به گزارش تجارت گردان به نقل از خبرگزاری صداوسیما، افتخاری در نشست خبری افزود: برق به عنوان حامل اصلی انرژی در بازار است و قطع آن باعث ایجاد چالش، کاهش راندمان تولید و افزایش قیمت تمام شده محصول در صنعت پوشاک می‌شود. وی با بیان اینکه صنعت در کشور تبدیل به یک آتش نشانی شده است که هر روز باید یک بخش را خاموش کند گفت: در سال ۹۶ شهر پوشاک کلنگ زنی شد که متاسفانه تا امروز هیچ اتفاقی صورت نگرفته است. افتخاری با بیان اینکه دولت اعتقادی به تولید ندارد تصریح کرد: در زمانی که کرونا وارد کشور شد بخش خصوصی پای کار آمد و اقدام به تولید ماسک و گان کرد بطوریکه روزانه ۲۰ میلیون ماسک فقط از طریق صنعت پوشاک تولید شد,، اما پول تولیدکنندگان گان‌های پزشکی بعد از یکسال به تولیدکننده پرداخت شد.

وی افزود: هیچ یک از تشکل‌ها با واردات به صورت رسمی مخالف نیست و خواسته تولید این است که رقابت شفاف باشد. افتخاری با اشاره به اینکه قاچاق پوشاک زمانی شکل می‌گیرد که جذابیت داشته باشد و بهای تمام شده نسبت به تولید داخل کمتر و به سهولت قابل نقل و انتقال باشد گفت: زمانی که واردات آزاد بود ۹۸ درصد پوشاک به صورت قاچاق وارد کشور شد. عضو هیئت مدیره اتحادیه صنف فروشندگان و تولیدکنندگان پوشاک بیان کرد: مدل محاسبه قاچاق کالا در کشور چگونه است؟ فردی در دولت دوازدهم میزان قاچاق پوشاک در کشور را ۸ میلیارد دلار، فرد دیگری یک میلیارد دلار اعلام می‌کند.

افتخاری افزود: سال گذشته وزارت صمت محدودیت غیر کارشناسانه بر روی برخی از مواد اولیه و نرخ‌ها ایجاد کرد و باعث شد تا علاوه بر افزایش قیمت مواد اولیه ایرانی، بهای تمام شده کالا نیز افزایش یابد. وی ادامه داد: باتوجه به همه‌گیری کرونا، شرکت‌های بزرگ دنیا سفارش‌ها را کنسل کردند و کالا‌هایی که در کشور مبدا مانده بود با قیمت ناچیز عرضه شد وهمین موضوع باعث شد تا برای افرادی که اقدام به قاچاق می‌کنند مطلوب باشد.

افتخاری تصریح کرد: آماری از تولید و توزیع پوشاک در کشور وجود ندارد، پس چگونه ممکن است قاچاق کاهش یابد. وی ادامه داد: حجم بازار داخلی پوشاک کاهش یافته و براساس آن نیز قاچاق پوشاک کاهش داشته است,، اما اگر به گفته آمار سازمان‌ها، قاچاق پوشاک کاهش داشته پس چرا وضع تولید نامناسب است؟ وی با بیان اینکه در سال گذشته حجم قاچاق پوشاک یک میلیون و ۸۰۰ هزار دلار بود افزود: اگر قاچاق پوشاک به ۵۰۰ میلیون دلار کاهش یافته، باید بیش از یک میلیون شغل در کشور ایجاد می‌شد، اما هیچ اتفاقی در این صنعت نیفتاد و همچنان صنعت با مشکل روبرو است.