رشد ۳۰ درصدی تولید طلای سفید/ پتانسیل تولید ۵۰۰ هزار تن پنبه در کشور وجود دارد

به گزارش پایگاه خبری تجارت گردان، محمد حسین کاویانی مدیر عامل صندوق پنبه کشور در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران جوان، از رشد ۳۰ درصدی تولید پنبه خبر داد و گفت: امسال برآورد‌ها حاکی از آن است که سطح زیر کشت پنبه به ۱۰۰ هزار هکتار برسد که از این میزان ۲۵۰ هزار تن وش و ۸۰ هزار تن پنبه تصفیه شده استحصال می‌شود که این میزان نسبت به سال قبل ۲۵ تا ۳۰ درصد رشد دارد.

وی با اشاره به اینکه کشت بهاره پنبه تمام شده است، افزود: کشت دوم پنبه بعد از برداشت محصولاتی همچون نخود فرنگی، باقالی، سیب زمینی و جو و در حد امکان گندمی که در پاییز کشت شده است، انجام می‌شود.

کاویانی از ورود بذر خارجی از کشور‌های ترکیه و یونان خبر داد و گفت: بذر داخل توسط موسسه تحقیقات پنبه در اختیار کشاورزان قرار گرفته است.

مدیر عامل صندوق پنبه درباره آخرین وضعیت واردات پنبه بیان کرد: بنابر آمار در سال گذشته ۹۷ هزار تن پنبه وارد کشور شده است و از ابتدای فروردین امسال به سبب شیوع ویروس کرونا و بسته شدن راه‌های ارتباطی ایران با کشور‌های آسیای میانه وارداتی نداشتیم که امیدواریم هر چه سریع بازگشایی شود.

وی با بیان اینکه بیش از ۷ تا ۸ هزار تن در کارخانه‌های پنبه پاک کنی موجود نیست، گفت: با توجه به آغاز برداشت پنبه از ابتدای مهر حداقل نیاز است که ۳۰ هزار تن پنبه دیگر از خارج وارد کشور شود تا نیاز صنایع نساجی مرتفع شود.

خودکفایی تولید پنبه دست یافتنی است

کاویانی با اشاره به اینکه خودکفایی تولید پنبه دور از انتظار نیست، بیان کرد: در سال‌های نه چندان دور ۳۵۰ تا ۳۶۰ هزار تن پنبه در کشور تولید شد و هم اکنون پتانسیل تولید ۵۰۰ هزار تن تولید پنبه در کشور موجود است.

مدیر عامل صند‌وق پنبه ادامه داد: کشاورزان کشت دوم پنبه را به دلیل عدم صرفه اقتصادی می‌کارند که زمان برداشت آن همزمان با فصل زمستان است که متاسفانه کارگر به حد نیاز وجود ندارد، از این رو استفاده از ماشین آلات برداشت پنبه یکی از راهکار‌های مناسب کاهش هزینه‌های کشاورزان است.

به گفته کاویانی، توزیع بذور مناسب در اختیار کشاورزان و توسعه زراعت مکانیزه راهی برای دستیابی به خودکفایی پنبه و تولید ۲۰۰ هزار تن پنبه تصفیه شده است.

این مقام مسئول در پایان درباره تاثیر قاچاق پوشاک بر کاهش تولید پنبه تصریح کرد: در بسیاری از کشور‌ها به دلیل پرداخت یارانه به نخ و پارچه، قیمت تمام شده بسیار کمتر از تولید داخل تمام می‌شود که این امر انگیزه قاچاق پوشاک را به سبب داشتن صرفه اقتصادی بالا می‌برد.