به گزارش ایسنا، روزنامه شرق نوشت: ««بیش از ۴۰ سال است که در ورزش هستم. نقد و انتقاد باید باشد ولی نیت نقد و انتقاد خیلی مهم است و این موضوع حلقه گمشده در کشور ماست. حب و بغضها را میخواهیم با نقد قاطی کنیم.» اینها بخشی از جملاتی است که امیر قلعهنویی، سرمربی این روزهای گلگهر سیرجان، به رادیو میگوید. نگاهش به نقد کلی است ولی احتمالا کنایهای هم به افرادی میزند که در سالهای اخیر از خودش انتقاد کردهاند؛ این که او دیگر زورش به قهرمانکردن تیمی در لیگ ایران نمیرسد و احتمالا دورانش رو به افول است.
با این حال امیر قلعهنویی پیش از آن که سرمربی گلگهر باشد، پرافتخارترین سرمربی تاریخ لیگ برتر ایران است. او نزدیک به یک دهه حرف اول و آخر را در مربیگری فوتبال ایران میزد و طوری داشت جامها را یکی پس از دیگری درو میکرد که انگار نمیخواهد اجازه نفسکشیدن به رقیبی دیگر دهد. قلعهنویی با پنج قهرمانی در لیگ برتر که سه تای آن را با استقلال و دو تا را با سپاهان کسب کرد، پرافتخارترین مربی تاریخ لیگ برتر است. او دو مرتبه هم با استقلال قهرمان جام حذفی شده تا در مجموع در ویترین افتخاراتش هفت عنوان قهرمانی را داشته باشد. اگر چه برانکو، سرمربی سابق تیم پرسپولیس (با احتساب سوپرجامهایی که به دست آورد) به رکورد امیر قلعهنویی رسیده ولی همچنان در بین ایرانیها کسی رکورد امیر قلعهنویی را نزده است.
البته مشکل عمده برای «ژنرال» سابق آبیهای پایتخت این است که قهرمانیهایش را تقریبا در یک دهه اخیر جا گذاشته و از آن زمان تا به حال فقط در جستوجوی مدال دویده است! آخرین باری که امیر قلعهنویی موفق شده جامی به دست بیاورد به فصل ۹۱-۹۲ لیگ برتر برمیگردد که استقلال را قهرمان کرد. بعد از آن دیگر هیچ. یکی، دو بار با تراکتور، ذوب آهن و سپاهان به لمس جام نزدیک شد ولی درست در هفتههای پایانی کم آورد تا رفتهرفته این شایعه سر زبانها بیفتد که عصر ژنرال هم به پایان رسیده است.
عصر جدید قلعهنویی
استعفا از باشگاه سپاهان، امری که برای اولین بار در زندگی حرفهای قلعهنویی رخ داد، به همراه کسالت و بیماری مقطعیاش این طور نشان میداد که او دست کم باید یکسالی دور از میادین باشد تا برای حفظ سلامتی و البته نوکردن فلسفههای مربیگریاش برنامهریزی کند. قلعهنویی اما معادلات را به هم زد و طولی نکشید که خبر رسید با تیم گلگهر سیرجان به توافق رسیده است؛ توافقی پرریسک که با شایعه تسلیمشدن او برای جنگیدن در راه قهرمانی مجدد همراه شد. کسی از گلگهر و گلگهر از قلعهنویی انتظار قهرمانی نداشت. میگفتند این انتخاب از آن دسته انتخابهایی است که نه سیخ در آن میسوزد و نه کباب. با وجود چنین تحلیلهایی اما قلعهنویی در گلگهر نشان داد برای تفریح نیامده است.
او تا چند هفته نخست تیمش را صدرنشین لیگ برتر نگه داشت و بعد رفتهرفته با چندین شکست از آن فاصله گرفت. اگرچه فاصله امیر و تیمش با قهرمانی در این دوره از رقابتهای لیگ برتر زیاد شده ولی او شانس گلگهر برای گرفتن سهمیه آسیایی را حفظ کرده است.
چه کسی میتوانست تصور کند امیر قلعهنویی با گلگهری که دومین فصل حضورش در لیگ برتر را میگذراند، مدعی رفتن به آسیا باشد؟ قلعهنویی حالا در کنار یکی، دو تیم دیگر باید برای رسیدن به سهمیه مبارزه کند تا شاید بخشی از غرور ازدسترفتهاش در دنیای مربیگری را بازیابی کند. البته او تا همین جا هم مزد زحماتش را از سوی سیرجانیها گرفته؛ چون همین چند روز پیش بود که خبر رسید قراردادش با گلگهر در اقدامی نو در فوتبال ایران به مدت دو سال دیگر تمدید شده است؛ تمدیدی که در صورت رضایت طرفین، دوباره قابلیت تمدیدکردن را هم دارد.
ژنرال برمیگردد؟
تمدید دوساله قرارداد قلعهنویی با گلگهر به این معناست که او ظاهرا قرار است به پیشنهادات احتمالی باشگاههای بزرگ پاسخ منفی بدهد. نکته دیگر این که با این تمدید قرارداد، مشخصا او برای فصل آتی تیمی بهتر میسازد و بازیکنانی بزرگتر را به خدمت میگیرد؛ به این امید که به ناکامی تقریبا ۱۰ سالهاش در فوتبال ایران پایان دهد. اگرچه قلعهنویی پیش از این با حضور در تیمهای متمولی همچون تراکتور و سپاهان بازیکنان گرانقیمت و امکانات نابی در اختیار داشت که با آنها هم دستش به جام نرسید ولی به نظر میرسد بدون حاشیه بودن باشگاه گلگهر، فرصتی مجدد برای او باشد تا بتواند به هدفی که در سر دارد، برسد. گلگهر در مقایسه با دیگر تیمهای بزرگی که قلعهنویی هدایتشان را بر عهده داشته کمسروصداتر و البته بیحاشیهتر است. علاوه بر این دو فاکتور، مثل همان تیمها از امکانات مالی خوبی بهره میبرد و این مورد میتواند به ژنرال برای ساختن تیمی قدرتمند کمک کند. واقعیت امر این است که قلعهنویی همین حالا در گلگهر وظیفهاش را انجام داده و تیمی را که فصل قبل برای فرار از سقوط میجنگید، تبدیل به یکی از تیمهایی کرده که شانس گرفتن سهمیه دارد. امری که شاید برای امیر قلعهنویی برگ مهمی در فوتبال تلقی نشود ولی بیتردید برای گلگهر ارزشمند است.
جدال سرنوشتساز با استقلال
حالا که قلعهنویی با گلگهر میخواهد درجههای کمرنگ ژنرالیاش را بازیابی کند، باید در ادامه مسیر با تفکر و هوش بیشتری گام بردارد. تیمش علاوه بر شانس حضور در لیگ قهرمانان آسیا هنوز در جام حذفی هم حضور دارد و باید در رقابتهای یکچهارم نهایی به مصاف آلومینیوم اراک برود. پیش از آن اما قلعهنویی همین امروز باید دیداری سرنوشتساز با استقلال در رقابتهای لیگ داشته باشد. تیمش فعلا با ۳۵ امتیاز در رده چهارم جدول ردهبندی و در فاصله پنجامتیازی استقلال ۴۰ امتیازی قرار گرفته است. پیروزی برابر استقلال اگرچه قلعهنویی را به جایگاه سومی نمیبرد ولی امیدهایش برای گرفتن کسب سهمیه را زنده نگه میدارد. قلعهنویی در چند مسابقه پایانی یکی، دو دیدار سرنوشتساز پیش رو دارد که اولین آنها همین جدال با فرهاد مجیدی و استقلال است.»
انتهای پیام