ایرج رادمهر در گفت و گو با خبرنگار ایثار و شهادت ایرنا افزود: برخی از رزمندگان که در خطوط عقب تر از خط مقدم بودند و در آنجا کمتر تیراندازی و خمپاره زده می شد و احتمال آسیب به افراد کمتر بود یک سنگر بزرگ را با استفاده از گونی های شن یا بلوک درست و از آن به عنوان حسینیه برای برپایی نماز جماعت، جشن ها و مراسم سوگواری ائمه اطهار (ع) استفاده می کردند.
وی افزود: رزمندگان قبل از شروع ماه محرم این مکان را با پرچم های سیاه، پلاکارد و بنر تزیین می کردند و حداقل دهه اول عاشورا و برخی اوقات تا اواخر ماه محرم و صفر در آنجا با سینه زنی و مداحی که از سوی یکی از سربازان انجام می شد، به عزاداری می پرداختند.
رادمهر که سلسه مشاغل فرماندهی را در جبهه و جنگ از فرمانده دسته، گروهان و گردان در طول جنگ به عهده داشته، می‌گوید: در جبهه آنقدر معنویت و مسائل اخلاقی حاکم بود که همه آماده شهادت بودند و گاهی مرز بین مرگ و زندگی ۳۰ ثانیه بود و افراد به شهادت می‌رسیدند.
این رزمنده جبهه‌های جنگ خاطرنشان کرد: در زمان جنگ مسائل اخلاقی نه تنها در جبهه بلکه در جامعه نیز حاکم بود و خبری از اختلاس و معضلات اجتماعی نبود و معنویت در ماه محرم و صفر در بین مردم تشدید می‌شد.
پخش مداحی از رادیو
رادمهر در پاسخ به این پرسش که در دوران دفاع مقدس مداحی چه کسانی از رادیو پخش می شد، گفت: مداحی با صدای کویتی پور و آهنگران از رادیو پخش می شد اما هیچ یک از مداح هایی که اکنون مداحی می کنند آن زمان فعالیتی در این خصوص نداشتند، صدای مداحی این افراد از طریق بلندگوهای مساجد نیز پخش می شد.
وی ادامه داد: روحانیون در جبهه نیز در بین نماز در رابطه با نهضت عاشورا سخن می گفتند و به عزاداری می پرداختند، توسل جستن به ائمه اطهار خصوصا به امام حسین (ع) در همه جبهه ها و این تفکر در بین رزمندگان حاکم بود که زمین ما مشابه کربلا و زمان همچون زمان عاشورا است.
در محرم شدت مبارزه کمتر نمی‌شد/ الگوی رفتاری رزمندگان امام حسین (ع) بود
این رزمنده دفاع مقدس که دارای ۲۷ درصد جانبازی و مدرک دکتری مدیریت استراتژیک است در پاسخ به این سوال که با توجه به اینکه عراقی ها هم به ائمه اطهار (ع) اعتقاد دارند در ایام محرم آیا شدت آتش افروزی‌ها کاهش می یافت یا خیر نیز توضیح داد: در ایام محرم شدت مبارزه کمتر نمی شد چراکه اهل تسنن بر حکومت عراق حاکم و تحت تاثیر فرهنگ بعثی ها بودند و در هر زمانی با تمام قوا با ما می جنگیدند و در این ایام تعداد زیادی از رزمندگان به شهادت رسیدند.
رادمهر با بیان اینکه جنایت و تجاورز به مملکت و ناموس روحیه انتقام و مبارزه در رزمندگان را تقویت می کرد از منظر ما رزمندگان ایرانی در صف حسینیان و نیروهای بعثی در صف یزیدیان قرارداشتند، خاطرنشان کرد: برای تهیج و ترغیب رزمندگان ما الگوهای خاصی داشتیم هر کدام از ائمه الگویی از ایثار، شهادت و صلح بودند؛ از این طریق روحیه شهادت طلبی در رزمندگان تقویت می شد، یادآوری وقایع عاشورا بر رزمندگان اثر گذار بود و آنها را آماده نبرد می کرد تا خود را در کاروان کربلا و در صف رزمندگان که در کنار امام حسین (ع) در کربلا بودند، ببیند و جنگیدن برای دین و مذهب یک تقدس خاصی داشت.
وی اضافه کرد: همه عملیات ها با رمز کربلا سرلوحه رزمندگان بود و الگوی رفتاری آنها امام حسین (ع) و زیر بار ظلم نرفتن بود.
برگزاری مراسم در اردوگاه‌ها
این رزمنده دفاع مقدس در خصوص نحوه برگزاری مراسم محرم توسط اسرا در اردوگاه ها نیز اذعان داشت: در زمان جنگ بنده اسیر نشدم اما بعدها از دوستانم که اسیر شده بودند شنیدم آنها فعالیت های زیادی در زمینه مسائل مذهبی و اعتقادی داشتند، برگزاری مراسم مذهبی در اردوگاه ها بستگی به نوع اردوگاه ها و مروت نیروهای بعثی داشت برخی ها از آنها اجازه برگزاری مراسم را نمی دادند و رزمندگان را مورد اذیت و آزار قرار می‌دادند.
