مجتبی یوسفی در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی مهر، افزود: مقدار مصرف در روزهای سرد سال به ۶۰۰ الی ۶۵۰ متر مکعب در روز می‌رسد، برآوردهای انجام شده نشان می‌دهد، درروزهای پیک مصرف حدود ۲۰۰ الی ۲۵۰ میلیون متر مکعب، ناترازی تولید را شاهد هستیم.
وی همچنین اظهار داشت: مشکلات موجود به دلیل عدم سرمایه گذاری در بخش زیرساخت‌ها برای توسعه میادین مشترک و اختصاصی گاز و نفت و همچنین عدم تعمیرات اساسی و به روزرسانی در این زمینه است که سبب فرسودگی مخازن نفت و گاز شده و اگر اصلاحات لازم در سال‌های پیش رو انجام نگیرد، در سال ۱۴۰۳ به اندازه‌ی یک فاز از پارس جنوبی با کاهش تولید گاز مواجه خواهیم شد.
یوسفی در ادامه بیان کرد: بر اساس اسناد بالا دستی در انتهای سال ۱۴۰۸ باید به تولید ۱.۵ میلیارد متر مکعب در حوزه‌ی نفت و گاز برسیم، یعنی تولید گاز باید ۵۰۰ میلیون متر مکعب افزایش یابد، اگر بخواهیم با همین رویه و عدم سرمایه گذاری جهت توسعه میادین و نوسازی ایستگاه‌های تقویت فشار، تعمیرات اساسی چاه‌ها، کارخانجات نمک زدایی و پالایشگاه‌ها پیش رویم، قطعاً ناترازی موجود افزایش می‌یابد.
این نماینده در ادامه متذکر شد: نکته‌ای که وجود دارد این است که باید سبد کشور تغییر کند، تا کنون حدود ۷۵ درصد از سبد انرژی به حوزه‌ی گاز در ابعاد خانگی، نیروگاهی، صنعت و کشاورزی اختصاص دارد که اقدامی نادرست تلقی می‌شود، تک محصولی نیز ازنظر پدافند غیر عامل، کار خطایی است؛ سهم گاز در دنیا برخلاف ایران حدود ۳۰ درصد است.
وی افزود: همچنین برای اصلاح الگوی مصرف و بهینه سازی باید ایجابی و تشویقی عمل شود؛ به عنوان مثال برای مشترکین کم مصرف طبق مصوبه‌ی مجلس، بهای گاز به صورت رایگان و مشترکینی که به دلیل مالکیت خانه‌های بزرگ، ویلاهای آن‌چنانی و استخردار و…مصرف بالایی دارند، بر اساس افزایش تعرفه‌ی پلکانی بهای گاز مصرفی شأن دریافت شود.
یوسفی در ادامه متذکر شد: باید به این نکته توجه کرد اشتباهی که در حوزه‌ی برق برای مناطق گرمسیر رخ داد، برای گاز در مناطق سرد سیر هم تکرار نشود؛ استاندارد نبودن وسایل گاز سوز نیز یکی دیگر از دلایل هدررفت گاز است که این قصور به عهده تولید کنندکان است نه مردم؛ گاهی برخی از بخاری‌ها حدود ۷ برابر هدر رفت انرژی دارد.
این نماینده در پایان تاکید کرد: به طور کلی، باید در حوزه‌ی توسعه‌ی میادین مشترک به عنوان سرمایه و ثروت ملی که برخی از کشورهای چون قطر مشترک است و همچنین سرمایه گذاری در حوزه‌ی میادین گازی، تعمیر و تجهیز پالایشگاه‌ها و کارخانجات که طبق برآورد کارشناسان ۸۰ میلیارد دلار سرمایه برای این منظور موردنیاز است، طی ۸ سال اقدام شود، تا فرصت موجود را تبدیل به برگ برنده‌ای برای رشد اقتصادی کشور کنیم، چرا که قطعاً بعد از سال ۱۴۰۸ تبدیل به یک وارد کننده می‌شویم.
