به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، کشته شدن دانش صدیقی خبرنگار و عکاس خبرگزاری رویترز بار دیگر نگاه ها را بر حوزه خبرنگاری جنگ به ویژه در کشور افغانستان متمرکز کرد. خبرنگارانی که برای مخابره اخبار جبهه های نبرد پا به پای نظامیان در خط مقدم نبرد حضور دارند و با مخاطراتی همچون ربوده شدن، جراحت، معلولیت و کشته شدن روبرو هستند.
جنگ را بدون شک می توان، یکی از مهمترین بسترهای توسعه عکاسی و خبرنگاری دانست که به دلیل نیاز سیاستمداران برای مدیریت خطوط مقدم و سرنوشت نبردها در عرصه تبلیغات؛ به یک ضرورت بیرون از جبهه جنگ بدل شد و بر همین اساس، روزنامه نگاری جنگ شکل گرفت که نخست از سوی نظامیان برای مطبوعات مخابره می شد.
سپس با گسترش رسانه ها و نیاز افکار عمومی به اخبار بی طرفانه از جنگ، خبرنگاری جنگ وارد عرصه رسانه ها شد که با توجه به ضرورت حضور آنها در خط مقدم های نبرد، عکاسان و خبرنگاران مستقل بسیاری جان خود را در مسیر اطلاع‌رسانی این اخبار از دست دادند.
بیش از ۴۰ سال از جنگ و نبرد در افغانستان می گذرد و هنوز ادامه دارد. سه نسل از مردم این کشور در آتش و ویرانی روزگار خود را سپری می کنند و می توان آتش برافروخته این جنگ را یکی از طولانی ترین جنگ های تاریخ معاصر دانست که به طبع خبرنگاران و عکاسان بسیاری نیز برای پوشش این وقایع جان خود را از دست دادند.
محمود صارمی خبرنگار ایرانی و مسئول دفتر خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران یکی از شهدای عرصه اطلاع رسانی است که در ۱۷ مرداد ۱۳۷۷ در جریان کشتار دیپلمات‌های ایرانی در مزارشریف کشته شد.
به گزارش مرکز خبرنگاران افغانستان که در سال ۱۳۹۸ منتشر شد بعد از حمله آمریکا به افغانستان، در دو دهه گذشته بیش از صد خبرنگار در این کشور کشته شده‌اند.
مرکز خبرنگاران افغانستان درباره عاملان آنها گفته است که طالبان، عامل کشتن ۵۰ نفر، گروه موسوم به دولت اسلامی (داعش) عامل کشتن ۲۹ نفر، افراد مسلح غیر مسئول عامل قتل ۲۵نفر، نیروهای ناتوی مستقر در افغانستان عامل قتل سه خبرنگار، اعضای خانواده یا بستگان خبرنگاران نیز باعث کشته شدن سه تن و پلیس ملی افغانستان نیز به کشتن یک تن مظنون و متهم است.
گزارشگران بدون مرز، در گزارشی افغانستان را سومین کشور مرگبار برای خبرنگاران معرفی کرده و گفته است که در سال ۲۰۲۰ میلادی ۶ خبرنگار در این کشور کشته شده اند.
همچنین در گزارش سالانه مرکز خبرنگاران افغانستان، در سال ۲۰۲۰ میلادی ۱۹ خبرنگار و کارمند رسانه‌ای در افغانستان زخمی شدند. و تاکنون ۴۵ مورد تهدید، ۱۱ مورد خشونت فیزیکی، ۶ مورد بازداشت، ۶ مورد ربوده شدن و ۴ مورد اقدام مسلحانه علیه خبرنگاران و اصحاب رسانه‌ها ثبت شده است.
مکزیک به عنوان خطرناک ترین کشور برای روزنامه نگاران در سال ۲۰۲۰ نقل شده است که در سال ۲۰۲۰ چهارده خبرنگار در آن کشور کشته شدند و پس از این کشور، افغانستان است که تعداد روزنامه نگاران کشته شده در آن به ۱۰ مورد می رسد.
در گزارش فدراسیون بین المللی روزنامه نگاران با اشاره به اینکه پاکستان با ۹ کشته، هند با هشت کشته، فیلیپین و سوریه با ۴ کشته، نیجریه و یمن با سه کشته در رده های بعدی قرار دارند، آمده است: در عراق و سومالی نیز هر کدام دو روزنامه نگار کشته شدند و در بنگلادش، کامرون، هندوراس، پاراگوئه، روسیه و سوئد نیز هر کدام یک روزنامه نگار در سال ۲۰۲۰ کشته شدند.
