به گزارش تجارت گردان ،ابوالقاسم آقاحسین‌شیرازی در گفت‌وگو با میزان، با بیان اینکه هر سال با شروع فصل سرما، تقاضا در بازار پوشاک افزایش پیدا می‌کرد گفت: در سال‌های گذشته با شروع فصل پاییز و با کاهش دما و سرد شدن هوا، معمولا مردم به سمت خرید پوشاک مناسب با فصل جدید تمایل پیدا می‌کردند و بازار تولید و فروش پوشاک رونق نسبی می‌گرفت و تولید کنندگان تولیدات جدیدی به بازار عرضه می‌کردند، اما متاسفانه با اوج گرفتن بیماری کرونا و اعمال محدودیتها، تعطیلی‌ها و محدودیت‌های ساعات فعالیت واحد‌های فروش، که البته لازم بود، واحد‌های پوشاکی چه در تولید و چه در فروش متحمل خسارت شدند.رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران وضعیت اقتصادی خانواده‌ها را دلیل دیگر رکود بازار اعلام کرد و افزود: گرچه پوشاک جزء سبد خرید خانواده است، اما از کالا‌های مورد نیاز اولیه نیست و در شرایطی که اقتصاد خانواده در تنگنا قرار دارد طبیعی است از پوشاک گذشته خود استفاده می‌کنند؛ از طرفی بیشترین داد و ستد در بازار پوشاک بعد از ظهر‌ها انجام می‌شود، ولی محدودیت‌های که برای فعالیت اصناف در نظر گرفتند و همینطور محدودیت تردد که برای همه مردم اعلام شده است متاسفانه به رکود بازار کمک کرده است.

به گفته شیرازی صنعت پوشاک نیز با متاثر شدن از نوسانات ارز و مشکلات مربوط به تهیه مواد اولیه، با افزایش هزینه تولید روبرو شده و این قیمت برای مصرف کننده را افزایش داده است به طوریکه حتی اگر تولید کننده و فروشنده با حداقل سود، کالا را به بازار عرضه کنند باز هم قیمت‌ها متناسب با شرایط فعلی اقتصادی خانواده‌ها نیست و بسیاری از خانواده‌ها قدرت خرید و تهیه پوشاک را ندارند.
وی در ادامه با توجه به نزدیک شدن به بازار پایان سال، نسبت به برگشت رونق به صنعت پوشاک ابراز امیدواری کرد و گفت: بازار پوشاک در دو ماه پایانی سال و همینطور فروردین ماه رونق دارد، اما به دلیل شیوع کرونا، سال گذشته صنف پوشاک بازار پایان سال را به کلی از دست داد؛ و با توجه به اینکه خرید سال مردم هم ضعیف بود و در طول سال هم با رکود فروش روبرو بودیم، امیدواریم که در پایان سال رونق به بازار برگردد.
طبق گفته‌های شیرازی، پوشاک تابع مد و شرایط فصلی است و به همین دلیل دارای تاریخ مصرف است و اگر در بازه زمانی مشخصی به فروش نرسد علیرغم اینکه نو و دست نخورده است، از چرخه مصرف خارج و در اصطلاح بازار به استوک تبدیل می‌شود و مانند برخی کالا‌ها با گذر زمان و تاثیر از نرخ ارز و یا تورم افزایش قیمت ندارد که این مسئله باعث شد است گاهی فروشنده برای جلوگیری از زیان بیشتر، کالای خود را زیر قیمت خرید به بازار عرضه کند و این به معنای از دست دادن سرمایه اولیه است.
رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران در ادامه با اشاره بر تلاش تولیدکنندگان برای حفظ صنعت پوشاک داخل تاکید کرد: علیرغم همه کمبود‌ها و محدودیت‌هایی که در برای تهیه مواد اولیه وجود دارد، تولید کنندگان سعی می‌کنند نیاز بازار را با کالا‌های باکیفیت و حداقل هزینه پاسخگو باشند و با توجه به وظیفه‌ای که در حفظ نظام اقتصادی کشور دارند همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دهند و با اعتقاد قلبی به اینکه در همین شرایط هم خدا برکت لازم را به درآمد حلال می‌دهد، تولید را ادامه می‌دهند و خوشبختانه به همت تولیدکنندگان داخلی، توانستیم هم از نظر پاسخگویی به نیاز بازار تولید کافی داشته باشیم و هم از نظر کیفیت و قیمت با کالا‌های مشابه خارجی رقابت کنیم.

شیرازی در بخش دیگر گفت‌وگوی خود با میزان با تاکید بر ضرورت حمایت دولت از این صنف و نقش دولت در ایجاد رونق دراین صنعت گفت:  تولید پوشاک در کشور ۲ برابر نیاز بازار داخلی است، یکی از روش‌هایی که می‌تواند به کسب و کار‌های کشور کمک کند ایجاد بازار فروش در خارج از کشور و بحث صادرات است و دولت باید برای تولیدات داخلی در صنعت پوشاک بازار فروش ایجاد کند؛ تولیدکننده این حوزه زیاد به فرهنگ صادرات آشنا نیست و نیاز است که دولت این بستر را ایجاد کند و سفیرانی که در خارج از کشور هستند باید اطلاعات و نیاز‌های بازار‌های خارجی را در اختیار اتحادیه و تولیدکنندگان قرار دهند، و در کنار آن به اتحادیه‌ها این امکانات را بدهد تا آموزش‌های لازم به واحد‌های مختلف تولیدی داده شود.
وی کمک دیگر دولت را در حوزه مالیات و اخذ عوارض عنوان و تصریح کرد: با در نظر گرفتن شرایط تولید کننده در زمینه دریافت مالیات و اخذ عوارض می‌تواند به تولید کننده انگیزه بیشتری برای ادامه فعالیت بدهد، اما در زمان تعیین و محاسبه مالیات به شرایط تولید کننده توجه کافی نمی‌شود.

رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران در ادامه به محدودیت‌های استفاده از فضای وب به عنوان یک بستر فروش برای صنعت پوشاک اشاره کرد و افزود: باید از این فضا نیز استفاده کرد بویژه در بخش تبلیغات و صنعت پوشاک تا حدودی وارد این فضا شده است و از فضای مجازی استفاده می‌کند، اما برای فعالیت در فضای مجازی نیاز به سرمایه‌گذاری است؛ مگر تولید کننده و فروشنده چقدر بضاعت مالی و فکری دارد تا بتواند بدون حمایت در این فضا حضور موفقی داشته باشد؛ از طرفی دیگر مصرف کننده این کالا ترجیح می‌دهد تا کالایی را خریداری کند که از نزدیک آن را ببیند، لمس کند و بعد از آنکه از جنس و اندازه پوشاک مطمئن شد آن را خریداری کند؛ برای بسیاری از اقلام نیاز است که فضای فیزیکی و خرید حضوری باشد.