به گزارش تجارت گردان به نقل از تصلا- یکی از تخلفات رایج در بازار لوازم خانگی، فروش کالاهای ایرانی با برند خارجی در بازارچههای مرزی از جمله بانه است. نایب رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی، به «تصلا» میگوید: «یکسری دلال اقدام به خرید کالای ایرانی کرده و سپس آنها را روانه بازارچههای مرزی میکنند. در آنجا، آنها اقدام به تغییر کارتن و لیبل کالاها کرده و درنهایت مصرفکننده اجناس را در قالب یک برند کرهای یا آلمانی میخرد نه در قالب برند ایرانی.»
عضو هیات مدیره و خزانهدار اتحادیه لوازم خانگی نیز دربارهی اینکه چرا گروهی از مصرفکنندگان ایرانی ترجیح میدهند کالاها و برندهای خارجی تهیه کنند، به «تصلا» گفت: «مشکل ما در این بخش، عدم ایجاد جایگزین برای برندهای خارجی است. متاسفانه ما در برندسازی و ارزشآفرینی برای برندها و کالاهای ایرانی ناموفق عمل کردهایم.»
اسلامیان: پای دلالان در میان است
نایب رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی با تاکید بر اینکه این تولیدکنندگان نیستند که اجناس را به بانه میفرستند، به «تصلا» گفت: یکسری دلال اقدام به خرید کالای ایرانی کرده و سپس آنها را روانه بازارچههای مرزی میکنند.
محمدحسین اسلامیان ادامه داد: دلالان، کارتن و لیبل کالاها را عوض میکنند و لیبل برندهای کرهای را روی آنها میچسبانند، بعد این کالاها در فروشگاههایی که در بانه هستند، خریداری و درنهایت در سراسر کشور پخش میشوند. درواقع، مصرفکننده اجناس را در قالب یک برند کرهای یا آلمانی میخرد نه در قالب برند ایرانی.
وی، در واکنش به اینکه برخی میگویند لوازم خانگی درجه چندم از تهران به بازارچههای مرزی فرستاده میشود، اظهار کرد: چنین گفتهای درست نیست؛ معمولا لوازم خانگی درجه یک ایرانی که به لحاظ کیفیت و طراحی به برندهای درجه یک کرهای بسیار شباهت دارند، به بازارچههای مرزی از جمله بانه فرستاده میشوند و برند کرهای روی آنها زده میشود. در واقع، در حالت عادی تشخیص اینکه کالا ایرانی است یا کرهای وجود ندارد و مصرفکننده آن را بهعنوان کالای کرهای میخرد.
مصرفکننده هم لیبل کالا را عوض میکند!
اسلامیان درباره علت رواج چنین اقدامی نیز گفت: متاسفانه فرهنگسازی در زمینهی مصرف کالای ساخت ایران به درستی شکل نگرفته است. در سطح بازار شاهد هستیم که مصرفکننده یک کالا را از همه نظر میپسندد، اما وقتی میبیند برند ایرانی روی آن زده شده است، در خرید آن یک مقداری دچار تردید میشود.
حتی گاهی اوقات شاهد هستیم که مصرفکننده از فروشنده تقاضای لیبل کرهای میکند تا خودش اقدام به تغییر برند جنس ایرانی کند، دلیلش هم این است که همه دوستان و آشنایانش لوازم خانگی با برند کرهای و آلمانی در منزلشان دارند و اگر او برند ایرانی حتی با جنس مطلوب و باکیفیت بخرد، کار پسندیدهای نخواهد بود.
وی اضافه کرد: پس، در این زمینه نیاز به کار فرهنگی داریم تا در جامعه ایرانی این طرز تفکر جا بیفتد که با خرید کالای ساخت داخل میتوان به ایجاد اشتغال در کشور کمک کرد تا چرخ تولید بچرخد و رشد اقتصادی ایجاد شود.
۹۰ درصد کالاهای ریز خانگی فیک هستند
نایب رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی به دسته دوم کالاهای موجود در بازارچههای مرزی اشاره کرد و در این باره توضیح داد: کالاهای دیگری هم در این بازارچهها به چشم میخورند که بهویژه در بخش کالای ریز خانگی، بیش از ۹۰ درصد آنها فیک هستند که با برند آلمانی، ایتالیایی یا فرانسوی در پایانهها و بازارچههای مرزی به فروش میرسند.
اسلامیان با تاکید بر اینکه این کالاها به هیچ عنوان برند اصلی نیستند، افزود: مصرفکننده با دیدن برند روی این کالاهای فیک اقدام به خرید میکند و پس از مدتی متوجه میشود که کالای خریداری شده جنس مطلوبی ندارد و دارای اشکال است.
راه تشخیص کالای اصل از فیک چیست؟
وی دربارهی راه تشخیص برند اصلی از فیک، نیز گفت: یکی از راههای تشخیص، گارانتی ثبتشده روی برند است که مصرفکنندگان میتوانند با مراجعه به سامانه جامع گارانتی و جستوجوی مشخصات یک کالا، به راحتی متوجه شوند که کالای مورد نظرشان، اصل است یا فیک. چون مشخصات کامل محصولات در این سامانه درج شده است.
ممنوعیت واردات در هیچ کجای دنیا دائمی نبوده است
اسلامیان در بخش دیگری از اظهاراتش در واکنش به این موضوع که در حالی این موارد تخلف در بازار ایران مشاهده میشود که عدهای در قالب طرحهای مختلف با واردات رسمی دو برند کرهای مخالفت میورزند، به «تصلا»، اظهار کرد: در سیاست کلان هیچ کشوری واردات لوازم خانگی به صورت دائمی ممنوع نبوده است. شاید کشورهای پیشرفته به منظور بالا بردن سطح کیفیت تولیداتشان و برای حمایت از تولیدکنندگان خودشان، به صورت مقطعی واردات بعضی از محصولات را ممنوع اعلام میکنند، اما این کار به صورت مستمر در هیچ کجای دنیا انجام نمیشود.
وی با اشاره به اینکه یک کشور نمیتواند در همهی موارد تولیدکننده باشد، چراکه برایش صرفه اقتصادی ندارد، تصریح کرد: در این مورد میتوانم تولید پنل تلویزیون را مثال بزنم؛ در تمام دنیا تنها دو کشور پنل تولید میکنند و برای مابقی کشورها صرفه و توجیه اقتصادی وجود ندارد تا برای تولید این قطعه کارخانهای را راهاندازی کنند. حتی کشورهایی که برای مثال سالانه به ۱۵ میلیون دستگاه تلویزیون نیاز دارند، اقدام به تولید پنل نمیکنند و آن را از کشورهایی که بالای ۵۰ میلیون پنل در سال تولید میکنند، میخرند.
واردات باید در چارچوب درست باشد
اسلامیان با تاکید بر اینکه واردات لوازم خانگی باید در چارچوب درست همراه با تعرفه قانونی صورت گیرد، اضافه کرد: چرا که ما این فقدان کالایی را به صورت وفور کالاهای فیک و قاچاق در بازار مشاهده میکنیم، یعنی میتوان هر کالایی را که ورودش به کشور ممنوع میشود، به راحتی در سطح بازار پیدا کرد، اما بدون گارانتی.
آسیب این امر بسیار زیاد است؛ هم در بحث قاچاق و هم در بحث خدمات پس از فروش برای مصرفکننده. در ضمن، درآمدی هم برای دولت ندارد، در حالی که اگر این کالاها به صورت قانونی به کشور وارد شوند، برای آنها تعرفه گمرکی تعیین میشود.
وی، در پایان بر این نکته تاکید کرد که در صورت ورود قانونی اجناس خارجی به کشور، تولیدکنندگان ایرانی هم سعی میکنند خط تولیدشان را پیشرفتهتر سازند، محصولاتشان را با علم و فناوری روز دنیا بهروز رسانی کنند و در این خواب زمستانی که «هر کالایی با هر کیفیتی را میتوان روانه بازار کرد»، فرو نخواهند نرفت.
دلیل وفور کالاهای تقلبی در بازارچههای مرزی
عضو هیات مدیره و خزانهدار اتحادیه لوازم خانگی نیز دربارهی فروش کالاهای ایرانی با برند خارجی در بازارچههای مرزی، به «تصلا» گفت: متاسفانه کالاهای تقلبی در بازارچههای مرزی زیاد شده است؛ قسمتی از آنها کالاهای ایرانی هستند که برندشان عوض میشود و به اسم کالاهای خارجی به فروش میرسند، قسمت دیگر هم، کالاهای درجه چندم چینی هستند که بدون نام وارد میشوند؛ و در سرزمین اصلی یا در بازارچههای مرزی روی آنها برند معتبر میچسبانند، بستهبندی آنها را عوض میکنند و به اسم کالاهای اصلی خارجی به دست مشتریان میدهند.
حسین شهرستانی ادامه داد: در این بین، بیشتر مصرفکنندگانی متضرر میشوند که خودشان به صورت مستقیم از بازارچههای مرزی خرید میکنند یا اجناس مورد نظرشان را از سایتهایی میخرند که به اسم بازارچههای مرزی و عرضه مستقیم کالا مردم را فریب میدهند و کالاهای فیک و تقلبی برای آنها میفرستند. از آنجایی که در اکثر موارد کالای خریداریشده قابل رصد و پیگیری نیست، درنهایت این خریداران متضرر میشوند.
پیشنهاداتی به مصرفکنندگان
پیشنهاد ما این است که حتما مصرفکنندگان یا از سایتهای معتبر خرید کنند، یا اگر میخواهند کالا را به صورت حضوری بخرند، حتما از فروشگاههای دارای جواز کسب و فروشگاههایی که قابل رصد و پیگیری هستند، خریدشان را انجام دهند.
علت اقبال مردم به برندهای خارجی
وی، در پاسخ به اینکه چرا گروهی از مصرفکنندگان ایرانی ترجیح میدهند کالاها و برندهای خارجی تهیه کنند، اظهار کرد: مشکل ما در این بخش، عدم ایجاد جایگزین برای برندهای خارجی است. متاسفانه ما در برندسازی و ارزشآفرینی برای برندها و کالاهای ایرانی ناموفق عمل کردهایم.
باید توجه داشته باشیم که مجموعه عواملی وجود دارند که در کنار همدیگر میتوانند مشتری را مجاب کنند که چه کالایی را انتخاب کند. یکی از مهمترین این عوامل در کنار قیمت مناسب، کیفیت بالا، دسترسی راحت، ظاهر زیبا و خدمات پس از فروش، اعتمادیست که مصرفکننده باید نسبت به برند یک کالا داشته باشد. اعتبار کالا در گروی اعتبار برند است و کالایی که پیشینه و اعتبار قویتری در اذهان داشته باشد با اقبال مردم مواجه میشود، اما متاسفانه ما در برندسازی و اعتمادسازی اصلا موفق نبودهایم.
رفتار منفعتطلبانه تولیدکنندگان با بخش توزیع
شهرستانی ادامه داد: یکی از عوامل بسیار تاثیرگذار برای فروش کالای ایرانی، توزیعکننده یا فروشنده است که در بزنگاه تصمیمگیری میتواند تاثیر بسزایی بر خریدار داشته باشد و او را مجاب کند که کالای ایرانی را بخرد و اعتمادسازی کند، اما متاسفانه تولیدکنندگان داخلی ما چنان منفعتطلبانه با بازار و بخش توزیع رفتار کردهاند که باعث شدند باور و اعتماد خیلی از فروشندگان لوازم خانگی به آنها از بین برود.
در ضمن، بازار و بخش توزیع، آینده روشنی را در کنار شرکتها و تولیدکنندگان ایرانی برای خودشان متصور نیستند، چراکه شاهد این موضوع هستند که هرچقدر شرکتهای ایرانی روزبهروز بزرگتر میشوند، سفره توزیعکنندگان را کوچکتر و در کار توزیع و فروش مویرگی و مستقیم به مصرفکننده مداخله میکنند.
راه موفقیت شرکتهای ایرانی در بازار
عضو هیات مدیره و خزانهدار اتحادیه لوازم خانگی با بیان اینکه اگر شرکتهای ایرانی بخواهند در بازار موفق باشند، باید اعتماد از دست رفته را دوباره احیا کنند، گفت: شرکتها و برندهای ایرانی باید این حس خوب را که در کنار یکدیگر میتوان بزرگ شد و پیشرفت کرد به فروشندگان القا کنند تا این حس خوب به مصرفکننده هم منتقل شود. درنهایت، این کسبه هستند که میتوانند یک برند را مطرح کنند، اعتبار ببخشند و اعتمادسازی کنند.
آنچه اهمیت دارد این است که دید و نگرش شرکتهای تولیدی به بازار باید بهعنوان شریک تجاری باشد؛ نه یک ابزار.
شهرستانی در مورد شرط موفقیت طرح شناسه و کد رهگیری برای مقابله با تخلفات مطرحشده در بازارچههای مرزی، نیز اظهار کرد: طرح شناسه و کد رهگیری بهعنوان یک طرح نظارتی حکومتی و تعزیری در کنار فرهنگسازی برای استفاده از کالای ایرانی، ایجاد ارزش برای برندهای ایرانی، قیمت مناسب کالاها، خدمات پس از فروش مطلوب و مناسب، طراحی زیبا، کیفیت بالا و فراوانی کالا میتواند طرح موفقی باشد.
وی اضافه کرد: ولی اگر کمبود کالای ایرانی وجود داشته باشد، از نظر قیمت و کیفیت نتوانیم با کالاهای خارجی رقابت کنیم و همچنین حاشیه سود مناسبی را برای فروشندگان کالای ایرانی در نظر بگیریم و در ضمن، نتوانیم ارزش و جایگاه مناسبی را چه برای بخش توزیع و فروشندگان و چه برای مصرفکنندگان ایجاد کنیم، این طرح بهتنهایی نمیتواند کارایی لازم را داشته باشد.
شهرستانی در پایان تاکید کرد: لازمهی موفقیت ما در صنعت لوازم خانگی، این است که تمام قطعات این پازل به درستی و در جای خودش قرار بگیرد تا درنهایت تصویر کامل و زیبایی را شاهد باشیم.
فروشنده لوازم خانگی: مردم هم مقصرند
در ارتباط با این موضوع، نظر یک فروشنده بازار لوازم خانگی را نیز جویا شدیم.
فولادی، فروشنده یکی از برندهای معروف لوازم خانگی، با ابراز تاسف از اینکه تعدادی از کالاهای ایرانی در بازارچههای مرزی با برچسب برندهای خارجی به فروش میرسند، در این باره به «تصلا» گفت: اجناس ایرانی را از تهران، اراک، اصفهان و معمولا از مرکز کشور به بانه یا بنادر جنوبی میفرستند و بعد با با برچسب برندهای معروف کرهای به مردم میفروشند.
وی، با اشاره به استقبال مردم جهت خرید این کالاها، اضافه کرد: مشتریان از اینکه این کالاها را میخرند، ذوقزده میشوند و متاسفانه باید گفت به غیر از تولیدکننده، فروشنده و دلال، خود مردم هم در رواج این تخلف مقصر هستند.
در همین زمینه مصطفی پورکاظم شایسته، معاون حقوقی و امور مقابله ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز اخیرا طی سخنانی گفته است: «بخشی از لوازم خانگی دو برند کرهای که در بانه توزیع میشود در واقع محصول ایرانی هستند که برند خارجی روی آن حک شده است.»
وی، دربارهی راهکار مدیریت این موضوع نیز اضافه کرد: «اگر کد رهگیری را تا مرحله مصرف ببریم این موضوع را هم میتوانیم مدیریت کنیم.»
پورکاظم شایسته همچنین اعلام کرد: «سال گذشته برای کالاهای تولید داخلی شناسه کد رهگیری را مشخص و اعمال کردیم و در حال حاضر همه کارخانجات و برندها از کد رهگیری و شناسایی استفاده میکنند. کاری که باید انجام دهیم این است که با مراجعه به مراکز عمده توزیع و فروش، کالاهای فاقد این دو شاخصه را به عنوان قاچاق توقیف کنیم.»