مژگان مدایم‌زاده روز چهارشنبه در گفت و گو با ایرنا اظهار داشت: تا هفته سوم لیگ برتر فوتبال زنان در صدر جدول بودیم و اکنون به رده دوم منتقل شدیم. در این فصل از لیگ برتر به خاطر کرونا تجربه جدیدی در کیفیت مسابقات داشتیم. این رقابت‌ها از حساسیت خاصی برخوردار است. در گروه سختی قرار داریم و همه تیم‌ها تجربه مقام اول تا چهارم را دارند.
وی افزود: فصل متفاوتی را با تلفیق جوانان در کنار بازیکنان باتجربه و نامی آغاز کردیم و در دور اول همکاری فوق العاده‌ای میان بازیکنان بود. امیدوارم در دور دوم نیز به هدف خود دست یابیم. در واقع کرونا تمرینات و خیلی از مسایل دیگر را تحت شعاع قرار داد. با اتفاقاتی که در این دوره در فوتبال رقم خورد، این رشته تنها رشته غیرقابل پیش‌بینی است.
سرمربی ذوب آهن درخصوص شکست تیم‌های قهرمان و نایب قهرمان فصل گذشته در این فصل از لیگ برتر گفت: مسلما همه از شهرداری بم و وچان کردستان توقع شکست ندارند و باخت این تیم‌ها برای آنان سخت است. جذابیت فوتبال به غیرقابل پیش‌بینی بودن آن و نشان دهنده بالا رفتن کیفیت فنی لیگ فوتبال زنان است.
وی در پاسخ به این پرسش که سخت‌ترین بازی شما برابر کدام تیم بود، خاطرنشان کرد: برابر شهرداری بم قهرمان هفت دور از لیگ برتر ۱۰ نفره بازی کردیم و سخت‌ترین دیدار ما بود. بازی کردن برابر همه تیم‌ها سختی‌های خودش را دارد و در هر شرایط آب و هوایی کیفیت بازی‌ها هم متفاوت است. سپاهان در فصل گذشته چهارم شد و بازیکنان ارومیه از نظر بدنی پرقدرت ظاهر شدند و روز به روز در حال پیشرفت هستند.
مدایم‌زاده یادآور شد: همانطور که بازیکنان در حال پیشرفت هستند و تفاوت جهشی در کیفیت بازی آنان مشاهده می‌شود باید درخواست کنم که در این فصل داوران هم پا به پا بازیکنان سطح داوری خود را بالا ببرند. داور مهره اصلی مدیریت هر بازی است و داوری تنها به سوت زدن، کارت دادن و تشخیص خطا نیست بلکه ترکیبی از روانشانسی، مدیریت، آمادگی جسمانی و شخصیت داوری است. در واقع وقتی به عنوان مربی کیفیت فنی بازیکنان را بالا می‌برم و یک قسمت از ترازو را پر می‌کنم باید کمیته آموزش سطح داوری را بالا ببرد و کفه دیگر ترازو پر شود تا لیگ پویاتری داشته باشیم.
سرمربی ذوب آهن همچنین در خصوص وضعیت تیم ملی فوتبال زنان ایران گفت: بازیکنان در لیگ برتر بازی می‌کنند تا در تیم ملی مطرح شوند و وقتی لباس تیم ملی را برتن می‌کنند به دنبال لژیونر شدن هستند. از مسوولان خواهش می‌کنم تا روندی را در پیش بگیرند که انگیزه و پویایی را از این قشر مظلوم جامعه نگیرند. فوتبال زنان از هر لحاظ قابل قیاس با فوتبال مردان نیست. در ۲ سال اخیر روند رو به رشد خیلی خوبی در تیم ملی داشتیم، حتی در رنکینگ جهانی ۵ یا ۶ پله صعود کردیم. بی اعتنایی، کنار گذاشته شدن زنان، تشکیل نشدن اردوها و عدم برگزاری بازی‌های دوستانه بی‌احترامی و توهین به فوتبال زنان است. هر چند مطمینم با مدیریت و برنامه ریزی دقیق دوباره به رنگینگ جهانی باز می‌گردیم و موفق‌تر از قبل خواهیم بود.
