درباره چرایی سهم ناچیز بیمه‌های عمر در کشور ما بسیار سخن گفته شده است، اما واقعیت این است که تنها توسعه فرهنگ بیمه می‌تواند به رشد کمی و کیفی آن منتهی شود. نگرانی نسبت به توانایی ایفای تعهدات شرکت‌ها، نوسان نرخ تورم، نگاه مطلق به ارزش پس‌انداز بیمه‌های عمر در انتهای قرارداد، مقایسه نرخ سود بانکی با نرخ سود بیمه‌های عمر و… همه از عواملی است که مردم را نسبت به خرید این بیمه‌نامه‌ها دلسرد می‌کند. به اعتقاد من بیمه‌گران هنوز نتوانسته‌اند آن‌طور که باید و شاید، مزایای بیمه عمر را برای عموم مردم تشریح کنند. پوشش‌های منحصر به فرد بیمه‌های عمر مانند از کار افتادگی، بیماری‌های خاص و سرمایه فوت، مزایایی است که هیچ نوع سرمایه‌گذاری دیگری از آن بهره‌مند نیست. پس‌انداز قطره‌چکانی در مقابل دریافت سرمایه‌ای چندین برابری که پس از فوت در اثر حادثه به ذی‌نفعان بیمه عمر پرداخت می‌شود، تاکنون بسیاری از بیمه‌شدگان را از خطر فقر نجات داده و اثبات کرده که بیمه عمر نه یک انتخاب، بلکه در بسیاری موارد یک الزام قطعی است. شرکت بیمه ملت نیز در این مسیر اقدامات بزرگی انجام داده و تاکنون توانسته بخش قابل توجهی از پرتفوی خود را به بیمه‌های عمر و زندگی تخصیص دهد. بیمه زندگی و سرمایه‌گذاری، بیمه سپرده زندگی، بیمه مستمری زنان خانه‌دار، بیمه تحصیل فرزندان و بیمه زندگی و بازخرید سنوات، طرح‌هایی است که اکنون توسط شرکت بیمه ملت به مشتریان ارائه می‌شود. رشد ۴۴ درصدی حق‌بیمه وصولی عمر شرکت بیمه ملت در سال ۱۳۹۹ نسبت به سال قبل آن علی‌رغم شیوع کرونا و مشکلات اقتصادی نشان می‌دهد که این شرکت توانسته در حوزه معرفی محصولات خود به خوبی عمل کند. از سوی دیگر جداسازی حساب‌های بیمه‌های زندگی از بیمه‌های غیرزندگی، اطمینان بیمه‌گزاران به عملکرد شرکت در این حوزه را دو چندان کرده و پرداخت سود مشارکت در منافع قابل توجه طی سالیان گذشته، رغبت عمومی به خرید این بیمه‌نامه‌ها را بیشتر کرده است. امیدوارم با افزایش سطح اطلاعات عموم مردم نسبت به این رشته بیمه‌ای موثر، آینده بهتری در انتظار همه مردم کشورمان باشد.