به گزارش تجارت گردان ، حمید میرمعینی، کارشناس بازار بورس درباره احتمال افزایش سهم این بازار در تامین مالی تا ۵۰ درصد به خبرنگار ایبِنا گفت: چنانچه در صدد باشیم تا تجارب کشورهای توسعه یافته و پیشرفته را ملاک عمل قرار دهیم، شاید حتی بالای ۵۰ درصد از تامین مالی بنگاه‌های اقتصادی از طریق بازار سرمایه صورت می‌گرفت.

وی در ادامه اضافه کرد: مسئله مطرح شده در این رابطه خیلی هم در دنیای پیشرفته غیرواقع نیست زیرا بازار سرمایه  به عنوان یکی از تاثیرگذارترین محرک‌ها در رشد و توسعه اقتصادی کشورها نقش ایفا کرده و اکنون در بسیاری از کشورهای در حال توسعه هم به عنوان یک قهرمان ملی شناخته می‌شود زیرا به نوعی توانایی این را دارد تا به عنوان محرک  مناسبی جهت رشد اقتصادی تلقی شود.

این کارشناس بازار بورس در ادامه یادآور شد: اتفاق اشاره شده در بالا عمدتا از طریق تامین مالی، بهبود کارایی و افزایش بهره‌وری اقتصادی در تولید ایجاد می‌شود که در کشور ایران با وجود آنکه فرصت‌هایی هم در این زمینه وجود داشت تا از این طریق تامین مالی مناسبی برای بنگاه‌های اقتصادی  مهیا شود، همه چیز به هم ریخت.

میرمعینی در این خصوص تصریح کرد: طی سال‌های گذشته یعنی ۱۰ یا ۱۵ سال اخیر که هم تحصیل کرده‌های این بخش افزایش پیدا کرد و هم ارتباطات آن به لحاظ اخبار و اطلاعات از رشد برخوردار شد، متاسفانه توسعه در آن درجا زد و اقتصاد کشور نه تنها از علم و توانایی بازار سرمایه بهره نبرد، بلکه  موفق هم نشد تا ظرفیت موجود در بازار سرمایه را به جای مناسبی برساند. 

وی در ادامه اظهار داشت: به طور تقریبی در ۱۵ سال گذشته تامین مالی از طریق بازار سرمایه شاید بیش از دو یا سه درصد بیشتر افزایش پیدا نکرده و براساس آمار و تحقیقی که صورت گرفته، در سال‌های گذشته یعنی از سال ۸۵ تا ۹۸ تامین مالی از طریق بازار سرمایه از ۲ به ۵ درصد رشد پیدا کرده است، یعنی رقمی که اصلا قابل اعتنا نیست. 

این کارشناس بازار بورس در این رابطه تاکید کرد: بازار باید یک برنامه منسجم و چشم‌انداز داشته باشد تا بتواند در رقابت با بانک سهم بازار خود را از تامین مالی افزایش دهد که در این صورت موفق خواهد شد به محرک مناسبی برای رشد شاخص‌ها مبدل شود.

میرمعینی در رابطه عدم تنظیمات لازم بین بانک و بورس به عنوان یکی از دلایل رکود بازارسرمایه چنین توضیح داد: بازار سرمایه می‌توانست توزیع و تخصیص بهینه منابع را در دست گیرد و نقش‌آفرینی کند، که تا به امروز متاسفانه چنین نشده است. بدون شک این موارد ناشی از بی‌برنامگی و استراتژی در بازار سرمایه است. به این معنا؛ متولیان آنکه سرمایه را به نوعی هدایت کردند، این نگاه استراتژیک را نداشتند و عمدتا درگیر مسائل عملیاتی خرد و نگاه به شاخص و مدیریت آن و بازی با اعداد در تابلو بودند.