به گزارش ایسنا و به نقل از ناسیونال، دراگان اسکوچیچ سرمربی ایران است، تیم او در حالی به جام جهانی قطر رفت که کمتر کسی انتظارش را داشت. او حالا از زندگی در ایران و انتظارات از ایران در جام جهانی می‌گوید.
زمانی که دراگان اسکوچیچ در فوریه ۲۰۲۰ سرمربی ایران شد، این تیم ملی در مقدماتی جام جهانی قطر در موقعیت بسیار بدی قرار داشت. آنها در چهار بازی اول تنها ۶ امتیاز کسب کردند و مارک ویلموتس سرمربی سابق بلژیکی از هدایت تیم ملی ایران جدا شد. ایران در دو دوره قبلی جام جهانی حضور داشته است و در کشوری که فوتبال در آن بسیار محبوب است، تصور نمی‌شد به قطر راه نیابد. به همین دلیل تصمیم گرفتند دراگان اسکوچیچ ۵۳ ساله، بازیکن و مربی سابق ریژکا که از سال ۲۰۱۳ هدایت ۴ تیم ملوان، فولاد، خونه به خونه و صنعت نفت را در ایران بر عهده داشت به را عنوان سرمربی تیم ملی ایران منصوب کنند.
تیم ملی ایران به لطف او وارد یک سری پیروزی شد و در پایان دی به مقام اول گروه خود و صعود به جام جهانی دست یافت. ایران باید دو بازی آخر مقدماتی را در پایان ماه انجام دهد اما تغییری در وضعیت این تیم ایجاد نخواهد کرد. طبق آخرین رده‌بندی فیفا، ایران در رده بیست و یکم قرار دارد و تعداد بیشتری از بازیکنان این کشور در باشگاه‌های قدرتمند اروپایی بازی می‌کنند و اسکوچیچ امیدوار است ایران در جام جهانی آینده به‌گونه‌ای موفق شود که تا به حال نبوده است. او از زندگی و کار در ایران بسیار لذت می‌برد، اما اگر واقعاً با ایران در قطر موفق شود، به راحتی ممکن است به اروپا برگردد و باشگاهی احتمالا اسپانیایی را اداره کند. اسکوچیچ به غیر از ریژکا، برای لاس پالماس و کامپوستلا بازی کرد.
احساس رضایت و خوشی زیادی در فوتبال ایران حاکم است، بسیاری از روزنامه نگاران می‌نویسند که با تغییرات ساختاری، تیم ملی آنها می‌تواند در بین ۱۰ تیم برتر جهان قرار گیرد. آیا این یک اغراق است یا یک فرض واقعی؟
ایران کشور بزرگی است و پتانسیل بالایی دارد. مردم فوتبال را دوست دارند، پایگاه استعدادها بزرگ است. من فکر می‌کنم کار با جوانان کاملاً نادیده گرفته شده است و این چیزی است که می‌تواند ایران را بزرگتر از آنچه هست، کند. در آسیا نمی‌توانیم بزرگتر از آن باشیم چون بهترین هستیم که این را در نتایج و حضور مستمر ایران در جام جهانی می‌توان دید. پتانسیل‌ها بسیار زیاد است، استعدادهای زیادی وجود دارد و با کار بهتر با جوانان، این پتانسیل بارزتر می‌شود.
از شرایط کاری خودتان در تیم ملی ایران بگویید؟
پس از مربی‌گری در ریجکا و اینتربلوک اسلوونی، ابتدا به کویت و به باشگاه العربی و سپس به عربستان سعودی رفتم و در النصر بودم. النصر از بزرگترین باشگاه‌ها در عربستان سعودی است. بعد از فعالیت در باشگاه‌های ایرانی سرمربی تیم ملی ایران شدم. ایران نه تنها در آسیا مهم است، بلکه در رده بندی فیفا در رده بیست و یکم قرار دارد. این را در نظر بگیرید که صربستان در آن لیست بیست و پنجم است و روسیه در رتبه ۳۵ قرار دارد و دیگر تیم‌های ملی را هم در نظر نمی‌گیریم.
شما تقریباً در ۱۰ سال گذشته مربی چهار باشگاه در ایران بوده‌اید، بدیهی است که نتایج به قدری خوب بوده است که سرمربی ایران شدید.
من کمی کمتر از ۱۰ سال مربی بودم. مستمر نبود، اما نتایج خوب بود. فکر می‌کنم در بیشتر این باشگاه‌ها اثر گذاشته‌ام و مردم متوجه شده‌اند که می‌توانند تیم ملی را در مسابقات مقدماتی هدایت کنم. وقتی خود را در یک کشور می‌بینید، موقعیت‌های مختلفی برای شما ایجاد می‌شود. آمدن به ایران سخت است، اما وقتی می‌آیی و وقتی می‌بینند که خوب هستی و از تو قدردانی می‌کنند، آن وقت خودت را در آن بازار جا می‌دهی.
زمانی که سرمربی ایران شدید، تنها دو همکار از کرواسی به خدمت گرفتید، ماریو تات، کمک مربی و ملادن ژگانجر، مربی دروازه‌بانان. یعنی آنقدر با شرایط فوتبال ایران آشنایی دارید که نیازی به دستیاران بیشتری از کرواسی نبود؟
در واقع، من همیشه افراد زیادی را از کرواسی با خود آورده‌ام، اما در آسیا شما مربیان زیادی دارید که می‌خواهند کمک کنند و می‌خواهند خودشان را آموزش دهند. بنابراین من یک کادر ترکیبی دارم. در کادرفنی من نام‌های بزرگی چون وحید هاشمیان، بازیکن سابق بایرن مونیخ و کریم باقری حضور دارند. آنها در ایران اسطوره هستند. در صورت نیاز می‌توان کمک مربی بیشتری گرفت اما در این شرایط نیازی نبود. من چند سال پیش با چند نفر در ایران کار کردم، می‌دانستم باکیفیت هستند، بنابراین نیازی به آوردن افراد نبود.
وحید هاشمیان برای بایرن بازی می‌کرد، آیا می‌خواستی با او نظم آلمانی را به تیم ملی بیاوری؟
من چنین منظوری نداشتم. می‌دانستم هاشمیان درک اروپایی از فوتبال دارد، فکر می‌کردم به اندازه کافی برای کادرفنی ما خوب است و بس.
ایران شما را پس از جدایی مارک ویلموتس از تیم ملی به خدمت گرفت زیرا او در چهار بازی ابتدایی مقدماتی جام جهانی نتایج بدی کسب کرد. با توجه به اینکه در آن زمان تقریباً هیچ کس باور نمی‌کرد که ایران به جام جهانی برود چقدر به خاطر آن مأموریت غیرممکن احساس فشار کردید؟
من هرگز به عدم موفقیت فکر نمی‌کنم زیرا فکر می‌کنم بالغ شده‌ام و به اندازه کافی خوب هستم. ما این نتایج را از صفر به دست آوردیم. شرایطی بود که حق اشتباه نداشتیم و اجازه نداشتیم در مسابقات مقدماتی حتی یک امتیاز هم از دست بدهیم. باور داشتم که می‌توانیم این کار را انجام دهیم، به خودم و کادرفنی ایمان داشتم، تیم ملی خوبی داریم. معتقد بودم که به اندازه کافی خوب هستم که این کار را انجام دهم.
آیا فکر کرده‌اید با موفقیت در مسابقات جام جهانی با ایران، فرصت کار در یکی از لیگ‌های اروپایی را داشته باشید؟ قبلاً گفته‌اید که اگر می‌توانستید انتخاب کنید، اسپانیا بود.
به این موضوع فکر نکردم. تیم ملی ایران در سطحی است که من برای آن تلاش کرده‌ام. تیم ملی ایران آنقدر بزرگ است که اشتهای من را برآورده کند و افتخار می‌کنم که سرمربی چنین تیم ملی هستم. من به این فکر نکردم که چگونه ایران سکوی پرشی برای من است. خودت گفتی مربیان بزرگی به ایران می‌آیند و فکر می‌کنم این کار اشتهای من را برآورده می‌کند.
ایران هرگز از دور اول جام جهانی عبور نکرده است. آیا انتظار دارند ایران برای اولین بار در این زمینه موفق شود، آیا از قبل فشاری روی شما وجود دارد؟
هدف ما رفتن به جام جهانی بود و هیچکس نمی‌تواند مثل خودم به من فشار بیاورد. همه ما در حال تغییر هستیم و برای بهتر شدن تلاش می‌کنیم. بنابراین طبیعی است که هدفی بزرگتر از آنچه هست، داشته باشم. یک هدف محقق نشده است.
می‌توان گفت ایران از دو دوره اخیر در جام جهانی بهتر است یا نه؟
اکنون بازیکنان زیادی در خارج از کشور بازی می‌کنند و تجربه زیادی وجود دارد که می‌تواند در چنین رقابت بزرگی مفید باشد. ما بازیکنانی داریم که در باشگاه‌های بزرگ بازی می‌کنند، مهدی طارمی در پورتو است، سردار آزمون اخیرا از زنیت به بایرلورکوزن رفت، علیرضا جهانبخش در فاینورد حضور دارد، بازیکنانی در انگلیس و بلژیک داریم و همه اینها تجربه‌ای را به همراه دارند که می‌تواند نتیجه‌ای را در جام جهانی رقم بزند.
آیا مردم ایران، میروسلاو بلاژویچ و برانکو ایوانکوویچ را به یاد دارند؟
آنها البته ایوانکوویچ را که چند سال پیش سرمربی پرسپولیس بود به یاد دارند. آنها همه را به یاد دارند، از جمله استانکو پوکلپوویچ و بلاژویچ را به یاد دارند. فکر می‌کنم مربیان کروات کارهای زیادی در ایران انجام دادند، مربیان کروات دو کشور را به هم نزدیک کرده‌اند. فکر می‌کنم ایرانی‌ها ما مربیان کروات را خیلی دوست دارند.
حداقل با توجه به پست‌های خود در اینستاگرام که در آن بر ارتباط ورزشی و سیاسی کرواسی و ایران تاکید می‌کنید، مشاهده می‌شود که این موضوع برای شما نیز مهم است. طبق این اطلاعیه‌ها واقعا از ایران لذت می‌برید.
من از ایران لذت می‌برم. فکر می‌کنم در این سال‌ها تصویر بدی از ایران ایجاد شده است و ایران کاملاً چیز دیگری است. ایران تاریخ بزرگی دارد، مردمی مهمان نواز دارد، من نگاهی کاملاً متفاوت به آن کشور دارم. من از طریق اخباری که اغلب منفی هستند به آن نگاه نمی‌کنم، اما به ایران آنطور که می‌دانم نگاه می‌کنم. من با خیلی از مردممان که ایران بوده‌اند، صحبت کرده‌ام و آنها هم همین تصور را دارند.
انتهای پیام
