«رضا شجیع» روز سهشنبه در گفت و گو با ایرنا اظهار داشت: بر اساس گزارشهای جهانی، جنگ و خشونتهای تسلیحاتی در جهان سالانه رقمی معادل ۲.۱ هزار میلیارد دلار هزینه دارد. که این در حالی است که هزینه چاقی برای اقتصاد جهان، رقمی برابر با ۲ هزار میلیارد دلار است، یعنی تنها ۱۰۰ میلیارد دلار کمتر. بنابراین به نظر میرسد یک جنگ تمام عیار پنهان در این زمینه در جریان است و اگر تعداد کشتهشدگان این جنگ را هم در نظر بگیریم احتمالا به تعداد کشتههای کمتری به نسبت جنگها خواهیم رسید. این در حالی است که ۳۰ درصد مردم دنیا چاق بوده و یا دارای اضافه وزن هستند و پیش بینی میشود تا سال ۲۰۳۰ و با همین روند این رقم به ۵۰ درصد برسد.
وی افزود: بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، ۲ تا ۹ درصد هزینههای سلامت صرف پیامدهای چاقی میشود که متاسفانه این رقم در سالهای اخیر دو برابر شده و از همه تأسف بارتر اینکه پیامدهای چاقی بین ۰.۵ تا ۲ درصد تولید ناخالص داخلی کشورها را هدر میدهد که این برآورد در کشور ما حدود ۳ درصد است. یعنی رقمی معادل ۴۵ هزار میلیارد تومان که همین رقم ۸ برابر کل بودجهای است که برای ورزش همگانی کشور در لایحه بودجه ۱۴۰۰ پیشبینی شده است.
نایب رییس فدراسیون ورزشهای همگانی ادامه داد: محاسبه سرانه بودجه ورزش همگانی برای هر ایرانی هم عددی معادل ۶ هزار و ۳۰۰ تومان، آن هم به شرط تخصیص است که به نظر میرسد از منظر اقتصاد رفتاری، رقم ویژهای برای تغییر سبک زندگی ایرانیان و سوق دادن آنها به سمت یک سبک زندگی فعال نباشد. در اینجا نکته بسیار مهم توجه به موضوع ورزش همگانی و فعالیت بدنی در بسته سبک زندگی مردم است؛ تا زمانی که نگاه تک بعدی به این موضوع داشته باشیم، سیاستهای ما هم اثربخشی لازم را نخواهد داشت.
وی اضافه کرد: بارها در نشستها و جلساتی که با مدیران ذیربط دستگاههای اجرایی در حوزه ورزش داشتم بر این موضوع تأکید کردم که در کنار توسعه برنامهها، زیرساختها و فعالیتهای حوزه ورزش همگانی، به این موضوع توجه داشته باشید که سرمایهگذاری در حوزه ورزش همگانی باید در کنار توجه به مولفههایی نظیر تغذیه، آرامش روان، خواب و غیره باشد. موضوعی که نشان میهد مداخلات برای تغییر رفتار مردم و گرایش آنان به سمت یک زندگی فعال، چقدر حساس، سخت و پیچیده است.
شجیع افزود: به همین دلیل است که دنیای امروز به جای رویکرد سنتی «ورزش برای همه»، رویکرد جدید «ورزش در همه سیاستها» را مطرح میکند. بدین معنا که باید علاوه بر سیاستگذاری یکپارچه در حوزه ورزش همگانی، این حوزه در سایر سیاستها هم مورد توجه قرار گیرد. معتقدم یک وزارتخانه و یک فدراسیون به تنهایی نمیتوانند معجزه کنند و باید حرکت برای تحول از سیاستها و قوانین آغاز شود. تا زمانی که در سیاستهای حوزه سلامت به سمت پیشگیری نرویم، تا زمانی که رویکرد غالب ما در حوزه شهری، خودرو محوری باشد، تا زمانی که موضوع کمتحرکی و سبک زندگی فعال جایی در محتوای رسانه ملی نداشته باشد و تا زمانی که سرمایه گذاری بیشتر و جدیتری در حوزه ورزش دانش آموزی و ورزش کودکان صورت نگیرد، شاهد توقف این روند رو به افزایش نخواهیم بود.
وی یادآور شد: نباید جای دوری رفت؛ تا همین چند سال پیش وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون همگانی، خود را در قبال کم تحرکی مسئول نمیدانستند. این موضوع بدین معنا بود که برنامههای ورزش همگانی، به معنای مداخلات موثری در حوزه سلامت عمومی محسوب نمیشد. به همین دلیل است که در کنار آمارهایی مبتنی بر افزایش سالانه مشارکت کنندگان در برنامههای ورزش همگانی، با کاهش موثر روند چاقی و کم تحرکی طی سالهای اخیر مواجه نبودیم و به نظر میرسد سیاست های نادرست اتخاذ شده طی ۱۰ سال گذشته، ما را به نقطهای رسانده است که اکنون شاهد این وضعیت نگران کننده هستیم.
نایب رییس فدراسیون ورزشهای همگانی خاطرنشان کرد: به نظر میرسد مجلس دارای دغدغههای بیشتری در این زمینه است و خوشبختانه تلاشهایی در این زمینه آغاز شده است. در همین راستا معتقدم در موضوع توسعه ورزش همگانی نباید تمثیل فندق شکن را فراموش کرد. فندق کمتحرکی زمانی شکسته خواهد شد که همزمان دو دسته فندق شکن به سمت یکدیگر حرکت کنند. در این تمثیل یک طرف دسته دولتها و سیاستگذاران و طرف دیگر مردم هستند. حرکت دو سویه و هم جهت است که باعث رفع چالش کم تحرکی میشود.
وی تصریح کرد: فدراسیون ورزشهای همگانی خوشبختانه برای هر دو محور این چالش برنامه دارد و تلاش می کند از یک طرف با حمایت طلبی و از طرف دیگر با ترویج رویکرد بازاریابی اجتماعی، موضوع ورزش همگانی را به یک دغدغه ملی، هم برای مردم و هم برای مسوولان تبدیل کند. در حال حاضر با توجه به شرایط کرونا و محدودیتهای بودجهای، به دنبال ظرفیتسازی و همافزایی هستیم و معتقدم در صورت تداوم این تلاشها و ثبات در برنامهها، شاهد یک تحول جدی در آینده نزدیک خواهیم بود.