برخی هم تازه به فکر این افتاده اند که صنایع آلاینده، تعطیل یا جابجا شوند!
عده ای دیگر بر حفظ و توسعه اشتغال، سود و درآمد و رفاه تاکید دارند!
و خلاصه کلام،اینگونه برداشت ها و گاهی اتهام زنی یکدیگر، همچنان بحث روز شده و مردم و شاغلین در صنعت نیز، مظلومان این معلول ها و رفتارهای چندگانه شده اند! .
پس حال چه باید کرد؟
ابتدا باید برای مردم عزیزمان، موارد زیر تبیین شود تا ضمن آگاهی بر واقعیات موجود، از بیان قضاوت های نادرست در این زمینه پرهیز گردد:
۱- میزان درصد همه عوامل آلاینده در هوا، آب و خاک و…؟.
۲- میزان درصد سهم همه صنایع از جمله: فولادی ، پالایشگاهی، نیروگاه ، کارگاه های کوچک و بزرگ، خودرویی، گازی، بنزینی و مصارف خانگی و…) در کل آلاینده ها؟.
۳- میزان درصد آلایندگی صنایع فولاد در مقایسه با سایر عوامل آلاینده؟.
۴- میزان درصد سهم صنایع بزرگ و مهم کشور همچون پالایشگاه ها، نیروگاه ها، ذوب آهن ، فولاد مبارکه، فولاد خوزستان، فولاد خراسان و… در آلایندگی منطقه و.. ؟.
۵- نقش سازمان محیط زیست، قوانین زیست محیطی و استاندارد های موجود در این زمینه، در هریک از موارد فوق؟.
۶ – آیا همه صنایع در جهان آلایندگی دارند؟، آیا می توان به صنعت سبز واقعی دست یافت؟ و الزامات صنعت سبز چیست؟
۷- آیا تا کنون طرح ها و اقدامات اصلاحی زیست محیطی در جهت رفع آلایندگی ها در صنایع صورت گرفته است؟
۸- شفاف سازی میزان مبالغ عوارض آلایندگی که طبق قانون و یا در حوزه مسئولیت های اجتماعی از صنایع دریافت می شود، چقدر است؟ و این عوارض، توسط چه سازمان و نهادی و در کجا و چه مواردی هزینه می گردد؟
۹- آیا همه سازمانها و نهادها به وظایف خود در مباحث زیست محیطی و پیشگیری از آلایندگی عمل می کنند و نظارتی بر رفتار آنها هست؟.
۱۰- آیا یک نماینده و یا یک مسئول بر پایه برداشت های سطحی و بدون کارشناسی دقیق می تواند دستور تعطیلی و جابجایی یک کارخانه را صادر کند؟

سخن آخر:

• قبل از هرچیز، شایسته است که از ارائه سخنان غیر کارشناسی، اقتضایی و سیاسی بطور جد پرهیز شود.
• شایسته و بایسته می بود در سال‌های گذشته تاکنون، مسئولین و کسانیکه دغدغه سلامت مردم و محیط زیست را فریاد می زنند، با بررسی کارشناسی توسط کارگروه‌های تخصصی، عوامل اصلی موارد آلایندگی را بررسی و جهت رفع آن، چاره اندیشی مناسب و پایداری را دنبال می نمودند.
• باید تولید و توسعه صنعت، اشتغال و عمران و رفاه را با همدیگر قضاوت نمود. زیرا همانطور که سلامت مردم و حفظ محیط زیست بسیار مهم است، تعطیلی یک واحد بزرگ نیز، سلامت جامعه، اشتغال، عمران و رفاه را به خطر می اندازد.
• نمایندگان مجلس و مسئولین ذی ربط طرح و قانونی را مصوب کنند تا حداقل بخش مهمی از عوارض زیست محیطی صنایع، با نظارت نهادهای ذی ربط، در انجام و اصلاح پروژه های زیست محیطی خود صنایع و در جهت حرکت به سمت “صنعت سبز” و الزامات زیست محیطی هزینه شود.
• غالبا پروژه های زیست محیطی بسیار هزینه بر، سنگین و بایددائمی باشند، پس نباید از یک کارخانه و صنعت هم انتظار تولید، اشتغال، سود و هم اجرای صددرصدی پروژه های زیست محیطی را بدون حمایت های مالی داشت.
  امید است که هرچه زودتر مسئولین، بدور از مباحث سیاسی و… با بهره گیری از همه ظرفیت های علمی، تحقیقاتی و دانش بنیان و همچنین تسهیل اعتبارات لازم و کافی، راه را برای اقدامات زیست محیطی مؤثر و پایدار فراهم نمایند.