دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران ادامه داد: برای اینکه فولادسازان بتوانند این تعهد خودخواسته که نیازمند سرمایه گذاری حداقل ۶ میلیارد دلاری برای تولید ۱۰ هزار مگاوات برق است را محقق کنند، باید ابتدا خودشان بتوانند به خوبی تولید کنند و بفروشند و درآمد داشته باشند. پیش نیاز تولید هم انرژی است. متاسفانه در تابستان به دلیل خاموشی اعمال شده بر صنایع، فولادسازان امکان تولید نداشتند و اکنون هم نیاز مبرم به گاز دارند که بتوانند برنامه تولید خود را محقق کنند.

خلیفه سلطانی با بیان اینکه صنعت فولاد فقط ۵ درصد گاز و ۷ درصد برق کشور را مصرف می کند اما بیش از ۵۰ درصد محدودیت ها روی آن اعمال می شود که موجب بیش از ۳۱۰ هزار میلیارد تومان ارزش تولید از دست رفته فولادسازان شده است، خاطرنشان کرد: اگر گاز و برق تولیدکنندگان فولاد همچنان قطع شود، چگونه می توان از آنها انتظار سرمایه گذاری و کمک به دولت داشت؟ یک سرمایه گذار اگر سودآوری نداشته باشد، با کدام منابع می تواند سرمایه گذاری کند؟

دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در عین حال از رویکرد وزارت صمت و نیرو در عدم اعمال خاموشی مضاعف برای صنایع در پاییز و زمستان تقدیر کرد و گفت: بحران فعلی انرژی در کشور یک محدودیت ملی است و همه بخش های کشور باید در آن سهیم باشند. اینکه فقط برای بخش مولد یعنی صنعت محدودیت را اعمال کنیم و انرژی را به بخش غیرمولد جامعه بدهیم، سیاست غلطی بود که متاسفانه در چند سال گذشته هم اعمال شد و نتیجه آن چیزی جز تشدید ناترازی های برق و گاز در کل کشور و تبدیل آن به یک بحران نبوده است.