این استارتاپ با تحلیل تصاویر ماهواره‌ای و مدل‌های آب و هوایی، امکان ارزیابی خسارات ناشی از بلایای طبیعی را فراهم کرده و به‌این‌ترتیب نیاز به مراجعه به مزرعه را حذف می‌کنند.

علی هادی‌پور در پاسخ به این سؤال که ست ریسک چیست و چه چالشی را حل می‌کند، گفت: «ما بیمه‌گر پارامتریک حوزه محصولات کشاورزی با استفاده فناوری‌های نوین هستیم. در ایران محصولات کشاورزی توسط بخش دولتی و عمدتاً به‌صورت حمایتگرانه بیمه می‌شوند. این بیمه‌گری هزینه زیادی را به دولت تحمیل می‌کند؛ چون به‌صورت ذاتی غیرانتفاعی است بنابراین از استانداردهای بیمه‌گری بازرگانی فاصله دارد. از سوی دیگر، پوشش آن برای کشاورزان کامل و کافی نیست، کشاورزان نیز متقاضی خدمات بهتری هستند. ما با استفاده از بیمه‌گری پارامتریک، اقدام به کنترل هزینه‌های اجرایی و ریسک‌های فاجعه‌بار این حوزه می‌کنیم و بدین ترتیب، می‌توانیم به گستره بزرگ‌تری از مشتریان خدمات دهیم، به این شیوه کشاورزان را نیز از خدمات بهتری بهره می‌برند.»

او توضیح داد: «ما با تحلیل تصاویر ماهواره‌ای چندطیفی و همچنین، مدل‌های آب و هوایی اقدام به ارزیابی وقوع بلایا کرده سپس میزان خسارت را با این مدل‌ها تخمین می‌زنیم، به این شیوه نیاز به مراجعه به مزرعه را حذف می‌کنیم.»

هادی‌پور در خصوص چگونگی شکل‌گیری ایده ست ریسک بیان کرد: «ما در پلنت به دنبال ایده‌های نوین از صنایع گوناگون بودیم و با سایر اعضای اکوسیستم نیز در این رابطه در گردهمایی‌های متنوع پلنت، میزبانی می‌کردیم. دریکی از این دورهمی‌های شبکه‌سازی با استارتاپ Satplat که در ارائه‌دهنده خدمات ماهواره‌ای به بیمه‌گر دولتی این حوزه بوده است، آشنا شدیم و بن‌مایه‌های این ایده از آن روز شکل گرفت.»

علی هادی‌پور در ارتباط با وضعیت کنونی ست ریسک توضیح داد: «در حال حاضر، کمینه محصول پذیرفتنی MVP ما که هسته بیمه‌گری متناسب با خدمات حوزه بیمه کشاورزی است توسعه داده‌ایم. درواقع این مینی‌کور Mini Core شامل سامانه بیمه‌گری برای امکان فروش و صدور بیمه‌نامه پارامتریک محصولات کشاورزی، سامانه ارزیابی خسارت، شامل ارزیابی آستانه‌های وقوع بلایا و ارزیابی شدت خسارت، سامانه ارزیابی ریسک، جهت محاسبه ریسک پورتفولیو و قیمت‌گذاری را شامل می‌شود. در حال حاضر نیز در حال مذاکره با بیمه مرکزی برای ورود به فرایند sandbox هستیم.»

هم‌بنیان‌گذار ست ریسک در خصوص چگونگی شکل‌گیری تیم ست ریسک و تخصص‌های فعال در آن بیان کرد: «ابتدا بر اساس شبکه‌های موجودمان به همراه شرکت در رویدادهای شبکه‌سازی علاقه به این موضوع مشترک را شناسایی کردیم. سپس با گسترش کار و معلوم شدن آخرین پیشرفت‌های استارتاپ های جهانی در این حوزه، خبرگان دیگری نیز به گروه اضافه کردیم. در حال حاضر، اعضای تیم در زمینه‌های بیمه، کشاورزی، مهندسی کامپیوتر دارای تخصص هستند.»

هادی‌پور در پاسخ به حمایت‌های دریافتی که تاکنون داشتند توضیح داد: «حامی اصلی این کار، پلنت بوده است که با ایمانی که به نوآوری‌های ساختارشکن دارد، با اختصاص فضا، انواع نیروهای متخصص، شبکه و بالاتر از آن، اعتبار و البته هزینه‌های متعددی که برای توسعه کار نیاز شده است، حامی این طرح بوده است.»

علی هادی‌پور با اشاره به تجربه پیوت این استارتاپ بیان کرد: «در ابتدا این طرح برای ارائه به شرکت‌های بیمه‌گر بازرگانی موجود تهیه شد و حتی سامانه نرم‌افزاری برای اتصال به هسته بیمه‌گری ایشان توسعه یافت اما پس از یک سال مذاکره با شرکت‌های مختلف و تلاش برای اقناع ایشان به ورود به بازارهای جدید، عملاً متوجه شدیم که این شرکت‌ها تمایلی به ورود به بازارهای نوآورانه ندارند. به همین دلیل روی پروتکل جدید بیمه مرکزی موسوم به SandBox متمرکز شدیم.»

او ادامه داد: «همچنین این طرح در ابتدا غرامت محور بود و تلاش ما بر تخمین صحیح‌تر میزان خسارت به‌عنوان ارزیاب تخصصی این حوزه متمرکز بود اما هر چه پیش رفتیم متوجه شدیم که راه‌حل این بازار، بیمه‌های پارامتریک هستند.

بیمه‌های پارامتریک بیمه‌هایی هستند که غرامت محور نیستند و سرمایه محور هستند. با وقوع آستانه‌های موردتوافق طرفین، سرمایه بیمه‌شده به بیمه‌گذار پرداخت می‌شود. مزیت این نوع بیمه‌گری، سرعت‌بالا، جلوگیری از فرایند زمان‌بر و هزینه‌بر ارزیابی خسارت و بالاتر از همه، از بین برنده دعاوی طرفین و تقلب است. به همین دلیل بر محصولات کشاورزی که دسترسی به آنها دشوار است و سطح اراضی بزرگ هستند، عملاً امکان ارزیابی محلی وجود ندارد به همین سبب این روش، مزیت قاطع دارد.»

هادی‌پور در خصوص چالش‌های پشت سر گذاشته ست ریسک گفت: «با توجه به شرایط دشوار اقتصادی، اعضای قابل‌اعتنایی از ما جدا شدند. همچنین جلسات طولانی و مدیران دور از دسترس این صنعت برای توسعه بازار و قانع سازی صنعت بیمه به ورود به این بازار، از دشواری‌های این کار بود. عمده افراد در این حوزه از ریسک‌های فاجعه‌بار این حوزه می‌هراسند درصورتی‌که اگر با تمرکز بر کنترل ریسک به‌جای غرامت به آن بنگرند، فرصتی جذاب برای ایجاد حق بیمه است. خصوصاً که زمان رسوب حق بیمه در این نوع بیمه‌ها قطعی و طولانی است و امکان سرمایه‌گذاری را فراهم می‌آورد.»

او افزود: «باز از سوی دیگر ناشناخته بودن این بازار، آن را برای نهادهای ناظر نیز ترسناک کرده است که نیازمند تلاش مضاعف ما برای رفع این موضوع با ارائه پیشنهاد نوآورانه‌مان بوده است. در اکوسیستم استارتاپی هر تهدیدی عملاً فرصتی است تا با فناوری‌هایمان آن را فتح کنیم.»

علی هادی‌پور در ارتباط با رقبای خارجی و داخلی ست ریسک بیان کرد: «در داخل ایران تا جایی که اطلاع داریم، تنها دو استارتاپ در حال ارائه خدمت به بیمه‌گر دولتی هستند که با همکاری یکی از آنها این ایده آغاز شد. در خارج از ایران eos آمریکایی است که در مکزیک اقدام به این کار کرده است. همچنین swiss re به همراه استارتاپ های متعدد در کشورهای مختلف شروع به ‌به‌کارگیری این شیوه کرده است.»