به گزارش ایبِنا، ما امروزه در عصر دیجیتال و دنیای الکترونیک قرار داریم که بسیاری از امور به صورت سنتی و دستی و به روش های منسوخ قدیمی انجام نمی شود و به قدری شاهد پیشرفت در تمام بخش ها هستیم که نباید لحظه ای از این غافله جاماند.
بانکداری الکترونیک یکی از بخش های مهم اقتصادی است که در سراسر دنیا به طور کامل نهادینه شده و در کشور ما نیز سال هاست دنبال می شود و در دو سال اخیر به دلیل پاندمی کرونا توفیق اجباری به دست آمد که بتوانیم در این زمینه به توسعه و پیشرفت بهتری دست یابیم.
سال های طولانی است که کشورهای مختلف در اروپا و آمریکا و حتی بعضی از کشورهای آفریقایی و کشورهای حوزه خلیج‌فارس، سیستم بانکی خود را مجهز به تشکیلات الکترونیکی کرده‌اند و با پیشرفت و تغییرات به روز این امکانات، حرکت می‌کنند که در اوائل این روند، ایران تجهیزات الکترونیکی خود را از کشورهای حوزه خلیج‌فارس خریداری می‌کرد و به هر حال کشورمان حدود یک دهه است در صنعت بانکداری الکترونیکی گام هایی برداشته و تا حدودی موفقیت هایی هم کسب کرده است، اما پاندمی کرونا باعث شد این فرآیند با سرعت بیشتری طی شود.
طی دهه های اخیر تحولات شگرفی در نظام بانکداری به وجود آمده که در واقع تا حدی کامپیوتر و نرم افزار جایگزین انسان ها و کاغذ شده اند. هر دوره از این روند، تکامل برای مدیران نظام بانکی این امکان را فراهم نموده که اوقات تلف شده را در شرایط کاری رقابتی به حداقل برسانند و در گستره بالاتری به ارائه خدمات بپردازند. به عبارت دیگر فناوری جدید و الکترونیکی شدن بانکداری به آنها این امکان را می دهد که سرعت، کیفیت، دقت، هزینه و تنوع خدمات خود را افزایش دهند.
این فرآیند در ایران روند رو به رشد مناسبی همگام با دنیا در حال حال شکل گیری است و خدمات بسیاری به صورت الکترونیکی ارائه می‌شود که حتی برخی بانک ها مانند بانک رسالت نیز به سمت حذف شعب خود حرکت کردند اما در بعد خارجی و استفاده از ظرفیت های بین المللی نیز باید اقدامات بیشتری صورت گیرد که البته معضل اساسی تحریم و محدودیت های بین المللی نیز در این مزینه بی تاثیر نیست.
در واقع یکی از مشکلات اصلی در این زمینه ارتباط با دنیا با استفاده از بانکداری هوشمند یا الکترونیک است که تحریم ها مانع بزرگی بر سر راه آن است. به عنوان نمونه بعضی از تجهیزات اعتباری و بانکداری الکترونیک تحت گرو آمریکاست و چون ما در تحریم هستیم، نمی‌توانیم بانکداری الکترونیک و اینترنتی راه‌اندازی کنیم.
به عنوان نمونه ایران از ویزا کارت و مستر کارت که مانند شبکه بانکی کارت‌های بانکی را در سراسر دنیا به هم متصل می‌کند محروم است. یعنی اگر شهروند کشوری باشید و در آن کشور کارت بانکی دریافت کنید، می‌توانید از کارت خود در تمامی دیگر کشورها استفاده کنید اما به این دلیل که ویزا و مسترکارت در ایران فعالیت ندارند، کارت‌های بانکی ایرانی متصل به شبکه بانکی شتاب هستند که شبکه ای داخلی است و در نتیجه از کارت بانکی دریافت شده در ایران، تنها می‌توان در خود ایران استفاده کرد.
در نتیجه لازم است تا تدابیری اتخاذ شود که سیستم بانکی ایران بتواند با استفاده از بانکداری الکترونیک به دنیا متصل شود؛ موضوعی که در سال های اخیر نیز مطرح و موضوع استفاده از کارت های بین المللی و … مورد تاکید کارشناسان این حوزه قرار گرفته بود. بنابراین توسعه بانکداری الکترونیک با استفاده از ظرفیت های بین المللی باید در دستور کار قرار گیرد و به طور جدی و با برنامه پیش برود.
