به گزارش تجارت گردان به نقل ازاداره کل روابط عمومی سازمان تامین اجتماعی، نتایج این پژوهش بیانگر آن است که تحول در بازار کار به دلیل گذار فناوری ممکن است به واسطه نرخ مشارکت کمتر نیروی کار، دوره‌های پرداخت حق‌بیمه کوتاه تر و چگالی کمتر حق‌بیمه بر طرح های مبتنی بر حق بیمه تأمین اجتماعی اثر گذارد،

همچنین ممکن است برنامه‌های تور ایمنی را تحت تأثیر قرار دهد چرا که مزایای مشارکتی کمتر، افزایش وابستگی به طرح های رفاهی را به دنبال خواهد داشت و ضروری است انطباق و همخوانی مناسب نظام های تامین اجتماعی و آموزشی با تغییرات فناوری مورد توجه قرار گیرد.

در بخش هایی از این پژوهش آمده است: تغییرات فناوری بر بازار کار، مشاغل و بهره وری تاثیرگذار است و اثرات آن بر اساس نوع مشاغل متفاوت است. مشاغل به سه دسته تقسیم می‌شوند: معمول، غیرمعمول یدی و غیرمعمول فکری.
بر اساس گزارش مجمع جهانی اقتصاد (۲۰۱۸)، تا سال ۲۰۲۲ ممکن است در مجموع ۷۵ میلیون شغل در نتیجه توسعه فناوری‌های جدید جایگزین شوند، در حالی که ممکن است ۱۳۳ میلیون شغل جدید، با تلفیق فناوری‌های جدید و نیروی انسانی ایجاد شوند. این شغل های جدید معمولاً به مهارت های بالاتری نیازمند زیرا کارها پیچیده تر هستند.
براساس نتایج مطالعه موسسه جهانی مکنزی(۲۰۱۶)، در کل ظهور فناوری های دیجیتال باعث شده تا نه تنها وظایف کارگران با مهارت کم و متوسط با استفاده از فناوری دیجیتال به صورت خودکار انجام ‌شوند، بلکه تقاضا برای کارگران با مهارت زیاد نیز افزایش یابد. در نتیجه تغییر در مهارت های مورد نیاز ممکن است بر توزیع دستمزدها اثر بگذارد. بنابراین مشاغل با دستمزد کم و متوسط در معرض خطر خودکار شدن هستند و نابرابری درآمد افزایش خواهد یافت.