«عباس سرخاب» یکی از مهاجمان مطرح استقلال در اوایل دهه ۷۰ محسوب می‌شود. مهاجم جنوبی آبی‌پوشان که ۳۰ ثانیه پس از ورودش به زمین دروازه پرسپولیس را باز کرد تا لقب ۳۰ ثانیه را دریافت کند.
سرخاب در گفت و گو با خبرنگار ورزشی ایرنا از دوران حضورش در استقلال حرف‌های جالبی بر زبان آورد.
متن این گفت و گو در زیر از حضورتان خواهد گذاشت.
حضورتان در استقلال چه سالی رقم خورد؟
اواخر سال ۶۸ بود که با پیشنهاد باشگاه استقلال روبرو شدم.
چطور این اتفاق افتاد؟
بازیکن تیم منتخب بندرعباس بودم. به اردوی تیم ملی دعوت شدم. خدا «پرویز دهداری» را رحمت کند، او یک مرد واقعی در فوتبال ایران بود. مرحوم دهداری برایش فرقی نداشت بازیکن تهرانی باشد یا شهرستانی هر بازیکنی که می‌توانست به تیم ملی دعوت کند را دعوت می‌کرد. بعد به تیم نیروی زمینی رفتم. آنجا بود که مدیران باشگاه استقلال به من پیشنهاد همکاری دادند.
از نیروی زمینی به استقلال آمدید؟
بله.  نیروی زمینی فرصتی در اختیار من گذاشت تا بیشتر و بهتر دیده شوم. با پیراهن این تیم گل‌های حساس و مهمی را به ثمر رساندم. به استقلال، پرسپولیس و پاس گل زدم. همین باعث شد تا استقلال مرا بخواهد.

فقط از استقلال پیشنهاد داشتید؟
نه اکثر تیم‌های بزرگ ایران مرا می‌خواستند. استقلال و پرسپولیس به دنبالم آمدند اما در نهایت استقلال را انتخاب کردم.
چرا به پرسپولیس پاسخ منفی دادید؟
شرایط به گونه‌ای رقم خورد که به پیشنهاد پرسپولیس پاسخ منفی بدهم و برای ادامه بازیگری استقلال را انتخاب کنم.
از ابتدا استقلالی بودید؟
نه دروغ نمی‌گویم! من یک جوان بودم، اطلاعاتی از فوتبال تهران نداشتم و به تیم شهرم استان هرمزگان علاقه خاصی داشتم. مثل خیلی‌ها نمی‌گویم از دوران بچگی استقلالی بودم نه این حرف‌ها را نمی‌زنم. از روزی که پیراهن استقلال را پوشیدم استقلالی شدم.
اولین بازی‌تان با استقلال را به خاطر دارید؟
بازی با ملوان بود، در انزلی به مصاف این تیم رفتیم و این مسابقه در نهایت با تساوی بدون گل به پایان رسید. دیدار رفت در مرحله نیمه‌نهایی جام قدس بود. بازی برگشت را چهار بر یک بریدم. بعد به جام باشگاه‌های آسیا راه یافتیم. همان بازی‌های معروفی که استقلال در نهایت توانست برای دومین بار قهرمان آسیا شود.
شما در آن قهرمانی نقش تاثیرگذاری داشتید، گل صعود به ‌ فینال را زدید.
بازی سختی بود، استقلال بازی دشواری را پیش از نیمه‌نهایی پشت سر گذاشته بود. به مصاف نماینده مالزی رفتیم. من گل زدم و استقلال به فینال راه پیدا کرد. در دیدار پایانی نیز نماینده چین را شکست دادیم و جام گرفتیم.
شما گل‌های حساسی را برای استقلال به ثمر رساندید؟
در سال‌هایی که پیراهن استقلال را پوشیدم گل‌های حساس و سرنوشت‌سازی را به ثمر رساندم. ۲ گل تاریخی برای استقلال زده‌ام که بعید می‌دانم در فوتبال ایران کسی موفق به انجام آن شده است. دو بار استقلال با گل‌های من به فینال لیگ قهرمانان آسیا راه پیدا کرده است. به پرسپولیس گل زدم که این گل برای همیشه در کلکسیون افتخاراتم ثبت شده است و به آن افتخار می‌کنم.
گل به پرسپولیس خیلی عجیب بود و لقب ۳۰ ثانیه از هواداران استقلال گرفتید؟
استقلال یک بر صفر عقب بود، ۳۰ ثانیه پس از ورود به زمین  گل زدم و چند دقیقه بعد گل دوم را وارد دروازه پرسپولیس کردم.
بهترین خاطره فوتبالی شما؟
قهرمانی استقلال در آسیا. این یک افتخار بزرگ برای من بود که هیچ‌گاه فراموش نخواهم کرد. قهرمانی در آسیا لذت خاصی دارد که با هیچ افتخاری قابل توصیف نیست. یک چیز دیگر نیز درباره حضور و افتخارات در این تیم باید بگویم.

بفرمایید.
من سال ۷۵ با تیم فوتبال استقلال به تمام افتخارات فوتبالی رسیدم. با استقلال قهرمان جام باشگاه‌های تهران، ایران و جام باشگاه‌های آسیا شدم. استقلال در آن سال یک تیم رویایی داشت، تیمی که همه ستاره‌های فوتبال ایران در آن عضویت داشتند و با جرات می‌توانم بگویم آن تیمی که در سال ۱۹۹۰ میلادی داشتیم یکی از بهترین تیم‌های تاریخ این باشگاه بود.
چرا از استقلال رفتید.
سال ۷۵ بود که تصمیم گرفتم از استقلال بروم. به این نتیجه رسیدم که بهتر است برای ادامه بازیگری‌ راهی تیم دیگری شوم. احساس کردم جا برای برای جوانان باز کنم و خودم به تیم دیگری بروم که از نظر مالی برایم بهتر باشد.