افشار سلیمانی، سفیر پیشین ایران در آذربایجان در گفت‌وگو با ایبِنا درباره مزایای بانکی و اقتصادی پیمان شانگهای گفت: ماهیت پیمان شانگهای امنیتی بود و پس از آنکه به سازمان تبدیل شد، انجام کار اقتصادی را هم مورد توجه قرار داد، ولی تا الان در این سازمان کار اقتصادی دسته جمعی و چندجانبه آنچنانی صورت نگرفته و کشورهای عضو با هم در رابطه هستند و دوجانبه کار انجام می‌دهند، در هر صورت همکاری‌های اقتصادی در صورت ساماندهی می‌تواند تاثیرگذار باشد، اما نیاز به برنامه‌ریزی دارد.
سفیر پیشین ایران در آذربایجان درباره مبادلات بین ارزهای کشورهای عضو شانگهای و کمرنگ شدن نقش دلار نیز ابراز کرد: صحبت مبادلات بین ارزهای کشورهای دیگر چند سال است که مطرح می‌شود و در صورتی که این کار تسهیل شود، امکان روی دادن این اتفاق وجود دارد، متنها باید درباره مباحثی مانند نرخ برابری که تحت تاثیر دلار قرار دارد و مسئله مهمی هم به حساب می‌آید به نتیجه درستی دست یافت.
سلیمانی در این رابطه یادآور شد: تهاتر راهی است که این کشورها برای تضعیف نقش دلار گرچه در اقتصاد امروز کمرنگ شده، اما استفاده می‌کنند تا شاید بتوان از طریق آن دست به کاری زد. در هر صورت موانع موجود باید برداشته شود تا مسیر صادرات تسهیل‌تر از اکنون پیش برود.
وی در ادامه تصریح کرد: عضویت در سازمان شانگهای برای ایران یک فرصت به حساب می‌آید و برای استفاده از این فرصت باید توازن در سیاست خارجی را مورد توجه قرار گیرد تا دست ایران در بازی‌های سیاست خارجی باز باشد.
سفیر پیشین ایران در آذربایجان درباره ایجاد یک واحد پولی جدید بین کشورهای عضو شانگهای اظهار داشت: کشورهای اروپایی برای تبدیل به اتحادیه شدن مراحل مختلفی را طی کردند و این کار چندین سال طول کشید، دستیابی به واحد پول مشترک هم به همین شکل پیش رفت. آن هم پس از تشکیل اتحادیه اروپا به وجود آمد و با وجود همگرا بودن کشورها با یکدیگر باز هم زمان برد. کشورهایی در سازمان شانگهای حضور دارند که اساسا به دلیل وجود اقتصاد ضعیف ورود پیدا کردند و از سر اجبار است، اما با تمام اینها با وجود نیاز به صرف زمان، گرچه برخی آن را بعید می‌شمارند، ولی غیرممکن نیست.