به گزارش پایگاه خبری تجارت گردان به نقل از  ایلنا، انجمن پالایشگاه های روغن سازی ایران، متشکل از کارخانجات اصلی تولید انواع روغن های خودرو و صنعتی در کشور که بیش از ۹۰ درصد نیاز بازار داخلی به انواع محصولات روانکار را تامین می نماید، در اطلاعیه ای به نرخ جدید خوراک مصرفی این واحدهای صنعتی که توسط شرکت های پالایش نفت اعلام گردیده است واکنش نشان داد.

دربخشی از این اطلاعیه آمده است، افزایش ۱۹ درصدی خوراک کارخانجات روغن سازی(لوبکات) در مرداد ماه سال جاری، عملا موجب غیراقتصادی شدن عملیات تولیدی در این واحدها شده و بازار داخلی را تحت تاثیر قرار خواهد داد. باتوجه به اینکه ناوگان های حمل و نقل جاده ای، حمل و نقل ریلی، حمل و نقل دریایی و بسیاری از صنایع و حتی خانوارها، مصرف کنندگان اصلی این کالای استراتژیک هستند، تصمیم افزایش ناگهانی نرخ خوراک براساس فرمولی که اساسا منطبق با شرایط فعلی حاکم بر فضای اقتصادی کشور نیست، موجبات هرج و مرج در بازار و تضییع حقوق مصرف کنندگان و تولید کنندگان را به دنبال خواهد داشت.

لازم به توضیح است، خوراک واحدهای روغن سازی(لوبکات) از ابتدای سال جاری تاکنون ۳۸ درصد افزایش یافته و این درحالی است که قیمت انواع روغن های موتوری بصورت تثبیتی و تحت نظارت سازمان حمایت مصرف کنندگان و تولید کنندگان می باشد. میزان افزایش نرخ خوراک از ابتدای سال ۱۳۹۶ تاکنون حدود ۴۲۵ درصد بوده که تنها در سال ۱۳۹۷، افزایشی به میزان ۱۸۲ درصد را تجربه نموده است.

ارزش این خوراک تقریبا معادل با ارزش HSFO180 در نظرگرفته شده و در حالیکه این فرآورده در بازار خلیج فارس با تخفیف حداقل ۵۰ دلاری به مشتریان خارجی عرضه می شود، در بازار داخلی با قیمتی ۱۵ درصد بالاتر از قیمت پایه، در اختیار تولید کنندگان داخلی که عمده نیاز بازار داخل را تامین می نمایند قرار گرفته که این موضوع جای تامل فراوان دارد.

در بخش پایانی این اطلاعیه تاکید شده است؛ در سالی که بنا به بیانات مقام معظم رهبری با نام ((رونق تولید)) نامگذاری شده، فشار حداکثری به تولید کنندگان و نهایتا مردم عادی که مصرف کنندگان این نوع محصولات بصورت تجاری یا خانگی هستند، در ازای شناسایی سود بالاتر برای شرکت های پالایش نفت، موضوعی نیست که نهادهای نظارتی مانند ستاد تنظیم بازار و سازمان حمایت مصرف کنندگان و تولیدکنندگان به راحتی از کنار آن عبور نمایند.

لازم به ذکر است، باتوجه به نرخ فعلی خوراک، نه تنها تولید داخلی انواع محصولات روانکار از حیز انتفاع خارج شده، بلکه صادرات این محصولات نیز با زیانی قابل توجه مواجه گردیده و ارز آوری شرکت های تولیدی را نیز به شدت تحت تاثیر قرار خواهد داد.