یه گزارش روز جمعه گروه فرهنگی ایرنا از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن پیام تسلیت سیدعباس صالحی آمده است: خبر درگذشت ناگهانی هنرمند نام‌آشنا مرحوم فرهود جلالی موجب تأسف و تاثر شد.
خدمات گسترده ودغدغه‌مندی عمیق زنده یادجلالی در عرصه فرهنگ و هنر بومی و آیینی مازندران از یاد علاقه‌مندان به فرهنگ و هنر نخواهد رفت. ضمن عرض تسلیت فقدان این مدیر فرهنگی کار آزموده به خانواده و اصحاب فرهنگ و هنر، از خداوند منان برای روح آن عزیز از دست رفته آمرزش و آرامش ابدی و برای بازماندگان محترم صبر و بردباری خواهانم.
به گزارش ایرنا، فرهود جلالی کندلوسی فعال فرهنگی و مدیر موسسه فرهنگی هنری پارپیرار که نزدیک به سه دهه تلاش‌های اثرگذاری برای احیاء فرهنگ بومی مازندران انجام داد و نقش پررنگی در برجسته‌سازی آیین‌های مازندران طی دو دهه اخیر داشت، بعدازظهر پنجشنبه (۱۷ تیر) در سن ۵۶ سالگی بر اثر ایست قلبی درگذشت.
جلالی کندلوسی شاعر، نوازنده لَلِه‌وا و خواننده موسیقی بومی مازندران بود و در دهه ۷۰ و ۸۰ با انتشار آلبوم‌های پارپیرار ۱، ۲، ۳ و ۴ که شامل شعرخوانی‌های محلی او بود نظر علاقه‌مندان به فرهنگ و هنر مازندرانی را به خود جلب کرد. او علاوه بر چهارگانه پارپیرار که به ترتیب پارپیرار ۱ (۱۳۷۸)، ناری‌ناری‌کا (۱۳۸۰)، شیوَنگ ( ۱۳۸۲) و اسری نام داشتند، در سال ۱۳۸۳ آلبوم از کپاچین‌های البرز را نیز منتشر کرده بود.
جلالی کندلوسی که سال ۱۳۶۶ برای تحصیل در رشته علوم اجتماعی وارد دانشگاه تهران شد ، از نخستین افرادی بود که پایان‌نامه دانشگاهی‌اش به مطالعات فرهنگ بومی مازندران اختصاص یافت. او سال ۱۳۷۱ پایان‌نامه‌اش را با موضوع فرهنگ و آداب و رسوم دهکده کندلوس ارائه کرد.
علاقه او به فرهنگ بومی مازندران سبب شد تا سال ۱۳۷۶ همراه با برخی هنرمندان غرب استان انجمن فرهنگی کجور را تشکیل دهد و اقدام به برگزاری برنامه‌هایی مانند جشنواره، شعب شعر و نمایشگاه با موضوع فرهنگ و موسیقی مازندران کند.
شهرت این فعال فرهنگی علاوه بر انتشار آلبوم‌های او، به دلیل احیاء و برپایی جشن‌های سنتی و آیین‌های بومی مازندران در تهران و همچنین پیگیری‌های گسترده او برای برپایی مستمر همایش مازندرانی‌های مقیم تهران و تجمیع ظرفیت مازندرانی‌های ساکن پایتخت برای توسعه فرهنگی و اجتماعی استان بود.
او سال ۱۳۸۲ با هدف گسترش فعالیت‌های فرهنگی در تهران و همچنین تولید آثار مرتبط با فرهنگ و هنر مازندران موسسه فرهنگی هنری پارپیرار را تاسیس کرد که خروجی آن برپایی ده‌ها رویداد بزرگ فرهنگی و تولید و انتشار آثار فرهنگی مختلف بود.
مدیر موسسه فرهنگی هنری پارپیرار، طی حدود بیست سال ده‌ها جشن بزرگ مبتنی بر آیین‌های بومی مازندران مانند جشن‌های تیرماسیزه شو، ۲۶ نوروزما، جشنواره شعر و موسیقی مناطق تبری زبان و جشن سلام مازندرانی را برگزار کرد و به واسطه برپایی همین جشن‌ها به مرور در یک دهه اخیر جریان برپایی جشن‌های مشابهی در سراسر مازندران نیز شکل گرفت.
