به گزارش ایرنا، شرایط خاص کرونایی، باعث شده تا مسابقات ورزشی در تمام دنیا با اختلالات زیادی مواجه شود. در این حدودِ یک سال، تورنمنت‌ها و رویدادهای زیادی لغو شد یا با تاخیر برگزار شد و یا در چارچوب خاصی به انجام رسید. بازی‌های فوتبال هم از این قائده مستثنی نبودند. در این بین لیگ برتر فوتبال ایران نیز به هر شکلی بود برگزار شد. لیگ نوزدهم و جام حذفی برگزار شد و فصل بیستم نیز با تاخیر فراوان کارش را استارت زد. با این وجود برنامه‌ریزی ضعیف مسابقات و عدم قاطعیت در اعلام برنامه‌ها باعث شده تا هفته به هفته برنامه رقابت‌ها با شلختگی، پیچیدگی و ابهام بیشتری مواجه شود.
در لالیگای اسپانیا و همچنین لیگ برتر انگلیس هم تعداد بازی‌ها در حال حاضر بین تیم‌ها یکسان نیست. شرایط کرونایی و همچنین طولانی شدن مسابقات فصل قبل سبب شده تا برخی تیم‌ها بازی یا حتی بازی‌های کمتری را برگزار کنند اما بازهم برنامه کلی رقابت‌ها مشخص است و هر تیم می‌داند در چه تاریخی باید چه مسابقه‌ای را در چه جامی برگزار کند. یا اینکه اگر بازی یک تیم در یک هفته عقب بیفتد، نباید هفته بعد بازی مذکور به انجام برسد چرا که در این صورت به جای یک مسابقه، ۲ بازی جدید به تاخیر خواهد افتاد. در انگلیس، یونایتد و سیتی بازی‌های هفته اول خود را برگزار نکردند و هنوز هم این اتفاق رخ نداده است. آنها در زمان مناسب این بازی را برگزار می‌کنند و اینطور نبود که به جای برگزاری بازی هفته دوم، دیدار عقب افتاده هفته اول را به انجام برسانند.
اما در لیگ برتر فوتبال ایران همه چیز متفاوت است. پرسپولیس سه بازی خود را به خاطر حضور در فینال لیگ قهرمانان آسیا انجام نداد و سه هفته از لیگ نیمه‌تمام ماند. آنها می‌بایست بعد از بازی فینال، به جای دیدارهای هفته پنجم، ششم و هفتم، بازی هفته هشتم خود را در برابر استقلال بازی می‌کردند اما با اعتراض باشگاه استقلال، سازمان لیگ تصمیم گرفت ابتدا بازی‌های عقب افتاده پرسپولیس برگزار شود. در شرایط جدید سرخپوشان تهرانی، بازی هفته پنجم خود مقابل نساجی را در کوران هفته هشتم انجام دادند و به جای آن، ۲ تیم استقلال و فولاد که باید در هفته هشتم با پرسپولیس و نساجی پیکار می‌کردند؛ استراحت کردند. در هفته‌های پیش رو نیز دوباره به همین صورت دیدارهای عقب افتاده بیشتر و بیشتر خواهد شد و به طور کلی لیگ به حدود ۲ دهه قبل برمی‌گردد که تیم‌ها از چند هفته بعد خود خبر نداشتند و تعداد مسابقات برگزار شده برای هر تیم با دیگری متفاوت بود. سازمان لیگ به جای حل بحران، بحران‌های جدیدتری برای خود به وجود آورد.
حالا هم باشگاه‌هایی چون پیکان حق دارند که از وضعیت به وجود آمده ناراضی باشند. همه چیز به سود ۲ باشگاه پرطرفدار پایتخت پیش می‌رود و سازمان لیگ در برابر خواسته‌های نابه‌جای آنها هیچ اقدامی نمی‌کند و اقتداری نشان نمی‌دهد. با این اوصاف به جای واژه نامانوس لیگ برتر فوتبال ایران باید نام لیگ برترمان را بگذاریم: “لیگ برتر استقلال و پرسپولیس”.
