به گزارش روز شنبه خبرنگار حوزه ایثار و شهادت ایرنا ، شهید امیر سپهبد علی صیاد شیرازی، بزرگ مردی که قلبش همیشه برای مردم ایران می‌تپید؛ مردی که مردم انقلابی و نیروهای مردمی و سپاهی در سراسر کشور وی را با نام رزمنده ای شجاع و ارتشی دلاور می شناختند.
نام صیاد شیرازی برای همه ما یادآور و مترادف غیرت، شرف و عشق به دین و ولایت است و با همه ابعاد تاریخ هشت ساله دفاع مقدس عجین شده و هیچ نقطه ای از این حماسه نیست که خالی از حضور و نقش تاثیر گذارش باشد.
این شهید والا مقام عاشق دین و شیدای ولایت و یک ارتشی عارف بود که هیچ گاه از اهداف مقدس خود در راه دفاع از آرمان های انقلاب دور نشد و همواره سربازی مخلص برای میهن و مقام معظم رهبری بود.
علی صیاد شیرازی، مردی در نهایت خلوص، پاک نیت و صبور بود. وی عمر با برکت خویش را در راه خدمت به اسلام و میهن علیه دشمنان و به جنگیدن با آنان سپری نمود. او که خود را خادم مردم می دانست و با وجود مشغله زیادی که داشت، هرگز از پاسخ گویی به درخواست های مردمی و رسیدگی به مشکلات آنان وانمی ماند. صیاد، خویش را در مقابل خانواده شهدا خجل می دید و در این زمینه با خود می گفت: چرا من به فیض شهادت نائل نشدم.
شهید امیر سپهبد علی صیاد شیرازی ،فاتح بزرگترین عملیات های نظامی و عنصری مبتکر در عملیات های نامتقارن جنگی به شمار می رود. او استعداد و نبوغ خود را در جنگ تحمیلی در راه حفظ آرمان های انقلاب و نظام به کار بست و اینگونه از سرآمدان عرصه نظامی ایران شد و نام و یاد خویش را در تاریخ پر ارزش دفاع مقدس همیشه ماندگار کرد.
بیست و دو سال از شهادت سردار شهید امیر سپهبد علی صیاد شیرازی می گذرد، فرمانده ای نام آور که حماسه های بسیاری در جنگ تحمیلی به نام او و یارانش به ثبت رسید.
ولادت در کبود گنبد
امیرسپهبد شهید علی صیاد شیرازی، در سال ۱۳۲۳ شمسی در کبود گنبد از توابع شهرستان درگز در شمال خراسان، در خانواده ای مذهبی دیده بر این دنیای خاکی گشود. پدرش از عشایر فارس بود که به استخدام ژاندارمری درآمده و سپس به ارتش منتقل شده بود. وی از جاذبه ای خاص برخوردار بود و از این رو، علی تحت تأثیر پدر، از کودکی به شغل نظامی و ارتش علاقه مند شد. دوران کودکی اش را به علت شغل پدر در شهر مقدس مشهد و دوران جوانی اش را در شهرهای گرگان، شاهرود، گنبد و آمل گذرانید و طی این سال ها، تحت تأثیر جوّ مذهبی خانواده، ریشه های علاقه مندی به مذهب و ولایت، در عمق جانش جای گرفت.
از طرف ارتش، عازم آمریکا شد
شهید صیاد شیرازی، پس از پایان آخرین سال دوره متوسطه در دبیرستان امیر کبیر تهران، در سال ۱۳۴۳ وارد دانشکده افسری شد و سه سال بعد، پس از اخذ درجه لیسانس، از دانشگاه افسری فارغ التحصیل شده و برای به پایان رسانیدن دوره مقدماتی توپ خانه، عازم اصفهان گردید. در سال ۱۳۵۱ پس از اتمام آموزش زبان انگلیسی در تهران، به دلیل لیاقت ها و دقت هایش در کار، برای تکمیل تخصص های توپ خانه، از طرف ارتش، عازم آمریکا شد تا دوره هواسنجی بالستیک را بگذراند. او پس از بازگشت ازآمریکا، به عنوان استاد در مرکز آموزش توپ خانه اصفهان به تدریس پرداخت.
شهید صیاد شیرازی پس از آن که به دلیل مخالفت هایش با بنی صدر، درجات تشویقی اش توسط وی لغو و از مسؤولیت عملیات غرب کشور بر کنار شد، با دعوت شهید کلاهدوز، در سپاه پاسداران مشغول خدمت شد و تا برکناری بنی صدر، به مدت چهار ماه در معاونت طرح و عملیات سپاه انجام وظیفه کرد. او پس از انتخاب شهید رجایی به سمت ریاست جمهوری، دوباره با درجه سرهنگی به ارتش فراخوانده شد و قرارگاه عملیاتی شمال غرب کشور را تشکیل داد و به پاک سازی شهرهای بوکان و اشنویه پرداخت.
کردستان صید اول صیاد
شهید صیاد شیرازی در ردیف اولین فرماندهانی بود که وارد کردستان شد و شهید دکتر چمران را در حل بحران پدید آمده در غرب کشور، یاری نمود. طرح هایی که باعث شکستن محاصره شهرهای سنندج، پادگان مریوان، بانه و سقز شد، از طرح هایی بود که شهید در آن ها دخالت اساسی داشت و آن گاه که این طرح ها با موفقیت به پایان رسید، با ارتقای درجه با درجه سرهنگی، به فرماندهی عملیات غرب کشور منصوب شد.
بدین ترتیب، لشکرهای ۲۸ کردستان، کرمانشاه، تیپ ۲۳ نیروهای مخصوص، بخشی از لشکر ۱۶، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیز نیروهای انتظامی کردستان، همگی تحت فرماندهی وی قرار گرفت.
پس از شهادت سرلشکر فلاحی در سال ۱۳۶۰، با حکم امام خمینی رحمه الله به عضویت شورای عالی دفاع منصوب شد. صیاد در سال ۱۳۶۸، به درخواست رئیس ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح و با موافقت مقام معظم رهبری، به سمت معاونت بازرسی ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح منصوب شد.
فرماندهی در عملیات های رزمندگان اسلام
در دوران دفاع مقدس در عملیات های مختلفی شرکت جست که از آن جمله می توان به عملیات های طریق‌القدس، فتح‌المبین، بیت‌المقدس، رمضان، مسلم‌بن‌عقیل، مطلع‌الفجر، محرم، والفجر ۱، ۲، ۳، ۴ و ۸ و ۹، خیبر، بدر و قادر اشاره کرد.
امام خمینی(ره) در هفتم مهر ۱۳۶۰ خورشیدی به دلیل رشادت‌ها و ایثارگری های این مبارز، او را به فرماندهی نیروی زمینی منصوب کردند. وی در ۱۳۶۵ خورشیدی از فرماندهی نیروی زمینی استعفا کرد و با پیشنهاد آیت الله خامنه‌ای به نمایندگی امام(ره) در شورایعالی دفاع انتخاب شد. سرتیپ صیاد شیرازی در ۱۳۶۷ خورشیدی در عملیات مرصاد که مرزهای غرب ایران مورد هجوم منافقان قرار گرفته بود، شرکت کرد و ضربه های محکمی را بر پیکر مزدوران منافق وارد ساخت.
امور فرهنگی دفاع مقدس
شهید صیاد شیرازی، در سال ۱۳۷۲ با حکم فرمانده معظم کل قوا، به سمت جانشین رئیس ستاد کل نیروهای مسلح منصوب و در عید غدیر ۱۳۷۸، به درجه سرلشکری نایل آمد. وی در این آخرین شغل خود، بخشی از اوقات کاری اش را به امور فرهنگی دفاع مقدس می پرداخت و هیأت پژوهشی و آموزشی معارف جنگ را تشکیل داد و به مسائل حاشیه ای مربوط به دفاع مقدس و ثبت و ضبط تاریخ جنگ پرداخت. او این کار را با هدف انتقال تجربه های جنگ به نسل جوان و دانشجویان، به ویژه دانشجویان دانشگاه افسری انجام داد.
یکی از مبارزان علیه رژیم پهلوی
سرهنگ انصاری، زندگی این شهید والامقام را به لحاظ اعتقادی بسیار خاص دانست و گفت: شهید صیاد شیرازی پیش از انقلاب یکی از مبارزان علیه رژیم پهلوی بود و با تاسی از فرمان و پیام امام خمینی(ع) در مبارزات آشکار و نهان آن دوران شرکت داشت.
وی افزود: پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با شروع جنگ تحمیلی نیز در عملیات های بسیاری حضور و در بیشتر آنها فرماندهی آن عملیات را بر عهده داشت. این فرمانده یکی از نوابغ نظامی به شمار می رفت که هوش و نبوغ او در اجرای عملیات ها زبانزد خاص و عام بود. این موضوع به وضوح در بسیاری از خاطره ها و کتاب های نگاشته شده از فرماندهان دفاع مقدس آمده است.
همرزم و یار شهید صیاد شیرازی در سال های جنگ بیان داشت: امیر صیاد شیرازی هنگامی که فرماندهی نیروی زمینی ارتش را عهده دار شد با درایت و تدابیری که می اندیشید به واقع فرمانده جنگ نیز بود. وقتی هواپیمای فرماندهان نظامی که شامل رییس ستاد ارتش، وزیر دفاع وقت و چند تن از فرماندهان دیگر سقوط کرد از نظر وضعیت روحی و موقعیت راهبردی تمامی رزمندگان در شرایط بحرانی قرار گرفتند اما در چنین شرایطی او به ساماندهی نیروها که بعدها نام ترکیب مقدس را به خود گرفت، پرداخت.
این مهم از بزرگترین ابتکارهای این شهید بود و پس از آن نیز طراحی و اجرای عملیات های طریق القدس، فتح المبین و بیت المقدس را که نشان دهنده نبوغ نظامی امیر سپهبد بود، عهده دار شد. وضعیت میدان جنگی پس از فرماندهی او بسیار منظم شد و تمامی عملیات ها با تدبیر و راهبردهای سازمان یافته صورت می گرفت.
از جمله مشهورترین نظامیان
امیر سرتیپ دوم خلبان کریم عابدی از رزمندگان جنگ تحمیلی نیز درباره شهید صیاد شیرازی می گوید: صیاد شیرازی از جمله مشهورترین نظامیانی شناخته می شود که در سراسر جهان نام او را به عنوان فرماندهی شجاع و بی باک می شناسند. زمانی که حکم فرماندهی نیروی زمینی به او ابلاغ شد، وی و چند تن دیگر از فرماندهان در جنوب کشور درگیر نبرد با دشمنان بودند و این خبر بدون اینکه شهید صیاد شیرازی از آن مطلع باشد از رسانه ملی پخش و فرمان امام(ره) درباره فرماندهی او بر نیروی زمینی ارتش خوانده شد.
وی افزود: شاید در نگاه نخست هر فردی متوجه می شد که شهید صیاد شیرازی از شنیدن این موضوع خوشحال نشد و وقتی که من از او درباره احساسش نسبت به این موضوع سوال کردم، در پاسخ گفت: احساس سنگینی می کنم.
این رزمنده جبهه اسلام مقابل کفر در ادامه بیان داشت: با به شهادت رسیدن صیاد شیرازی حدود ۱۸۰ وابسته نظامی از کشورهای مختلف برای حضور در مراسم تشییع او آمدند و ادای احترام کردند. نکته جالب این موضوع بود که تمامی آنها به خوبی از این مبارز شناخت داشتند و از نبوغ و ابتکارات او آگاه بودند.
شهادت در تهران
امیر شهید علی صیاد شیرازی، حدیث دلدادگی را با شکوه و جاودانگی تمام، پس از سال ها جست وجوی شیرین شهادت، سرانجام در صبح روز ۲۱ فروردین ۱۳۷۸ شمسی، مصادف با ۲۳ ذیحجه ۱۴۱۹ قمری، به نمایش گذاشت. وی که بیست سال در پی صید گران بهای شهادت، دشت و دمن و شرق و غرب کشور از پاوه تا چزابه و فاو را طی کرده بود، سرانجام در کمند زلف یار گرفتار آمد و جام عشق لایزال الهی را مستانه سرکشید و با تن پوشی از یاس و ارغوان راهی بهشت شد و امروز، همه شکوفه های بهاری، از داغ سترگ شقایق در سوز و گدازند.
پروردگارا رفتن در دست توست
شهید صیاد شیرازی در قسمتی از وصیت نامه اش، نوشته است: «پروردگارا رفتن در دست توست. من نمی دانم چه موقع خواهم رفت، ولی می دانم که از تو باید بخواهم مرا در رکاب امام زمانم قرار دهی و آن قدر با دشمنان قسم خورده دینت بجنگم تا به فیض شهادت برسم. خداوندا! این تو هستی که قلبم را مالامال از عشق به راهت، اسلامت، نظامت و ولایتت قرار دادی. خدایا! تو خود می دانی که همواره آماده بوده ام آن چه را تو خود به من دادی، در راه عشقی که به راهت دارم، نثار کنم».
رضا رضایی مجد
روحش شاد و یادش گرامی باد
