پور، رئیس کارگاه ساخت در میان جمعی از مهندسان و تکنسین‌های زحمتکش مجتمع مس سرچشمه رفسنجان ایستاد. نگاهش به یکایک چهره‌های خسته اما پر از افتخار می‌چرخید، چهره‌هایی که ماه‌ها شبانه‌روز برای تحقق این رؤیا تلاش کرده بودند.

از همه آن‌ها تشکر و قدردانی کرد. او گفت: همکاران عزیزم، امروز روز بزرگی است. روزی که ما نه تنها یک دستگاه را ساختیم، بلکه دستاوردی بزرگ برای کشورمان رقم زدیم. با تلاش شبانه‌روزی شما، موفق شدیم این دستگاه پیچیده را بومی‌سازی کنیم و آن را در دل کارگاه‌های خودمان به تولید برسانیم.

کرمی‌پور به اهمیت این دستاورد برای شرکت ملی صنایع مس و اقتصاد کشور اشاره کرد. او گفت: با ساخت این دستگاه، نه تنها میلیاردها تومان در هزینه‌های شرکت صرفه‌جویی کردیم، بلکه از خروج ارز هنگفتی از کشور جلوگیری کردیم. این یعنی تقویت اقتصاد ملی و خودکفایی صنعتی.