دو امتیاز طرح مالیات بر خانه‌های خالی

به گزارش پایگاه خبری تجارت گردان به نقل از بانک مسکن-هیبنا، مجلس شورای اسلامی در جلسه رسمی چهارشنبه هفته گذشته طرح مالیات بر خانه‌های خالی را در حالی به تصویب رساند که برخی کارشناسان معتقدند صرف‌نظر از برخی اشکالات، این طرح می‌تواند در کوتاه‌مدت آثار خود را در بازار اجاره و فروش به شکل افزایش عرضه واحدهای خالی نشان دهد.

مجلس شورای اسلامی با تصویب طرح اصلاح ماده ۵۴ مکرر قانون مالیات‌های مستقیم که در حوزه اخذ مالیات از خانه‌های خالی ورود کرده است، تغییراتی در متن و تبصره‌های این ماده اعمال کرده تا از احتکار مسکن جلوگیری کند. آن‌گونه که محمدباقر قالیباف، رییس مجلس گفته، هدف اصلی از تصویب این طرح پیش‌بینی یک منبع درآمد مالیاتی جدید نیست، بلکه مجلسی‌ها به دنبال جلوگیری از احتکار مسکن و کوتاه کردن دست برخی سوداگری‌ها از این بازار هستند.

در قالب این طرح خانه محل سکونت خانوار و نیز یک واحد مسکونی دیگر در شهری به غیر از محل سکونت اصلی آنها حتی اگر در اغلب ماه‌های سال خالی باشد، از پرداخت مالیات بر خانه‌های خالی معاف است. علاوه بر این مقرر شده که در مورد دانشجویان و برخی شاغلان و اشخاص دیگر که در آیین‌نامه اجرایی به صورت جزئی مشخص خواهند شد، امکان معافیت یک واحد مسکونی خالی دیگر معاف از مالیات پیش‌بینی شود. صرف‌نظر از ابهامی که در این زمینه در ماه‌های آتی پس از تایید مصوبه از سوی شورای نگهبان و تدوین آیین‌نامه اجرایی از سوی وزارت راه و شهرسازی برطرف خواهد شد، به نظر می‌رسد کلیات لایحه مذکور در خدمت پیشگیری از حبس سرمایه در قالب ساختمان‌های مسکونی بی‌مصرف باشد.

یک ویژگی مثبت دیگر این طرح، در نظر گرفتن نرخ بازدارنده از احتکار مسکن برای مالیات بر خانه‌های خالی است. بر اساس نسخه قانونی پیشین، مالیات بر خانه‌های خالی تقریبا معادل یک ماه اجاره‌بهای یک واحد مسکونی است که پرداخت آن در استطاعت اغلب مالکان آپارتمان‌های خالی قرار دارد. این در حالی است که در مصوبه جدید مجلس، رقم مالیات در سال اولی که خانه، خالی تشخیص داده می‌شود معادل شش برابر مالیات بر درآمد اجاره است. همچنین این رقم در سال دوم معادل ۱۲ برابر مالیات بر درآمد اجاره و از سال سوم به بعد معادل ۱۸ برابر مالیات بر درآمد اجاره خواهد بود. به عنوان مثال بر اساس فرمولی که در این مصوبه پیش‌بینی شده، مالیات بر اجاره یک واحد آپارتمان ۵۰ مترمربعی در شهر تهران طی سال اول به طور میانگین یک میلیون و ۱۰۰ هزار تومان به ازای هر مترمربع است. طبعا پرداخت مالیات ۵۰ تا ۶۰ میلیون تومانی در پایان یک سال خالی ماندن ملک، بازدارندگی به مراتب بیشتری نسبت به پرداخت یک ماه اجاره به عنوان مالیات را دارد و انگیزه کافی برای مالک به منظور عرضه ملک در بازار اجاره یا فروش را ایجاد می‌کند.

هر قدر عرضه املاک مسکونی در بازار اجاره و فروش بیشتر شود، در تناسب معقول‌تری با میزان تقاضا قرار می‌گیرد و از بروز شوک‌های قیمتی در بازار مسکن متاثر از کمبود عرضه پیشگیری می‌شود.