به گزارش تجارت گردان ، حسین راغفر در گفت‌وگو با ایلنا در مورد تاثیر اقتصادی برداشتن تحریم‌ها و بازگشت آمریکا به برجام اظهار داشت: البته بعید می‌دانم که آمریکا تحریم‌های اقتصادی علیه ایران را بردارد. آنها از سویی در باغ سبز را نشان می‌دهند و از سویی ایران را تهدید می‌کنند؛ این همان سیاست چماق و هویج است که علیه ایران اعمال می‌کنند از همین روی امکان لغو تحریم‌ها را بعید می‌دانم.

وی ادامه داد: یکی از دلایل این موضوع آن است که ایران روی توسعه فناوری هسته‌ای پیشرفت داشته است و این تله را ایجاد می‌کنند تا ایران را به موضع قبلی برگردانند. آنها تلاش می‌کنند تا اشتباه ترامپ در خروج از برجام را جبران کنند. اگر ما به مواضع اخیر وزیر امور خارجه آمریکا و فرانسه توجه کنیم نشان می‌دهد که این صحبت‌ها بیشتر شبیه بازی است.

استاد اقتصاد دانشگاه الزهرا تصریح کرد: البته در داخل برخی‌ها با خوش‌بینی به این مواضع غربی‌ها نگاه می‌کنند حتی اگر منابع بلوکه شده ما آزاد شود نمی‌تواند تاثیری در بهبود وضعیت داشته باشد چون آنها موجب تقویت تولید و کاهش تورم نمی‌شوند بلکه در این سیستم پر از رانت تبدیل به رانت شده و در اختیار گروه‌های خاص قرار می‌گیرند.

این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه باید جهت‌گیری‌های اقتصاد را تغییر داد، اظهار داشت: مادامی که این اتفاق نیفتد و به سمت تولید نرویم حتی فروش بیشتر نفت و دسترسی به درآمدهای آن نیز نمی‌تواند تاثیری داشته باشد و موقتی خواهد بود. مقاومت بانک مرکزی در مقابل کاهش نرخ ارز نشان می‌دهد که گروه‌هایی از این تورم منتفع می‌شوند و مقامات برای حفظ این تورم تلاش می‌کنند.

وی ادامه داد: کاهش تورم که با کاهش نرخ ارز می‌تواند همراه باشد نیازمند عزم جدی است و آن نیز نیازمند جایگزین کردن درآمدهای عمومی از فروش نفت به اخذ مالیات و اصلاح سیستم بانکی است؛ آن موقع می‌توانیم امیدوار باشیم که این درآمدها موجب کاهش تورم و رشد اشتغال و نهایتا رشد اقتصادی شود. منتها ما هیچ نشانه‌ای را در جامعه و مسئولان نمی‌بینیم.

راغفر در مورد پیش‌بینی رشد مثبت اقتصادی برای سال ۱۴۰۰ از سوی نهادهای بین‌المللی گفت: من اعتقادی به این نهادها ندارم و آنها بیشتر جهت‌گیری‌های سیاسی را اعمال می‌کنند. اینکه آنها چه می‌گویند مهم نیست مهم اتفاقی است که در جامعه روی می‌دهد. البته ما پتانسیل رشد را داریم و تغییر رشد اقتصادی کاملا مشروط به اقدامات و اصلاحات در جهت‌گیری‌های سیاسی است که هیچ علامت و نشانه‌ای را نمی‌بینیم، بنابراین اینکه رشد اقتصادی از کجا حاصل می‌شود هیچ نشانه‌ای وجود ندارد.