در روزهایی که مردم سراسر دنیا عازم عراق شدند و در پیاده‌روی اربعین حسینی از نجف تا کربلا عشق و علاقه خود به ارباب بی‌کفن را نشان دادند، خیابان فدائیان اسلام مملو از جمعیتی است که فقط به عشق حسین و برای حسین در کربلای ایران قدم نهاده تا دل‌های خود را از راه دور به جمعیت میلیونی کربلا گره بزنند و فریاد لبیک یا اباعبدالله و لبیک یا مهدی سردهد.

برخی از ساعت ۸ صبح آمده‌اند و عده‌ای خیلی زودتر و بعضی‌ها هم دیرتر ولی خلاصه اینکه از همان نزدیکای ساعت ۱۰صبح یک سر جمعیت در حرم عبدالعظیم(ع) بود و سر دیگر آن در میدان‌های امام حسین(ع) و انقلاب و تخمین زدن این سیل خروشان سرازیر سمت حرم، کار آسان و راحتی نیست.

زن ومرد، پیر و جوان، کوچک و بزرگ و هر تیپ و قیافه‌ای قدم قدم از میدان امام حسین(ع) و اقصی نقاط پایتخت با یک علم و سربند یا بچه در کالسکه و در بغل به سمت کربلای ایران می‌آیند و با خیلی‌ها که صحبت می‌کنی نم نم از چشماش اشک می‌بارد و می‌گوید انشاالله سال بعد با مدد خود حضرت اربعین جاده نجف تا کربلا باشم.

محمدباقر جمشیدی صبح زود از تهرانپارس خود را به میدان امام حسین(ع) رسانده و نزدیک ساعت ۱۰ به سه راه ورامین رسیده و هرسال تجربه حضور در این راه‌پیمایی دارد و کوله بار ندیدن کربلا اذیتش می‌کند و دوست دارد حداقل یک بار به عنایت خدا و حضرت حسین(ع) در این ایام این سفر را تجربه کند.

محمدباقر سی و پنج ساله تنها آرزویش سفر کربلا است و خیلی وقت‌ها به حرم حضرت عبدالعظیم(ع) می آید تا بلکه به عنایت این آقای کریم روزی این سفر معنوی و روحانی نصیب و روزیش شود.

وصف این حال و هوا شدنی نیست و بیان این چند خط قطره‌ای از نم دریای عشق به سالار شهیدان(ع) است و در این میان هرکس حال و هوایی دارد و موکب‌هایی که از سه راه ورامین تا پل سیمان مستقر هستند شور و شوق دیگری به پا است و علاوه بر چای، شربت، خرما، شیرینی و کیک، عدسی و آش، هندوانه و انواع میوه، بستنی، شیر و شیرکاکائو و انواع غذاها، نذری‌هایی مثل بلال، املت، استیک، فلافل و سیب زمینی سرخ کرده به چشم می‌خورد که با علاقه و حوصله بین زائران حسینی توزیع می‌شود.

زائرانی با پای برهنه و کفش بر گردن آویخته

در این شور و حال وصف نشدنی پیرزنی که به سختی با واکر راه می‌رود خود را از دولت‌آباد شهرری به جمع پیاده‌روی رسانده و می‌گوید: من که نمی‌توانم خود را به کربلا برسانم همیشه خود را به حرم سیدالکریم(ع) می‌رسانم تا بلکه نام ما هم جزء زائران حضرت حسین(ع) نوشته شود.

حجت الاسلام فعلی که خداوند بیست روزی است فرزند سومی به وی عطا کرده و فاطمه خانم را در بغل دارد نتوانسته در کربلا به دلیل این تولد حاضر شود و برای بار اول در راه‌پیمایی تهران شرکت کرده و  با چشمانی اشکبار و سینه‌ای مملو از عشق به سالار شهیدان با دلتنگی فراوان می‌گوید: راه‌پیمایی نجف تا کربلا و راه‌پیمایی میدان امام حسین(ع) تا حرم حضرت عبدالعظیم(ع) هر دو به عشق قدم‌های حضرت است که از مدینه به کربلا آمد و مهم این است که قدم‌هایی با حضرت از مدینه همراه بودند ولی تا آخر واقعه کربلا یار امام(ع) نماندند و باید در این مسیر حواس‌مان به این نکته جمع باشد.

زهرا سادات با مادرش با آرزوی اینکه سال بعد زائر صحن و سرای امام حسین(ع) باشد در این مسیر با پای برهنه و زبان روزه حاضر شده است و با ذکر «امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء» بر لب در تمام مسیر شفای بیماری پدرش را از خداوند می‌خواهد.

خانم مولایی کالسکه محمد حسین ۲ ساله را راهبری می‌کند و در کنار خانواده و اقوام برای زیارت خیلی زود راهی حرم شده‌اند و می‌گوید: ما تهرانی‌ها باید قدر و منزلت این آقا در ری را بدانیم و همیشه به زیارت بیاییم و سعی کنیم فرزندان ما با چنین فضاهایی از کوچکی آشنا و بزرگ شوند.

محسن ۱۸ ساله کفش‌هایش را بر گردنش آویخته و خواهرش سمانه نیز با پای برهنه کفش‌های خود را در دست گرفته و به نیت و نذر پیاده‌روی در بین الحرمین کربلا سه سالی است این مسیر را از سمت نازی‌آباد طی می‌کنند.

ماساژ زائر در گوشه‌ای از خیابان فدائیان اسلام تقریبا در انتهای مسیر توجه من را جلب کرد که احمد آقا با هیکل ورزشکاری خود خاضعانه از زائران می‌خواهد افتخار ماساژ دست و پای آن‌ها را به او بدهد.

احسان و فرهاد یکی واکس قهوه‌ای و دیگری مشکی برداشته و در جلوی آستان امامزاده عبدالله(ع) گرد و غبار کفش زائران کربلای ایران را می‌گیرند و آرزوی این عشق‌بازی‌ها و خدمت‌رسانی را در کنار موکب‌های عراقی در نجف تا کربلا دارند.

اکرم ۱۳ ساله سربند یا زینب(س) بسته و با حجاب کامل خود به دختران امام حسین(ع) این‌جا آمده و سال قبل چنین ایامی با پدر و مادرش کربلا بوده و امسال دست در دست دوست و همکلاسی‌اش نگار خانم با خانواده‌هایشان از قرچک به زیارت آمده‌اند.

سال به سال  شور عجیب و غیر وصفی در دل‌های عاشقان جاری می‌شود و از همان لحظات اولیه طلوع آفتاب  جمعیت از کوچه‌ها و خیابان‌های فرعی تمام مسیر دسته دسته به راه‌پیمایان اضافه می‌شود و نزدیک‌های اذان ظهر و هر چه به میدان شهرری و خیابان حرم نزدیک می‌شوی جمعیت میلیونی و مشابه مسیر نجف تا کربلا را مشاهده می‌کنی و به واقع در برخی جاها و نقاط از سیل جمعیت، جای سوزن انداختن نیست و تردد قفل شده بود و امکان ادامه مسیر برای دقایقی اصلا وجود نداشت.

موکبی به نام ولی عصر(عج)

در میان موکب‌ها به ایستگاه مشک و موکب خادمان حضرت ولی عصر(ع) در نزدیکی کلینیک شهید سلیمانی سری زدیم که صحنه‌ای که از مشک حضرت عباس(ع) به نمایش گذاشته‌اند طرفداران و دوستداران زیادی را به سمت خود برای گرفتن عکس و فیلم می‌کشد.

از سال ۹۵ موکبی کوچک و جمع و جور را با شکل‌گیری راه‌پیمایی برپا کردند و پذیرایی ساده چای، شربت و خرما همراه بود و امسال در فضایی ۶۰ متری بالغ بر ۴۰۰ کیلو خرما به عنوان سنت و اصلی‌ترین برنامه نذری موکب در کنار حلیم، عدسی، چای و شربت توزیع می‌کردند.

مجید صادقی خدمت به زائران و نوکران امام حسین(ع) را عبادت و خاک پای آن‌ها را سرمه چشم می‌داند و می‌گوید: امیدوارم اگر لیاقت کربلا را نداشتیم سعادت این نوکری را هر سال از ما نگیرند و خدمتگزار زائران باشیم.

وی به سختی‌های سال اول اشاره دارد که هزینه داربست نداشتند و خودشان به هر زحمت فضایی را فراهم می‌کردند و امروز به لطف خدا و اهل بیت(ع) در میان عدم مساعدت دستگاه‌های فرهنگی همه عاشقان حسینی به میان آمدند و با این عظمت میزبان زائران کربلای ایران هستیم.

جلوی موکب در میان شلوغی پیاده‌روی چند جوان سجده کرده و تعدادی نشسته سینی خرما بر سر گذاشته و با ادب و اشک از میهمانان قبله تهران پذیرایی می‌کنند.

محمد بردبار هزینه نذری اربعین امسال بیش از ۲۰ میلیون از کمک‌های مردمی و خادمان موکب عنوان و معتقد است فرقی نمی‌کند در کجا حضور داری، اگر کربلای دوم یعنی حرم حضرت عبدالعظیم(ع) خوب نوکری کنی امام حسین(ع) راضی خواهد بود و هدف نام و مسیر حسین(ع) است.

اربعین حسینی یک کلاس و کارگاه تربیتی

محمدرضا غلامرضازاده مداح اهل بیت عصمت و طهارت(ع) که اهل همین محله‌ای است که بچه‌های آن این موکب را علم کرده‌اند در میان آن‌ها حضور داشته و کمک می‌کند و فرصت را غنیمت دانسته و با نوکر خوب ارباب چند دقیقه‌ای به گفت‌وگو نشستیم.

غلامرضازاده تأکید دارد: اصل بر این است که مردم جاده نجف تا کربلا را پیاده‌روی کنند و هر مراسمی که آن را تحت الشعاع قرار می‌دهد باید تعطیل شود و این اصلی مهم است ولی با توجه به ظرفیت نجف تا کربلا که فعلا بیش از این مقدور نیست و عده‌ای هم نمی‌توانند بروند برای دل‌های اسیر، جامانده و دغدغه‌دار کربلا چنین راه‌پیمایی در کربلای ایران و قبله تهران حرم مطهر حضرت عبدالعظیم(ع) تدارک دیده شده و ما اهالی ری که ولی نعمت و صاحب ما حضرت سیدالکریم(ع) است و توفیق جیره‌خواری سر سفره حضرت داریم، واجب است از مهمانان عزادار اربعین در حد وسع و توان پذیرایی کنیم.

وی به موقعیت مهم و تأثیرگذار موکب اشاره و ادامه داد: کسانی که از میدان امام حسین(ع) به سمت شهرری حرکت می‌کنند درست ساعتی اینجا می‌رسند که گشنه، تشنه و خسته هستند و سعی می‌شود در این موکب و فضا و امکانات مسجد حضرت ولی عصر(عج) بخشی از نیازهای زائران حسینی را برطرف کنیم و امیدوارم امام(ع) به نحو احسنت قبول و بتوانیم نوکری خود را خوب ادا کنیم.

این مداح با اخلاص اهل بیت عصمت و طهارت(ع) حس و حال این پیاده‌روی و ابراز احساسات مردم عاشق را غیر وصف دانست و افزود: فقط باید حاضر باشند و ببینند و اگر کسی در این فضا نباشد حرف‌های ما را شاید شعار تلقی کند؛ من خودم برای بار اول وقتی در این فضا قرار گرفتم و دیدم اصلا باور کردنی نبود که جوانی با اشک و عشق واکس می‌زند یا سینی خرما بر سرش گذاشته و پخش می‌کند و کسی هم که خرما برمی‌دارد با حال این جوان اشک بر رخش جاری می‌شود.

غلامرضازاده در ادامه این حس و حال در کربلای ایران را جلوه کوچکی از اربعین حسینی عراق برشمرد و اضافه کرد خدا می‌داند در آن حریم ملکوتی چه حال و هوایی است و در واقع همین حس و حال عالمی را اسیر، جذب و نگه داشته و تعداد خادمان این موکب هم که در ابتدا چند نفری بیشتر نبود الان به حدود یکصد نفر رسیده است.

وی این پیاده‌روی که با مغناطیس و جذبه امام(ع) همراه است را یک کارگاه و کلاس تربیتی عنوان کرد و ابراز داشت: بهترین جا برای نماز خوان و امام حسینی شدن فرزندان‌، درس خوان شدن‌ آن‌ها و ایستادگی پای انقلاب و ارزش‌ها همین حضور در پیاده‌روی اربعین حسینی و خدمت در جلسات و موکب‌های حسینی است؛ وقتی جوانانی در این موکب‌ها خالصانه بدون هیچ چشمداشت و مزدی از دو ماه قبل تلاش می‌کنند چه کسی و چه چیزی جز محبت و حرارت حسین(ع) آن‌ها را وادار به این کارها می‌کند و به خوبی در این مسیر نورانی همه آداب اجتماعی، انسانی و اخلاقی را فرا می‌گیرند.

غلامرضازاده با اشاره به روایات زیارت و پیاده‌روی اربعین حسینی خاطرنشان کرد: از زمان شهادت امام حسین(ع) با حرکت کاروان اهل بیت(ع)، جابر بن جابربن عبدالله انصاری به همراه شاگردش عطیه عوفی نخستین زائران امام بودند و این پیاده‌‌‌‌‌‌روی یک سنت بود و علمای گذشته ما هم راه‌پیمایی نجف تا کربلا را داشتند ولی چون سلاطین و حکام جوری مثل صدام حکومت داشتند مردم مخفیانه و ترسناک از مسیرهای فرعی این کار را انجام می‌دادند و پس از نابودی صدام مردم عراق کم‌کم این حرکت را آغاز و گسترش یافت و اخبار آن به ایران رسید و این وسعت امروزی را شاهد هستیم و دولت ما باید برای سال‌های بعد خود را به طور جدی برای جمعیت چند برابری آماده کند.

وی معتقد است نهادهای مختلف در شهرستان ری باید جدی‌تر برای این راه‌پیمایی پای کار آیند و تصریح کرد: حالا که مردمی که به هر دلیلی توفیق حضور در کربلا ندارند به سمت ری می‌آیند باید حق میزبانی ادا شود و ادارات بهتر پای کار بیایند و حق و ادب پذیرایی رعایت شود.

امروز کسی نبود که لب به سخن بگشاید و آرزوی زیارت کربلا را با بغض نداشته باشد و این مردم عاشق بار دیگر در کربلای ایران با ذکر یا حسین به کوری چشم دشمنان جوشیدند و اربعین باشکوه‌تری را برگزار کردند و خیلی‌ها با هزار امید و آرزو این ذکر را زمزمه داشتند: قدم قدم با یه علم با مدد شاه کرم ان‌شاءالله اربعین میام سمت حرم….