به گزارش تجارت گردان ، سجاد غرقی در گفت‌‌وگو با ایلنا در مورد اختلاف وزارت صمت و بورس کالا پیرامون قیمت‌گذاری فولاد گفت: برای بررسی این موضوع باید زنجیره آهن و فولاد را ببینیم که از نهاده‌های سنگ آهن شروع می‌شود و به ورق، میلگرد و تیرآهن می‌رسد. تاکید ما بر اجرای بند ۹ شیوه‌نامه است. نمی‌شود سنگ آهن را دستوری و ارزانتر از بازارهای جهانی قیمت‌گذاری کرد، بعضی از کالاها اصلا وارد بورس کالا نشوند و بعضی کالاها هم بالاتر از قیمت جهانی به فروش بروند. ما معتقدیم طبق بند ۹ شیوه‌نامه، از ابتدای زنجیره تا انتها به صورت یکسان اعمال قیمت شوند.

وی افزود: یعنی کف قیمتی ۷۰ درصد برای سنگ آهن، کنسانتره، گندله، آهن اسفنجی، شمش، میلگرد و نورد اعمال شود. اگر غیر از این باشد، به نفع یک بخش و ضرر بخش دیگر می‌شود که طبیعتا مفسده ایجاد می‌کند.

نایب رییس کمیسیون معادن و صنایع معدنی اتاق بازرگانی ایران تصریح کرد: در بورس کالا کف قیمت گذاشته شده و سقف آن برداشته می‌شود بنابراین قیمت‌گذاری دستوری نیست. از قیمت بازار هم پایین‌تر نخواهد آمد بنابراین نباید در این مورد نگران بود. ما موافقیم که سنگ آهن، کنسانتره و گندله با هفتاد درصد وارد بورس شوند اما سقف رقابت نداشته باشند.

وی همچنین خطرنشان کرد: وزارت صمت به سمت تعدیل قیمت‌گذاری حرکت می‌کند، باید پرسید آیا مجموعه فولادی از عرضه کنسانتره با قیمت ۷۰ درصد قیمت جهانی مخالف هستند؟ در حال حاضر در مورد قسمت اول زنجیره می‌گویند باید سقف ۵۰ درصد قیمت جهانی وجود داشته باشد و آن را با ۵۰ درصد قیمت جهانی بخرند اما کف محصول آنها ۷۰ درصد نباشد درحالی که سقف قیمت آن در رقابت می‌تواند ۱۰۰ درصد را هم رد کند، این متناقض است. وزارتخانه می‌گوید از ابتدا تا انتهای زنجیره همه ۷۰ درصد کف و رقابت قیمت‌گذاری شوند که قیمت نهایی می‌تواند ۱۱۰، ۱۰۰ یا ۹۰ یا هر مقداری که رقابت تعیین کند باشد. این شکل، به عرضه و تقاضای بازار بسیار نزدیک‌تر است.

غرقی افزود: فولادی‌ها می‌گویند سنگ آهن که ماده اولیه آنها است سقف ۵۰ درصد داشته باشد اما محصول آنها با کف ۹۰ درصد ارائه شود. این یعنی مواد اولیه دستوری ارزان‌تر شود و محصول به صورت تضمینی و دستوری گران‌تر فروخته شود.

وی در پاسخ به سوالی درباره گران‌تر بودن فولاد در کشور در مقاطعی نسبت به قیمت جهانی و قیمت منطقه گفت: این موضوع بیشتر در سمت عرضه رخ می‌دهد، برای مثال تقاضا در هفته ۳۰ هزار تن شمش است اما ۱۰ هزار تن عرضه می‌شود. با مدیریت عرضه تا حدودی می‌توان قیمت‌ها را مهندسی کرد.