تجارت گردان – پایان رافت در گفت‌وگو با ایسنا، درباره علکرد پرسپولیس در نقل‌وانتقالات اظهار کرد: هر سال پرسپولیس بازیکن از دست می‌دهد چون تیمی که قهرمان می‌شود بازیکنان بازیکنان با کیفیتی دارد که تیم‌های دیگر به دنبال آنها هستند. امسال هم همین‌طور شده است. در چند سال اخیر، بازیکنانی چون بیرانوند، علی علیپور، شجاع خلیل‌زاده رفتند، امسال هم احمد نوراللهی و کنعانی‌زادگان از تیم جدا شدند و هنوز هم وضعیت وحید امیری مشخص نیست. در کنار نعمتی، بازیکنانی چون مهدی شیری، کمال کامیابی‌نیا و امید عالیشاه هم وضعیت مبهمی دارند.

وی افزود: با توجه به شرایط فوتبال در ایران، تیم‌هایی وجود دارند که پول‌های خوبی خرج می‌کنند، پرسپولیس هم پول آن‌چنانی در اختیار ندارد و دولت هم کمک نمی‌کند. پرسپولیس فقط اسپانسر دارد و پول‌هایی که اسپانسر می‌دهد هم جوابگوی باشگاه نیست. پرسپولیس در سال‌های اخیر عملکرد بسیار خوبی در لیگ قهرمانان آسیا داشته و الان هم باید نگاه ویژه‌ای به این تیم بشود.

رافت به مشکلا مالی پرسپولیس اشاره کرد و گفت: پرسپولیس این روزها درگیر مشکلات مالی شده است. هم نقل‌وانتقالات را در پیش دارد و هم باید مطالبات آقای کالدرون را فراهم کند. کار مدیران باشگاه برای حل مشکلات واقعا سخت است. در این میان آقای گل‌محمدی هم در تلاش است بازیکنان جایگزین را انتخاب کند که البته کار او هم سخت است. ما باید بدانیم که همیشه پرسپولیس بازیکنان تراز اولی را از دست داده اما همیشه پرسپولیس قدرت خود را حفظ کرده است.

وی ادامه داد: اگر باشگاه خصوصی بود، قطعا مثل یک بنگاه اقتصادی می‌توانست درآمدزایی کند اما باشگاه دولتی است و همین امر کار را برای درآمدزایی سخت کرده است. اگر پول باشد و بازیکنان را  حفظ نکنند، می‌شود به مدیرعامل ایراد گرفت، اما وقتی پولی نیست، نباید مدیران را مقصر بدانیم. مدیرعامل مگر می‌تواند از جیب خودش خرج کند؟

او همچنین گفت: پیشنهادهای خارجی واقعا اختلاف زیادی با دستمزدهای داخلی دارد. وقتی پیشنهادی می‌آید بازیکن به آینده خود فکر می‌کند. به نظر من در جدایی دو بازیکن پرسپولیس، نه آنها مقصر بوده‌اند و نه باشگاه تقصیری داشته است. اگر قرار بود مثلا یه احمد نوراللهی پول زیادی پرداخت شود تا بماند، باید به سایر بازیکنان هم چنین پولی پرداخت می‌شد. این‌گونه نیست که به یک بازیکن  پول زیادی بدهند و میان او و سایرین اختلاف زیادی وجود داشته باشد.

انتهای پیام