به گزارش خبرنگار حوزه اجتماعی تجارت گردان ،اما اگر والدین معتقد باشند که نوزاد باید گریه کند، مثلا به مرور بچه خوش خلقی نخواهند داشت. به مرور که نوزاد بزرگتر میشود می آموزد برای خواسته هایش هم گریه کند. موبایل میخواهد، نمیدهید و او گریه میکند.

اگر به فرزندتان نه میگویید و او گریه میکند قرار نیست توجه ویژه یی به او بدهید. به یاد داشته باشید توجه به کار کودک آن را تقویت میکند. و بدترین رفتار این است به خاطر گریه کودک، کوتاه بیایید.

گفته میشود فلانی به بچه هاش توجه و آزادی و محبت داده اما بچه ش لوس شده، توجه و محبت و احترام کودک را لوس نمیکند، اما تقویت رفتار منفی کودک، باعث لوس شدنش خواهد شد و کودک یاد میگیرد انقدر گریه کند، خودش را زمین بیاندازد، گاز بگیرد، سرش را به زمین بکوبد تا به هدفش برسد.

اگر فرزندتان چنین کاری میکنند تا زمانی که آسیبی ندارد کاملا به رفتارش بی توجهی کنید. نه نصیحت نه بغل کردن نه داد زدن نه کوتاه آمدن کمک نخواهد کرد بلکه به او میاموزد قدرت دست اوست.

تا دو سالگی نیازهای فرزندتان باید در کوتاه ترین زمان ممکن انجام شود. اگر نه میگوید قرار نیست کوتاه بیایید.

از دو سالگی به کودک صبر آموخته میشود. اگر فرزندتان گریه کردن برای رسیدن به خواسته هایش را آموخته بهترین روش بی اعتنایی به رفتار اوست.

اگر فرزندتان جملات شما رو میفهمد به
او بگویید میدونم ناراحتی اما وقتی گریه میکنی نمیفهمم چی میگی گریه هات که تموم شد حرف میزنیم. رمز موفقیت اینجاست که کوتاه نیایید.

یادتان باشد زمانی که خسته شدید، کلافه شدید، دلتان سوخت و کوتاه امدید؛ چه داد بزنید چه تنبیه کنید چه او را به خواسته اش برسانید تنها رفتار اشتباه او را تقویت کرده اید.